20 Παραδείγματα θετικών και αρνητικών διακρίσεων

ο διάκριση αναφέρεται, γενικά, στη συμπεριφορά διάκρισης ή διαφοροποίησης πραγμάτων ή ανθρώπων. Αν και η χρήση χωρίς καμία έννοια χρησιμοποιείται σε ορισμένες περιπτώσεις, η πιο συχνή όταν αναφέρεται σε διακρίσεις είναι να σκεφτούμε μια συμπεριφορά στην οποία ένας ή περισσότεροι άνθρωποι κάνουν διάκριση στη μεταχείριση ενός άλλου ή άλλων για αυθαίρετους λόγους όπως φυλετική καταγωγή, φύλο, εθνικότητα, κοινωνικοοικονομικό επίπεδο ή ορισμένες περιστάσεις που συνδέονται με την ατομικότητα πρόσωπο.

Αρνητικές διακρίσεις

Όταν γίνεται διάκριση με σκοπό τη δυσφήμιση και τη βλάβη του ατόμου, αναφέρεται συχνά ως αρνητική διάκριση. Οι διαφορετικοί τύποι διακρίσεων απειλούν την ισότητα, καθώς συνεπάγονται μια ιεραρχική θέση ορισμένων κοινωνικών ομάδων σε σχέση με άλλες. Όλα τα μεγάλα φαινόμενα των αρνητικών διακρίσεων στην ιστορία του κόσμου εμφανίστηκαν με στιγματισμό μιας ομάδας μειοψηφία, αφού μόνο οι ομάδες που γνωρίζουν ότι είναι στην πλειοψηφία αισθάνονται αρκετά σίγουροι για να προκαλέσουν ζημιά όπως το διάκριση. Για παράδειγμα:

Τα κράτη, όταν δεν επιτρέπουν σε δύο άτομα του ίδιου φύλου να παντρευτούν.

Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, οι διακρίσεις ήταν σταθερές σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Τα μεγάλα μεταναστευτικά φαινόμενα μεταξύ διαφορετικών τόπων επέτρεψε στους ανθρώπους να αρχίσουν να συσχετίζονται που δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους. τους πριν από λίγο καιρό, και δημιουργήθηκαν ισχυρές αντιπαραθέσεις, λύθηκαν πολλές φορές μέσω του βία.

Πολιτικά κινήματα όπως το Ναζισμός και το φασισμός Ήταν απόδειξη των φοβερών συνεπειών που επιφέρει η αρνητική διάκριση όταν προωθείται και κατευθύνεται ακόμη και από το κράτος. Δεν ήταν τα μόνα επεισόδια αυτού του τύπου, καθώς είναι κοινό για διαφορετικούς πολιτικούς να το δουν μειονότητα, ένας αποδιοπομπαίος τράγος που φταίει για τα δεινά της χώρας, γεγονός που τους δίνει μεγαλύτερο περιθώριο δράσης.

Η συναίνεση για πόσο τρομερά αυτά τα γεγονότα ευνόησε τη δυνατότητα αναζήτησης μηχανισμών έτσι ώστε τα κράτη να μην προωθούν τις διακρίσεις με οργανωμένο τρόπο: τα Ηνωμένα Έθνη και το Ανθρώπινα δικαιώματα ήταν μια συμβολή σε αυτό το θέμα. Ωστόσο, οι αρνητικές διακρίσεις παραμένουν λανθάνουσες στον κόσμο, τόσο μεμονωμένα, οργανωμένα όσο και συλλογικά. Μερικά αναφέρονται εδώ περιπτώσεις αρνητικών διακρίσεων.

Παραδείγματα αρνητικών διακρίσεων

1. Η διάκριση που υφίστανται άτομα που κατέχουν το ιός από οποιαδήποτε ασθένεια, όπως ο HIV.
2. Η δυσμενή μεταχείριση που λαμβάνουν οι γυναίκες σε ορισμένους πολιτισμούς, με βάση ορισμένα θρησκευτικά δόγματα.
3. Τα κράτη, όταν δεν επιτρέπουν σε δύο άτομα του ίδιου φύλου να παντρευτούν.
4. Άρνηση άδειας για ορισμένα άτομα να έχουν πρόσβαση σε συγκεκριμένες θέσεις ή υπηρεσίες, λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού.
5. Η διάκριση που ασκείται σε γυναίκες που είναι έγκυες, σε ορισμένες περιοχές εργασίας.
6. Μην παρέχετε χώρους συμμετοχής για τους ηλικιωμένους, υποτιμήστε και υποτιμήστε τους.
7. Η υποτιμητική θεραπεία μερικές φορές υποφέρει από άτομα με αναπηρία.
8. Οι διαφορές στη θεραπεία που εμφανίζονται σε ορισμένα αεροδρόμια, ανάλογα με την εμφάνιση κάθε ατόμου.
9. Επιβεβαιώστε ότι οι άνθρωποι που έχουν μια συγκεκριμένη ιδεολογία, μόνο για αυτόν τον λόγο έχουν άλλα χαρακτηριστικά στην προσωπικότητά τους.
10. Τα καταστήματα απαγορεύουν την είσοδο ορισμένων ατόμων λόγω του χρώματος του δέρματος τους.

Θετική διάκριση

Όπως αναφέρθηκε, είναι συχνά ότι στην κοινωνία υπάρχουν πολλές μειονότητες και επομένως πολιτισμικές διαφορές μεταξυ τους. Τα κράτη, λοιπόν, εφαρμόζουν συνήθως δημόσιες πολιτικές που στοχεύουν στην αναγνώριση των πολιτιστικών διαφορών αυτών των ομάδων και στην τόνωση της ολοκλήρωσης παρά τις διαφορές που μπορεί να υπάρχουν.

Οι δράσεις που αποσκοπούν στη δημιουργία αυτών των γεφυρών για ίσες ευκαιρίες σε διαφορετικά μέτρα συνιστούν, Με τον δικό τους ορισμό, διακρίσεις, αλλά έχουν το δικό τους χαρακτηριστικό που τις κάνει γνωστές Τι θετική ή αντίστροφη διάκριση. Για παράδειγμα: νόμους που ευνοούν τις γυναίκες σε περιπτώσεις βίας λόγω φύλου.

Οι μειονότητες, σε περίπτωση θετικής διάκρισης, είναι ευνοήθηκε αντί των μειονεκτούντων. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι συμφωνούν για τη σημασία και την αξία της καταφατικής δράσης, Υπάρχουν ορισμένοι που, λόγω της διακριτικής φύσης ή λόγω της πιθανότητας να χάσουν προνόμια, αντιτίθενται σε αυτή.

Η σημασία της διατήρησης θετικών πολιτικών διακρίσεων θεωρείται ρεαλιστική, λόγω των υφιστάμενων διαφορών, από τότε ότι στο ιδανικό, σίγουρα όλοι θα συμφωνούσαν ότι θα ήταν καλύτερο εάν αυτές οι πολιτικές δεν έπρεπε να υπάρχουν, λόγω της απουσίας διαφορές. Εδώ μερικά περιπτώσεις θετικών διακρίσεων.

Παραδείγματα θετικών διακρίσεων

1. Περιορισμένες θέσεις για την εκπαίδευση παιδιών με ορισμένες προϋποθέσεις.
2. Τα μπόνους που το Επιχείρηση για πρόσληψη ατόμων με αναπηρία.
3. Φορολογική απαλλαγή για τους λιγότερο οικονομικά ευνοημένους τομείς.
4. Νόμοι που κάνουν ειδική αναγνώριση των εδαφών που ανήκουν σε ορισμένες αρχικές ομάδες.
5. Προσλάβετε αστυνομικούς που ανήκουν σε ορισμένες κοινωνικές μειονότητες.
6. Οι ειδικοί νόμοι που ευνοούν τους μετανάστες σε ορισμένες χώρες.
7. Η υποχρέωση που υπάρχει στους πολιτικούς καταλόγους για την κάλυψη ορισμένων ποσοστώσεων με τις γυναίκες.
8. Άτομα με αναπηρία και επομένως δεν αναγκάζονται να περιμένουν στην ουρά και να περιμένουν.
9. Νόμοι που ευνοούν τις γυναίκες σε περιπτώσεις βίας λόγω φύλου.
10. Υποτροφίες φοιτητών, για ορισμένες κοινωνικές ομάδες.

Ακολουθήστε με: