Περιγραφικό δοκίμιο για τη φύση

Περιγραφικό δοκίμιο για τη φύση

Τι ακριβώς εννοούμε όταν μιλάμε για τη φύση; Αυτό θα έπρεπε να είναι το αρχικό ερώτημα αυτού του δοκιμίου, καθώς δεν μπορούμε να περιγράψουμε κάτι χωρίς να γνωρίζουμε πρώτα τι είναι. Η φύση είναι η κατάλληλη κατάσταση των πραγμάτων, δηλαδή αυτό που δίνεται με το είναι, που είναι δικό της, που είναι ενυπάρχον σε αυτό. Μπορούμε να πούμε ότι κάποιος έχει μια «ευγενική φύση», για παράδειγμα, όταν θέλουμε να τονίσουμε ότι αυτό το άτομο είναι ευγενές. Υπό αυτή την έννοια, η «φύση» είναι α συνώνυμος της «ουσίας».

Και αυτή η έννοια της λέξης διατηρείται όταν χρησιμοποιούμε τον όρο «φύση» ως συνώνυμο του «φυσικού κόσμου», δηλαδή αυτού που υπάρχει. στον πλανήτη όπως πάντα υπήρχε, σύμφωνα με τους δικούς του κανόνες και τον τρόπο ύπαρξης του, χωρίς τη θέληση να συμμετάσχει σε αυτόν ο άνθρωπος. Αν και τα ανθρώπινα όντα είναι μέρος της φύσης, είμαστε ζωντανά πλάσματα όπως και οι φυτά και των ζώων, παραδοσιακά διακρίνουμε αυτό που υπάρχει «άγρια» —δηλαδή που υπάρχει σύμφωνα με τις δικές του αρχές— αυτού που υπάρχει τεχνητά ή ορθολογικά - δηλαδή αυτό που έχει ελεγχθεί ή παρέμβει από το ον ο άνθρωπος-. Γι' αυτό οι πόλεις, για παράδειγμα, δεν είναι μέρος της φύσης.

Η φύση είναι ένα φυσικό περιβάλλον, ακόμα κι αν ακούγεται περιττό: ένα μέρος όπου οι νόμοι του ανθρώπου δεν έχουν έκανε την είσοδό του ακίνητη και ως εκ τούτου παραμένει ανέπαφη, λίγο πολύ όπως ήταν ανά τους αιώνες. Μπορούμε να βρούμε τη φύση σε κάθε παρθένο χώρο: α έρημος, ένα ζούγκλα αδιαπέραστο, το βάθος των ωκεανών ή ακόμα και στο πεδίο, αρκεί να ξέρουμε πώς να ξεφύγουμε από τους χώρους που παρενέβη η ανθρωπότητα.

Γιατί είναι σημαντική η φύση;

Για να εκτιμήσετε τη φύση, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι συγκρίνω τι υπάρχει μέσα στις πόλεις μας, με ό, τι μπορούμε να εκτιμήσουμε έξω από αυτές. Όπου οι πόλεις είναι ομοιογενείς, δηλαδή παρόμοιες μεταξύ τους, σταθερές και με μικρή παρουσία ζώων και φυτών, Η φύση, από την άλλη πλευρά, είναι ποικίλη, πολλαπλή, γεμάτη ζώα, φυτά και φυσικοχημικές διεργασίες που κρύβουν τα μυστικά του ΖΩΗ. Χωρίς τη φύση ο κόσμος θα ήταν ένας γκρίζος, μονότονος και ετοιμοθάνατος χώρος.

Με αυτόν τον τρόπο, η φύση είναι το καταφύγιο της ζωής μπροστά στις ανθρώπινες φιλοδοξίες. Στην πόλη και σε χώρους οργανωμένους σύμφωνα με τα ανθρώπινα συμφέροντα, όλα ανταποκρίνονται σε μια παραγωγική λογική, σε ένα σχέδιο, σε έναν τρόπο δόμησης της ζωής για την επίτευξη ορισμένων στόχων (ακόμα και αν πάει στραβά ή αν δεν εκπληρωθούν έργα).

Η φύση, από την άλλη πλευρά, είναι άγρια, ανεξέλεγκτη και δεν ανταποκρίνεται σε κανένα άλλο σχέδιο εκτός από την επιβίωση και την αναπαραγωγή: τα έμβια όντα γεννούν άλλα έμβια όντα και διατηρούν το είδος ποικιλόμορφη, μεταβαλλόμενη, σε συνεχή προσαρμογή στις συνθήκες του περιβάλλοντός της.

Ενώ η ανθρωπότητα έχει αλλάξει το περιβάλλον για να της ταιριάζει ανάγκες και φιλοδοξίες, η φύση παραμένει αγνή, ίση με τον εαυτό της, αφού τα ζώα και τα έμβια όντα είναι αυτά που προσαρμόζονται στο περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι μόνο στη φύση μπορεί ο άνθρωπος, παραδόξως, να επανασυνδεθεί με τον τόπο μας πρωτότυπο στον πλανήτη και να θυμάστε ότι είμαστε ζωντανά, θνητά όντα, με τις ίδιες ανάγκες με τους συγγενείς μας από άλλους είδος.

Επιπλέον, μόνο στη φύση μπορούμε να βρούμε το πρώτη ύλη για τις πολύπλοκες βιομηχανικές διαδικασίες μας, και μόνο σε αυτήν μπορούμε τελικά να ανακτήσουμε την προοπτική για το ποιοι είμαστε. Γι' αυτό πολλοί σοφοί, ασκητές, προφήτες και γκουρού απομακρύνονται από την ανθρωπότητα και εισέρχονται στο φύση για λίγο: η εγκατάλειψη της ανθρώπινης λογικής για λίγο τους επιτρέπει να επιτύχουν το φωτισμός.

Πρέπει να διαφυλάξουμε τη φύση;

Φυσικά. Η αποστολή μας ως είδος σήμερα δεν είναι άλλη από το να βρούμε έναν τρόπο να συμβιβάσουμε τις επιθυμίες μας και το μεταβιομηχανικό μοντέλο ζωής μας με το διηνεκές της φύσης. Εάν αυτό δεν επιτευχθεί, θα αλλάξουμε γρήγορα και αμετάκλητα το φυσικό περιβάλλον που επέτρεψε την ίδια την ανάδυση είδη και δημιουργώντας έναν διαφορετικό κόσμο, ακατάλληλο για πολλά είδη ζώων και φυτών και πιθανώς ακατάλληλο για εμάς τους εαυτούς τους. Είναι μια αυτοκαταστροφική φυλή για το είδος μας.

Η φύση, λοιπόν, πρέπει να προστατεύεται από τις φιλοδοξίες μας. Απο ρύπανση που το δηλητηριάζει και το τροποποιεί με απρόβλεπτους τρόπους, από την αδηφαγία μας βιομηχανίες που καταστρέφουν ενδιαιτήματα ολόκληρο για την καλλιέργεια χρήσιμων και κερδοφόρων φυτών ή για την απόκτηση υλικά να μεταμορφωθούν σε τεχνολογικά προϊόντα, ακόμα και η άνεση και η τεμπελιά μας, αφού παρά το γεγονός ότι οι επιπτώσεις του Η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι ορατή σε όλους, ωστόσο πολλοί από εμάς δεν θέλουμε να αναλάβουμε την ευθύνη και να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές θεραπεύστε το.

Μόνο με τη διατήρηση της φύσης μπορούμε να εγγυηθούμε τη συνέχειά μας ως είδος στον πλανήτη, και δεν χρειάζεται να αναλάβουμε κάποιον τεχνολογικό εφιάλτη ως εναλλακτική λύση σε έναν κατεστραμμένο κόσμο περιβαλλοντικά. Άλλωστε, αυτός ο κόσμος λειτουργεί τέλεια όπως είναι.

Βιβλιογραφικές αναφορές:

• "Τι είναι ένα περιγραφικό δοκίμιο;" επί Ο σκεπτόμενος.
• "Δοκίμιο" σε Βικιπαίδεια.
• «Φύση» σε Βικιπαίδεια.

Τι είναι ένα περιγραφικό δοκίμιο;

ΕΝΑ περιγραφικό δοκίμιο είναι ένα είδος κείμενο δοκιμίου (δηλαδή στοχασμού γραμμένο σε πεζογραφία) που χαρακτηρίζεται από την πραγματοποίηση ενός συγκεκριμένου θέματος (ένα μέρος, για παράδειγμα, ένα πρόσωπο, ή ένα ιστορικό γεγονός, ή κάποια συγκεκριμένη αναφορά) και να την περιγράψει εξαντλητικά, να τονίσει δηλαδή τα πιο εξέχοντα ή σχετικά χαρακτηριστικά ή χαρακτηριστικά του για τον συγγραφέα. Ωστόσο, όπως σε όλα τα δοκίμια, σε αυτό είδος κειμένων Η υποκειμενικότητα του δοκιμιογράφου είναι το κλειδί για τον καθορισμό ποια είναι τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά ή ποια είναι η οπτική γωνία από την οποία θα περιγραφεί το θέμα ή η επιλεγμένη αναφορά.

Ακολουθήστε με: