Στάδια του Ψυχρού Πολέμου (πλήρης, με παραδείγματα)

ο Ψυχρός πόλεμος Ήταν μια σύγκρουση πολιτικής, στρατιωτικής, οικονομικής, πολιτιστικής, ενημερωτικής και ακόμη και αθλητικής φύσης που έλαβε χώρα μετά το τέλος του Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος, και αυτό διαίρεσε ολόκληρο τον κόσμο σε δύο: το δυτικό-καπιταλιστικό μπλοκ, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερική (ΗΠΑ) και το ανατολικό-κομμουνιστικό μπλοκ, με επικεφαλής την Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ).

Ανατολή αντιμετώπιση Υποκινήθηκε από πολιτικούς και ιδεολογικούς λόγους, και παρόλο που δεν πυροδότησε μια μετωπική παγκόσμια σύγκρουση μεταξύ των αντιτιθέμενων δυνάμεων, δεν πήγαν σε πόλεμο ή πόλεμο. Ότι οι στρατοί τους αντιμετώπιζαν ο ένας τον άλλον άμεσα (εξ ου και το όνομα "κρύος" πόλεμος), περιλάμβαναν δεκάδες άλλες χώρες στο βαθμό που τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Ένωση Οι Σοβιετικοί χρηματοδότησαν δικτατορίες και αντάρτες ανταρτών για να εξισορροπήσουν την παγκόσμια ισορροπία στις αντίστοιχες εύνοιες τους, προσπαθώντας να εμφυτεύσουν τις μορφές διακυβέρνησής τους πλανήτης.

Με αυτή την έννοια, οι κάτοικοι αυτών των εθνών, κυρίως από τη Λατινική Αμερική, τα Βαλκάνια και την Ασία, υπέστη τις σκληρότητες του ενός συστήματος ή του άλλου, ή ακόμα και των δύο, όπως συμβαίνει με το παλιό Γιουγκοσλαβία. ο τιμή στην ανθρώπινη ζωή Και στο πολεμικό υλικό ήταν, παρά τα πάντα, εξαιρετικά υψηλό κατά τη διάρκεια των σαράντα ετών που διήρκεσε αυτή η σύγκρουση (1945-1991).

Ο ψυχρός πόλεμος παίζει επίσης Ένα σημαντικό έγγραφο στη διαμόρφωση των ανθρώπινων νοοτροπιών του εικοστού αιώνα, με μια διαβόητη επίδραση στην εμφάνιση απελπιστικών ρευμάτων σκέψης και απαισιόδοξος, γεννημένος από βαθύ φόβο για την καταστροφή της ανθρώπινης φυλής από έναν ατομικό πόλεμο που κατά τη δεκαετία του '70 φαινόταν επικείμενος.

Στάδια του Ψυχρού Πολέμου

Ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν μια περίπλοκη και παρατεταμένη σύγκρουση, η οποία κάλυπτε πολλά στάδια και διάφορα σενάρια συγκρούσεων, και συγκεκριμένα:

1. Πρώτο στάδιο. Ο σχηματισμός του διπολικού κόσμου (1947-1953)

Αυτό το πρώτο στάδιο περιλαμβάνει το εξέγερση της Ευρώπης του αιματηρού Παγκοσμίου Πολέμου, που χρηματοδοτείται από το Σχέδιο Μάρσαλ των Ηνωμένων Πολιτειών, στους οποίους η ευρωπαϊκή ανάκαμψη ήταν βολική για να αντιμετωπίσει τη σοβιετική παρέμβαση στην Ευρώπη του Ανατολή. Αυτό το δόγμα της οικονομικής υποστήριξης είχε τη σοβιετική εκδοχή του στο σχέδιο Molotov και στη συνέχεια το COMECON, μια σειρά επιδοτήσεων και εμπορικά κανάλια που ελέγχονται από τη Μόσχα για τα έθνη υπό τον έλεγχό της: Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία, Ουγγαρία και Βουλγαρία.

Σε αυτό το πλαίσιο, το Αποκλεισμός στο Βερολίνο: το κλείσιμο των συνόρων της κομμουνιστικής Γερμανίας, χωρισμένα από τη δυτική Γερμανία από το τέλος του Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και υπό σοβιετικό έλεγχο, κάθε είδους διέλευσης με τις χώρες καπιταλιστές. Αυτή η χειρονομία θα ανακοινώσει τον ερχόμενο χωρισμό του κομμουνιστικού και καπιταλιστικού κόσμου, μεταξύ του οποίου θα υπάρξει μικρή ή καθόλου επαφή.

Για να αντιμετωπίσετε αυτό το πανόραμα, στη Δύση το Οργανισμός Συνθήκης για τον Βόρειο Ατλαντικό (ΝΑΤΟ), αφοσιωμένος στην υπεράσπιση της Δυτικής Ευρώπης. Έτσι γεννήθηκε επίσης η Κομινform, ένας θεσμός διεθνούς ιδεολογικού και πολιτικού ελέγχου που επιδίωκε να διατηρήσει την ένωση των κομμουνιστικών δημοκρατιών.

Το 1950, ωστόσο, ένα χρόνο μετά την έκρηξη της πρώτης ατομικής βόμβας της ΕΣΣΔ, η Κινεζικός εμφύλιος πόλεμος Τελειώνει με το θρίαμβο του Μάο Τσε Τουνγκ και μια Κομμουνιστική Επανάσταση εγκαθίσταται σε αυτήν τη χώρα. Αυτό το νέο σενάριο έδωσε στο κομμουνιστικό καθεστώς στη Βόρεια Κορέα το θάρρος να εισβάλει στην Κορέα. Νότος, ξεκινώντας έτσι τον πόλεμο της Κορέας στον οποίο οι ΗΠΑ έλαβαν άμεση συμμετοχή, με την άδεια των Ηνωμένων Εθνών. Ενωμένος. Η σύγκρουση τελείωσε το 1953 με τη νίκη της φιλοδυτικής πλευράς και την αποκατάσταση των συνόρων μεταξύ των δύο εθνών, των οποίων οι εντάσεις συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

1. Δεύτερο επίπεδο. Κλιμακούμενη ένταση, Βιετνάμ και κρίση πυραύλων στην Κούβα (1953-1962)

Το δεύτερο στάδιο της σύγκρουσης ξεκινά με την αλλαγή του διεθνείς πολιτικοί παράγοντες μετά την εκλογή του Dwight Eisenhower ως προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών και του θανάτου του σοβιετικού ηγέτη Τζόζεφ Στάλιν, και οι δύο το 1953. Τα εγκαίνια του νέου Γενικού Γραμματέα της ΕΣΣΔ, Χρουστσόφ, οδήγησαν σε διακοπή μεταξύ των κομμουνιστικών μοντέλων της Ρωσίας και της Κίνας.

Σε αυτό το πλαίσιο, ξεκίνησε η κούρσα όπλων και ο διαστημικός αγώνας, οι καρποί των οποίων θα καθορίσουν τεχνολογικός και πολιτιστικά από τα τέλη του εικοστού αιώνα.

Ωστόσο, σε αυτήν την περίοδο οι δύο δυνάμεις κατέβαλαν προσπάθειες να προσθέσουν στις αντίστοιχες πλευρές τους περισσότερες αποικιοποιημένες χώρες στην Ασία, την Αφρική και την Αμερική, οι οποίες μεταξύ άλλων οδήγησαν στην πόλεμος του Βιετνάμ (1955-1975), όπου τα αμερικανικά στρατεύματα τελικά ηττήθηκαν το 1973 και οι ισχυρισμοί τους για διακοπή της κομμουνιστικής προόδου στην περιοχή έσπασαν. Το Βιετνάμ επανενώθηκε δύο χρόνια αργότερα υπό την κομμουνιστική ηγεσία του Χο Τσι Μινχ, ενώ η Καμπότζη ήταν η κυβέρνηση του Pol Pot και των Khmer Rouge ανεγέρθηκε το 1960 και στο Λάος συνέβη το ίδιο υπό την ηγεσία του Pathet Λάο.

Ένας άλλος κομμουνιστικός θρίαμβος ήταν αυτός του Σοσιαλιστική επανάσταση με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος θα εκδιώξει τη δικτατορία του Φουλγκένσι Μπατίστα και θα καθιερώσει τη δική του μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα. Αυτή η χειρονομία θα επικροτούσε αρχικά πολλούς λατινοαμερικανούς διανοούμενους και πολιτικούς και θα γινόταν ένα σύμβολο της λατινοαμερικάνικης αριστεράς εξέγερσης, καταπιεσμένη έντονα. τις επόμενες δεκαετίες από αμέτρητες στρατιωτικές δικτατορίες που χρηματοδοτούνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε χώρες όπως η Βενεζουέλα, η Δομινικανή Δημοκρατία, η Χιλή, η Αργεντινή, η Παραγουάη, η Βολιβία ή ο Παναμάς.

ο Κουβανική επανάσταση επέτρεψε στην ΕΣΣΔ να τοποθετηθεί πολύ κοντά στο έδαφος της Βόρειας Αμερικής, το οποίο θεωρήθηκε ως απαράδεκτη απειλή από τον Πρόεδρο Τζον Φ. Ο Κένεντι, ο οποίος καταδίκασε την Κούβα σε συνολικό οικονομικό αποκλεισμό. Το υψηλότερο σημείο σε αυτήν την περιοχή σημειώθηκε το 1962, όταν η ΕΣΣΔ προσπάθησε να τοποθετήσει τους πυρηνικούς πυραύλους της στην Κούβα, σε παρόμοια κατάσταση με εκείνη που είχαν οι ΗΠΑ στην Τουρκία. Η ένταση της σύγκρουσης, η οποία περιελάμβανε απειλές μαζικών αντιποίνων, κατέληξε στην απόσυρση των πυραύλων και από τις δύο Κούβες ως προς τη δέσμευση της Τουρκίας και του Κένεντι να μην εισβάλουν στο νησί, αν και ο αποκλεισμός διατηρήθηκε μέχρι τις αρχές του αιώνα ΧΧΙ.

Αυτή η κρίση καθιέρωσε το "Κόκκινο τηλέφωνο", μια άμεση γραμμή μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας, μέσω της οποίας οι Σοβιετικοί και Αμερικανοί ηγέτες θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν σε περιπτώσεις ακραίας βαρύτητας.

Η παράνοια του επικείμενου ατομικού πολέμου θα βασιλεύει στον κόσμο για την επόμενη δεκαετία.

1. Τρίτο στάδιο. ο να σταματήσει (1962-1979)

Σε αυτό το στάδιο το παγκόσμια πόλωση έγινε πολύ πιο περίπλοκο, καθώς οι οικονομίες της Ιαπωνίας και της Ευρώπης κατάφεραν να ανακάμψουν από την καταστροφή του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και του τριτοκοσμικες χωρες Ήξεραν πώς να οργανωθούν σε ιδρύματα όπως ο ΟΠΕΚ (Οργάνωση Χωρών Εξαγωγής Πετρελαίου) και το Κίνημα Χωρών Αδεσμεύτων, που τους επέτρεψαν να ξεφύγουν από την παγκόσμια δυναμική.

Αντιμετωπίζοντας αυτό το πανόραμα, η ΕΣΣΔ, στη μέση εντάσεις Ως αποτέλεσμα της οικονομικής στασιμότητας, προώθησε μια χαλάρωση ή μια χαλάρωση (σταμάτα την) στις διεθνείς πολιτικές της, οι οποίες δεν εμπόδισαν τα Σοβιετικά στρατεύματα να εισέλθουν στην Τσεχοσλοβακία για να συντρίψει τη λεγόμενη Άνοιξη της Πράγας, μια στιγμιαία πολιτική ελευθέρωση που ξεκίνησε τον Ιανουάριο 1968.

Ομοίως, τον Μάιο του ίδιου έτους, μια σειρά φοιτητικών διαδηλώσεων και απεργιών οδήγησε στην πτώση του στρατηγού de Gaulle στη Γαλλία, σε αυτό που ονομαζόταν "Μάιος 68". Αν και τα αριστερά κόμματα και τα συνδικάτα που προώθησαν αυτές τις διαμαρτυρίες δεν κατάφεραν να καταλάβουν την εξουσία, αυτό Η εκδήλωση είχε τεράστιο κοινωνικό αντίκτυπο στη Δύση και σηματοδότησε την αρχή μιας νέας φιλελεύθερης, σύγχρονης και σεβαστής ηθικής. ο ανθρώπινα δικαιώματα.

Το 1969, το ανάλυση της σχέσης μεταξύ της Μαοϊκής Κίνας και της ΕΣΣΔ οδήγησε σε μια στρατιωτική σύγκρουση και, παράδοξα, σε μια προσέγγιση μεταξύ της Κίνας και των ΗΠΑ, η οποία επέτρεψε ένα ταξίδι από τον Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον στο Πεκίνο.

1. Τέταρτο στάδιο. Ο Δεύτερος Ψυχρός Πόλεμος (1979-1991)

Αυτό το τελευταίο στάδιο της σύγκρουσης ξεκίνησε με το Σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν, τερματίζοντας τη λεγόμενη «ειρηνική συνύπαρξη» που είχαν δοκιμάσει πολιτικοί όπως ο Τζίμι Κάρτερ τα προηγούμενα χρόνια. Πολεμικά κινήματα όπως αυτό, ή η επανάσταση της Σαντινίστας στη Νικαράγουα, ή η ιρανική επανάσταση, εντούτοις, περιελάμβαναν μια οικονομική προσπάθεια που καταδίκασε την ΕΣΣΔ να επενδύσει το 25% του ΑΕγχΠ της σε στρατιωτικές δαπάνες, γεγονός που οδήγησε σε βαθιά οικονομική κρίση στις αρχές της δεκαετίας του 1990. 80.

Πότε Μιχαήλ Γκορμπατσόφ αναλαμβάνει τη Γενική Γραμματεία της ΕΣΣΔ το 1985, το οικονομία Η Σοβιετική Ένωση ήταν εντελώς στάσιμη και η πτώση των τιμών του πετρελαίου την ανάγκασε να αναλάβει μια σειρά μεταρρυθμίσεων, οι οποίες το 1987 ανακοινώθηκαν πιο έντονες με το όνομα Perestroika (μετασχηματισμός). Ακολούθησε το "Glásnost" ή το ξεπάγωμα των σχέσεων μεταξύ των δύο παγκόσμιων δυνάμεων.

Έτσι ξεκίνησε μια διαδικασία συνομιλίες που κορυφώθηκε το 1989, με την ανακήρυξη του Ρόναλντ Ρέιγκαν και του Γκορμπατσόφ στη Σύνοδο Κορυφής της Μάλτας για το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.

Την ίδια χρονιά το τείχος του Βερολίνου και τον επόμενο χρόνο υπογράφηκε η γερμανική επανένωση, ενώ η ΕΣΣΔ ασχολήθηκε όλο και περισσότερο με τη δική της επιβίωση. Στις 25 Δεκεμβρίου 1991, μετά από απόπειρα πραξικοπήματος και με πολλές δημοκρατίες διαμαρτύρονταν για την ανεξαρτησία τους από το Σοβιετικό σύστημα, η ΕΣΣΔ διαλύεται πλήρως και τα τελευταία απομεινάρια του Ψυχρού Πολέμου θάφτηκαν από τον θρίαμβο του καπιταλισμός.

Αιτίες του Ψυχρού Πολέμου

ο καθοριστικοί παράγοντες στην αρχή του Ψυχρού Πολέμου υποδηλώνεται κατά το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι δυτικές συμμαχικές χώρες (Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Ηνωμένες Πολιτείες) συμφώνησαν με τη Σοβιετική Ρωσία να αντιμετωπίσουν από κοινού το γερμανικό III Ράιχ (Γερμανία Ναζί).

Αυτή η συμμαχία έθεσε τέλος στον πόλεμο 1945 και άφησε μια Ευρώπη κατεστραμμένη και χρειαζόταν οικονομική βοήθεια, ανίκανη να συνεχίσει να καταλαμβάνει την πολιτική πρωτοπορία του κόσμου. Αυτός ο ρόλος ολοκληρώθηκε τότε από τις δύο νέες υπερδυνάμεις: τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σοβιετική Ένωση.

Ωστόσο, υπάρχουσες διαφορές και ασυμβίβαστο μεταξύ του δυτικού καπιταλιστικού καθεστώτος, των πολιτιστικών αξιών που υποστήριξε, των πολιτικών παρέμβασης που κληρονόμησε από τους αυτοκρατορικούς χρόνους και εκείνων του κομμουνιστικού συστήματος. Η Σοβιετική Ένωση, προϊόν της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917 που διακήρυξε το πρώτο σοσιαλιστικό έθνος στην ιστορία, γρήγορα έγινε πηγή εντάσεων και αντιπαραθέσεων σε κλίμακα. κόσμος.

Θα πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί το Ιστορικό Αυτή η σύγκρουση, που χρονολογείται από την απροθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρετανίας να αναγνωρίσουν τη μετα-επαναστατική Ρωσία ως νόμιμο έθνος μέχρι το 1933, και ακόμη και Σύμφωνο μη επιθετικότητας που υπεγράφη μεταξύ της ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης (Σύμφωνο Ribbentrov-Molotov) που υπεγράφη το 1939, το οποίο έσπασε το 1941 λόγω της γερμανικής εισβολής στην περιοχή Σοβιέτ. Έτσι, αυτοί οι δύο πολιτικοί και ιδεολογικοί πόλοι είχαν δημιουργηθεί από τότε που βασίζονταν στον κοινό εχθρό του ευρωπαϊκού φασισμού.

Στην πραγματικότητα, το Τμήμα της Γερμανίας σε δύο (και την πρωτεύουσά του, το Βερολίνο, με το περίφημο τείχος που το χώριζε σε δύο μισά) χρησίμευσε ως τοπικό παράδειγμα της ανάπτυξης αυτών εντάσεις, καθώς οι πολίτες προσπάθησαν να φύγουν από την Ανατολική στη Δυτική Γερμανία, αναζητώντας καλύτερες ευκαιρίες ζωής. Το δράμα των δύο Γερμανών έγινε σύμβολο του διπολικού μοντέλου του Ψυχρού Πολέμου, μέχρι την επανένωσή του το 1990.

Συνέπειες του Ψυχρού Πολέμου

ο κύριες συνέπειες του Ψυχρού Πολέμου δείχνουν το θρίαμβο του καπιταλισμού για τις κομμουνιστικές ιδεολογίες και την είσοδό του σε μια πλανητική φάση, η οποία οδήγησε στην πρόσφατη παγκοσμιοποίηση και οικοδόμηση μιας παγκόσμιας αγοράς. Αυτό ειδικά μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στις αρχές της δεκαετίας του '90 και την απώλεια της διεθνούς επιρροής.

Ομοίως, το κούρσα όπλων μεταξύ των δύο πολιτικών και στρατιωτικών κολοσσών έφτασε σε ανησυχητικά ύψη που, σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές, έθεσαν τον παγκόσμιο συναγερμό στην απειλή ενός ατομικού πολέμου. Παραδόξως, αυτή η τεχνολογική κλιμάκωση, που οφείλεται στην ανταγωνιστικότητα στους τομείς της μηχανικής και της προπαγάνδας, οδήγησε σε άνευ προηγουμένου επιτεύγματα για την ανθρωπότητα όπως η εισβολή στο διάστημα, η άφιξη στο φεγγάρι, η ανάπτυξη του Διαδικτύου και η υπογραφή περιφερειακών πολιτικών συνθηκών που εξακολουθούν να ισχύουν, όπως η ΝΑΤΟ.

Μια άλλη σημαντική συνέπεια έχει να κάνει με την τεράστια ποσότητα περιφερειακές συγκρούσεις ότι προκάλεσε ο Ψυχρός Πόλεμος και του οποίου το οικονομικό κόστος και η ανθρώπινη ζωή είναι ανυπολόγιστα. Σχεδόν καμία γωνία της γης δεν ήταν άτρωτη στο διπολικό τοπίο στο οποίο οργανώθηκε ο κόσμος κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Ορισμένες από αυτές τις συγκρούσεις, όπως ο πόλεμος του Βιετνάμ, με τη σειρά τους είχαν σημαντικές συνέπειες στην αμερικανική πολιτική και εξακολουθούν να θυμούνται από την ταινία και την τηλεόραση. βιβλιογραφία ως τραυματικό γεγονός σε αυτόν τον πολιτισμό.

Ακολουθήστε με: