Τι μπορεί να βλάψει το ανοσοποιητικό σύστημα;

ο ανοσοποιητικό σύστημα ή ανοσοποιητικό σύστημα Είναι ένας αμυντικός μηχανισμός του ανθρώπινου σώματος και του των ζώων ότι μέσω συντονισμένων φυσικών, χημικών και κυτταρικών αντιδράσεων διατηρεί το εσωτερικό του οργανισμού απαλλαγμένο από ξένους και δυνητικά τοξικούς και μολυσματικούς παράγοντες, όπως ιός, βακτήρια και άλλοι μικροοργανισμοί.

Όλα αυτά τα ξένα σώματα στο σώμα ονομάζονται αντιγόνα. Και εξουδετερώνονται από το σώμα μέσω της έκκρισης κυττάρων και αμυντικών ουσιών, όπως διαφορετικών τύπων αντισωμάτων. (λευκά αιμοσφαίρια): κύτταρα των οποίων η αποστολή είναι να ανιχνεύει, να αναγνωρίζει και να καταπιεί αυτά τα ανεπιθύμητα σώματα για να επιτρέψει την επακόλουθη απέλαση των οργανισμός.

Αλλα κοινές απαντήσεις του ανοσοποιητικού συστήματος περιλαμβάνουν φλεγμονή (για την απομόνωση της πληγείσας περιοχής), πυρετό (για να κάνει το σώμα λιγότερο κατοικήσιμο από εισβολή μικροοργανισμών), μεταξύ άλλων πιθανών αντιδράσεων.

Το ανοσοποιητικό σύστημα αποτελείται από διάφορα κύτταρα Γ όργανα του σώματος

, από τα όργανα που παράγουν λευκά αιμοσφαίρια, όπως ο σπλήνας, ο μυελός των οστών και διάφοροι αδένες, αλλά επίσης οι βλεννογόνοι και άλλα μέρη του σώματος που επιτρέπουν την αποβολή ή εμποδίζουν την είσοδο των παραγόντων εξωτερικός.

Τύποι ανοσοποιητικού συστήματος

Αναγνωρίζονται δύο μορφές του ανοσοποιητικού συστήματος:

Τι μπορεί να βλάψει το ανοσοποιητικό σύστημα;

Παρά την αποτελεσματικότητα και τον συντονισμό του, δεν μπορούν να ελεγχθούν και να εξαλειφθούν όλες οι ασθένειες μόνο από το ανοσοποιητικό σύστημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα αντισώματα δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν ή να απομονώσουν το επιβλαβής παράγονταςή ακόμα και μερικές φορές είναι θύμα αυτού. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι απαραίτητο να παίρνετε φάρμακα.

Το ίδιο ισχύει αυτοάνοσο νόσημα, στο οποίο το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα γίνεται πρόβλημα επιτίθεται σε υγιή κύτταρα ή ιστούς, αναγνωρίζοντας εσφαλμένα ως εισβολείς.

Όταν ένας οργανισμός παρουσιάζει ένα ανοσολογική απόκριση αργή ή αναποτελεσματική, μιλάμε για ένα ανοσοκατασταλμένο άτομο ή πάσχει από ανοσοανεπάρκεια.

Οι αιτίες αυτής της ανοσολογικής ανεπάρκειας μπορεί να είναι πολλές, συγκεκριμένα:

1. Ανοσοκατασταλτικές ασθένειες. Μερικοί παράγοντες που προκαλούν ανοσοκατασταλτικές ασθένειες όπως το AIDS, προσβάλλουν ακριβώς τα λευκά αιμοσφαίρια του οργανισμό, με μολυσματικότητα έτσι ώστε να μην επιτρέπουν την αντικατάστασή του με επαρκή ρυθμό για τη διατήρηση του οργανισμού προστατευμένο. Η εμφάνιση άλλων συγγενών παθήσεων, όπως η χρόνια κοκκιωματώδης νόσος, παράγει παρόμοια σενάρια παρά το γεγονός ότι δεν μπορούν να μεταδοθούν.
2. Υποσιτισμός. Σοβαρά διατροφικά ελλείμματα, ιδίως έλλειψη πρωτεϊνών και ΘΡΕΠΤΙΚΕΣ ουσιες σκυροδέματα όπως σίδηρος, ψευδάργυρος, χαλκός, σελήνιο και βιταμίνες Τα A, C, E, B6 και B9 (φολικό οξύ) έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ποιότητα της ανοσοαπόκρισης. Έτσι, οι άνθρωποι σε κατάσταση υποσιτισμού ή με σημαντική διατροφική ανεπάρκεια είναι πολύ πιο εκτεθειμένοι σε ασθένειες από ό, τι τα καλύτερα θρεπτικά.
3. Αλκοόλ, κάπνισμα και χρήση ναρκωτικών. Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, ο καπνός και τα ναρκωτικά έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο ανοσοποιητικό σύστημα, εξασθενώντας το και αφήνοντας το σώμα ανοιχτό για λοίμωξη.
4. Ευσαρκία. Η παχυσαρκία, ειδικά σε νοσηρές περιπτώσεις, έχει πολλές αδυναμίες στην υγεία, μία από τις οποίες είναι μια σημαντική επιβράδυνση του ανοσοποιητικού συστήματος.
5. Ακτινοβολία. Ένα από τα κύρια αποτελέσματα της μόλυνσης του ανθρώπινου σώματος από υψηλές δόσεις ιοντίζουσας ακτινοβολίας είναι η ανοσοκαταστολή, λόγω της βλάβης που παράγουν αυτά τα σωματίδια στον μυελό των οστών. Είναι ένα φαινόμενο που αναφέρεται σε μη προστατευμένους χειριστές επικίνδυνων υλικών ή σε θύματα πυρηνικών ατυχημάτων όπως το Τσερνομπίλ.
6. Χημειοθεραπείες. Οι ριζικές θεραπείες φαρμάκων για την αντιμετώπιση του καρκίνου ή άλλων ανίατων ασθενειών είναι συχνά εξίσου επιθετικές, δεδομένης της φύσης του ουσίες χρησιμοποιείται, το οποίο υποβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα σε ένα εξαιρετικά εξουθενωτικό σοκ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτές οι θεραπείες συνήθως συνοδεύονται από δίαιτες και άλλες φροντίδες που επιτρέπουν λίγο να εξουδετερώσουν αυτό το αποτέλεσμα.
7. Ορισμένα φάρμακα. Ορισμένα φάρμακα είναι ικανά να μειώσουν ή να μετριάσουν την ανοσολογική απόκριση του σώματος και ως εκ τούτου χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση αυτοάνοσων παθήσεων. Ωστόσο, η κακή χρήση μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνη μείωση της ανοσοαπόκρισης του σώματος. Η αδιάκριτη κατανάλωση αντιβιοτικά Μπορεί επίσης να έχει ανοσοκατασταλτική επίδραση στο σώμα.
8. Ανοσοεκφυλισμός. Αυτό είναι το όνομα που δίνεται στη μείωση της αποτελεσματικότητας του ανοσοποιητικού συστήματος που έρχεται με τις προχωρημένες ηλικίες, συνήθως μετά από 50 χρόνια, και αυτό είναι το προϊόν μιας φυσικής παρακμής του συστήματος απρόσβλητος.
9. Έλλειψη σωματικής άσκησης. Έχει αποδειχθεί ότι μια σωματικά ενεργή ζωή, δηλαδή, με ρουτίνες άσκησης, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και βελτιστοποιεί την απόκρισή του. Η καθιστική ζωή, από την άλλη πλευρά, τείνει να μειώνει και να εξασθενεί την ανοσολογική απόκριση του σώματος.
10. Κατάθλιψη. Έχει αποδειχθεί ένας σύνδεσμος μεταξύ της συναισθηματικής κατάστασης ενός ατόμου και του ανοσοποιητικού τους συστήματος ότι ένα καταθλιπτικό άτομο θα παρουσιάσει μια πολύ πιο αργή απάντηση από ό, τι με κάποια επιθυμία να ζεις.

Ακολουθήστε με: