20 Παραδείγματα Οργανικής Χημείας

ο οργανική χημεία ή χημεία άνθρακα ασχολείται με τη μελέτη του ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ, τα οποία αποτελούνται από άτομα άνθρακα και υδρογόνου, συχνά σε συνδυασμό με άλλα όπως οξυγόνο, άζωτο, φώσφορο, θείο, σίδηρο, μαγνήσιο, χλώριο και άλλα. Για παράδειγμα: αιθανόλη, αιθυλαμίνη, νιτροαιθάνιο.

Η οργανική χημεία δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις διαδικασίες σύνθεσης και υποβάθμισης αυτού τύπος ουσιών, που είναι εκείνες που ρυθμίζουν τις πιο ζωτικές διαδικασίες.

Ο μεταβολισμός της υδατάνθρακες ή σάκχαρα, απο λιπίδια, απο λίπη, απο πρωτεΐνη, νουκλεϊκά οξέα, βιταμίνες και ορμόνες, για παράδειγμα, διέπεται από ένα πολύπλοκο δίκτυο χημικών αντιδράσεων μεταξύ οργανικών ενώσεων και μεταξύ ενώσεων οργανικά και ανόργανα, όπως αντιδράσεις προσθήκης, αντιδράσεις υποκατάστασης, αντιδράσεις αναδιάταξης ή εξάλειψη.

Χαρακτηριστικές αντιδράσεις στην οργανική χημεία

Επιπλέον, υπάρχουν χαρακτηριστικές αντιδράσεις στην οργανική χημεία, όπως καύση υδρογονανθράκων, η σαπωνοποίηση ή η διεστεροποίηση λιπών, ο πολυμερισμός διαφορετικών

μόρια, αντιδράσεις συμπύκνωσης αρωματικών ενώσεων, αντιδράσεις διαζωτικοποίησης και πολλές άλλες. Μερικά παραδείγματα αυτών των αντιδράσεων είναι:

Η οργανική χημεία είναι πλήρως ενσωματωμένη στην καθημερινή μας εργασία και επίσης σε πολλές διαδικασίες στο βιομηχανία. Στην ημέρα, για παράδειγμα, όταν φτιάχνουμε ένα κέικ ή μια πίτσα, αυτό που επιτυγχάνουμε είναι το ζύμωση των υδατανθράκων που περιέχονται στο αλεύρι: όταν η ζύμη διογκώνεται, σχηματίζεται διοξείδιο του άνθρακα, κάτι που δίνει στον αερισμό τα ψημένα προϊόντα.

Η παραγωγή φαρμάκων, χρωμάτων και βερνικιών, φυτοφαρμάκων, πλαστικών, συντηρητικών για τροφή, τα καλλυντικά, μεταξύ άλλων, βασίζονται σε οργανικές αντιδράσεις διαφόρων τύπων (συχνά αρκετά περίπλοκες).

Μελέτη οργανικής χημείας

Η έννοια της «οργανικής χημείας» εισήχθη το 1807 από τον Berzelius, για να αναφέρεται στις ενώσεις που προέρχονταν από το φυσικοί πόροι. Εκείνη την εποχή πιστεύαμε ότι οι ενώσεις που σχετίζονται με τη ζωή είχαν ένα «ζωτικό» συστατικό που τις έκανε διαφορετικές από τις ανόργανες. Επιπλέον, θεωρήθηκε ότι δεν ήταν εφικτή η προετοιμασία α οργανική ένωση.

Ωστόσο, το 1828 ο Friederich Wöhler κατάφερε να μετατρέψει το κυανικό μόλυβδο σε ουρία με επεξεργασία με υδατική αμμωνία. Με αυτόν τον τρόπο ήταν δυνατόν να ληφθεί ένα τυπικά οργανικό προϊόν από ένα ανόργανο άλας. Υπάρχουν ήδη περισσότερα από δέκα εκατομμύρια οργανικές ενώσεις που ο άνθρωπος κατάφερε να συνθέσει και να εκμεταλλευτεί.

Για να διευκολυνθεί η μελέτη της οργανικής χημείας, έχει οριστεί ένας μεγάλος αριθμός οργανικών ενώσεων που έχουν ταυτοποιηθεί σύμφωνα με τις λειτουργικές ομάδες τους ως αλκάνια, αλκένια, αλκύνια, αλκοόλες, αλδεϋδες, καρβοξυλικά οξέα, εποξείδια, αλογονοαλκάνια, υδραζόνες, ιμίδια, ιμίνες, ισοκυανικά, ισονιτρίλια, ισοθειοκυανικά, κετόνες, νιτρίλια, νιτροζο ενώσεις, οργανοφωσφορικά, οξίμες, υπεροξείδια, φωσφονικά, παράγωγα πυριδίνης, σουλφόνες, σουλφονικά, σουλφοξείδια, θειοκυανικά και ισοθειοκυανικά, θειοεστέρες, θειοκετόνες, θειόλες.

Παραδείγματα οργανικής χημείας