Άρθρο Γνώμης για τον Covid-19

Άρθρο Γνώμης για τον Covid-19

Conspiranoia: αυτή η πανδημία μέσα στην πανδημία

Το διαδίκτυο στο σπίτι σταμάτησε να λειτουργεί, κάτι σοβαρό σε αυτές τις εποχές του «home office». ο Εταιρία Ο πάροχος μου είπε ότι το μόντεμ χρειαζόταν αντικατάσταση, οπότε την επόμενη μέρα έστειλαν έναν τεχνικό να κάνει τη δουλειά: έναν φλύαρο, φιλικό τύπο, ο οποίος κατά τη διάρκεια των σαράντα πέντε λεπτών Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, δεν μπόρεσε να φορέσει τη μάσκα σωστά (άφησε τη μύτη του έξω) και εν όψει της ξεκάθαρης ταλαιπωρίας μου ως προς αυτό, επέμεινε ότι δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας: ο Covid-19 δεν ήταν πραγματικά υπήρχε. Ήταν όλα μια εφεύρεση των μέσων ενημέρωσης, μια πρόσοψη για να προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων.

Για τον ίδιο λόγο, μου εξήγησε, δεν είχε εμβολιαστεί ούτε σχεδίαζε να το κάνει, ούτε θα επέτρεπε σε μέλη της οικογένειάς του να το κάνουν. Φυσικά, προσπάθησα να του προσφέρω επιχειρήματα λογικά εναντίον του, όπως οι εκατοντάδες χιλιάδες που πέθαναν, αλλά οι λόγοι τους δεν ήταν ανοιχτοί προς συζήτηση. Αντίθετα, μου είπε να εκμεταλλευτώ το Διαδίκτυο που ανακτήθηκε πρόσφατα για να «διερευνήσω»: μια λέξη που συνήθιζε να αναφέρεται στην παρακολούθηση βίντεο αμφιβόλου προέλευσης στο YouTube.

Δυστυχώς, ο τεχνικός μου δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση αυτές τις μέρες. Υπάρχουν πολλοί και από διαφορετικές πηγές που έχουν μολυνθεί από αυτό που φαίνεται να είναι η πανδημία εντός της πανδημίας: θεωρίες συνωμοσίας. Άνθρωποι έγκυοι με τέτοια δυσπιστία για το σύστημα, για το μεσο ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ και από την κυβέρνηση, η οποία είναι ικανή να βάλει τα πάντα σε ένα σακουλάκι και να διατηρήσει ανοιχτά αυτούς τους φανατικά ασυμβίβαστους τομείς της Η κοινωνία στην πραγματικότητα συνεργάζεται για να επιβάλει μια «δικτατορία υγείας» μέσω μιας «πλανδημίας» και έτσι να επιτύχει μια «νέα τάξη πραγμάτων». κόσμος". Το τελευταίο μερικές φορές μεταφράζεται σε μείωση του πληθυσμόςΣε άλλες, σε λιγότερο προφανείς στόχους, όπως η εμφύτευση μικροτσίπ για ατομική παρακολούθηση ή η επιβολή μιας παγκόσμιας επιχείρησης αιώνιων εμβολιασμών.

Το λυπηρό είναι ότι μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι πρόκειται για αιρέσεις, για λίγους τρελούς, για ανίδεους ανθρώπους ή που πάσχουν από πολιτιστική υστέρηση. Δεν είναι όμως αλήθεια. Έχω βρει λίγο πολύ παρόμοιες εκδοχές στο στόμα ανθρώπων όλων των στρωμάτων, ανθρώπων που πήγαν στο πανεπιστήμιο και ανθρώπων που ποτέ δεν πάτησε το πόδι σου σε ένα σχολείο, γιατί στην πραγματικότητα η συνωμοσία δεν είναι αποτέλεσμα πνευματικής εργασίας αλλά συνθήκης κατάλληλης για την κατάσταση μεταμοντέρνα.

Ας ξεκινήσουμε από κάτι λογικό: η πραγματικότητα είναι πολύπλοκη και δεν υπάρχει πάντα μια άποψη που να μας επιτρέπει να την κατανοήσουμε με ικανοποιητικό τρόπο. Με άλλα λόγια, υπάρχουν πολλά στον κόσμο που είναι δύσκολο να κατανοηθούν. Γι' αυτό η ανθρώπινη ιστορία ήταν πάντα τόσο συγκρουσιακή, τόσο γεμάτη αγανάκτηση, αυθαιρεσίες και ασυνήθιστες σφαγές στο όνομα ενός υπερβατικού ιδεώδους.

Η ύπαρξή μας είναι ορφανή: δεν ξέρουμε γιατί είμαστε εδώ, δεν υπάρχει κανείς να μας το εξηγήσει. Έχουμε μόνο τη γνώση που έχουμε συσσωρεύσει στο πέρασμα των αιώνων, μια γνώση που ο καθένας Πρέπει να αναθεωρήσουμε με κριτικό μάτι για κάποιο χρονικό διάστημα για να βεβαιωθούμε ότι τα νέα ευρήματα δεν είναι διαψεύδω. Για αυτό εφεύραμε την ακαδημία: να επανεξετάσει, να ενημερώσει, να αμφισβητήσει και να επαληθεύσει τις εν λόγω γνώσεις, οι οποίες μπορεί κάλλιστα να είναι της φύσης επιστημονικός, φιλοσοφικό, καλλιτεχνικό ή οτιδήποτε άλλο.

Αλλά αυτή η απαραίτητη πνευματική δραστηριότητα έχει σαφώς απομακρυνθεί από το ευρύ κοινό. Τι απίστευτες αρχές οδηγούν Επιστήμη και Τεχνολογία, τι συζητήσεις γίνονται για τη σύγχρονη τέχνη ή ποια είναι τα επείγοντα διλήμματα της εποχής μας φαίνεται να είναι θέματα που γνωρίζει μια μειοψηφία. Οι υπόλοιποι είναι βυθισμένοι στον σκοταδισμό, που όπως γνωρίζουμε είναι πρόσφορο έδαφος για δεισιδαιμονίες, παράνοια, χειραγώγηση και, κυρίως, έλλειψη κριτικής και τεκμηριωμένης σκέψης.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάποιος μπορεί να είναι δύσπιστος σε αυτό που βλέπει στην τηλεόραση, επειδή διαισθάνεται ότι υπάρχει πάντα μια πολιτική ατζέντα πίσω από αυτό (όπως συνήθως υπάρχει) και, ταυτόχρονα, εμπιστευόμαστε τυφλά τις πληροφορίες που παρέχονται από ένα ανώνυμο κανάλι YouTube, χωρίς να αναρωτιόμαστε ποιος παράγει αυτό το υλικό, ποιες είναι οι πηγές του και γιατί διαδίδεται σε αυτήν την πλατφόρμα ογκώδης. Και το τελευταίο, μου φαίνεται, είναι το κλειδί: το δωρεάν περιεχόμενο στο διαδίκτυο.

Τα κοινωνικά δίκτυα είναι α επιχείρηση μεταξύ της εταιρείας που τους κυβερνά και των διαφημιστών τους, δηλαδή είναι μια επιχείρηση που δεν εμπλέκει τους χρήστες της, αφού η προσοχή της μάζας είναι ακριβώς το προσφερόμενο προϊόν. Επομένως, δεν υπάρχει ρύθμιση για το ανεπιθύμητο περιεχόμενο που προσφέρουν: καμία στρατηγική νομιμοποίησης, καμία κρίσιμη αξία.

Όμως, ενώ αυτό εξηγεί γιατί πωλείται ανεύθυνο περιεχόμενο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν εξηγεί γιατί ο τεχνικός μου στο Διαδίκτυο προτιμά να πιστεύει αυτές τις άγριες εξηγήσεις σχετικά με την πανδημία. Και η απάντηση, κατά την άποψή μου, δείχνει το συναισθηματικό, το πνευματικό, το οικείο.

Αντιμέτωποι με μια ολοένα πιο περίπλοκη και συντριπτική πραγματικότητα, το να είσαι μέλος της αίρεσης κατά των εμβολίων δίνει ένα απλό νόημα στην ύπαρξη, οργανώνεται με στοιχειώδεις όρους και παρεμπιπτόντως ενισχύει αυτή την άποψη με μια αίσθηση ηθικής υπεροχής: «Καταλαβαίνω τι οι μάζες αγνοήστε».

Όπως οι επίπεδες γαίες και όσοι πιστεύουν ότι ο κόσμος κυβερνάται από μια ελίτ ερπετά, οι συνωμοσιολόγοι του Covid είναι άνθρωποι που διψούν για νόημα, για καθοδήγηση, για έναν ηθικό και πολιτικό κώδικα που πρέπει να τηρούν. Υποφέρουν από ένα υπαρξιακό κενό που μπορούν να καλύψουν αυτές οι θεωρίες, όπως ένα πακέτο πατατάκια γεμίζει ένα άδειο στομάχι. Αλλά αν τα συνωμοτικά δεν είναι κάτι, είναι εξαίρεση: στην πραγματικότητα είναι μια αντανάκλαση μιας βαθιάς έλλειψης του χρόνου μας.

Βιβλιογραφικές αναφορές:

• «Δημοσιογραφία γνώμης» στο Βικιπαίδεια.
• "Covid-19" σε Βικιπαίδεια.
• «Τι είναι ο κορονοϊός;» επί Η εμπροσθοφυλακή (Ισπανία).
• «Ξέσπασμα της νόσου του κορωνοϊού» στην Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Τι είναι ένα άρθρο γνώμης;

ΕΝΑ κομμάτι γνώμης είναι ένα είδος δημοσιογραφικό κείμενο στην οποία ο συγγραφέας εκθέτει στον αναγνώστη την προσωπική του θέση σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα. Πρόκειται ουσιαστικά για επιχειρηματολογικά κείμενα, που χρησιμοποιούν τις πληροφορίες για να προωθήσουν μια προοπτική, δηλαδή να πείσουν τον αναγνώστη να λάβει την άποψή του. Για το λόγο αυτό, είναι συνήθως υπογεγραμμένα και έχουν προσωπικό χαρακτήρα (με εξαίρεση τα συντακτικά τύπου, στα οποία αντικατοπτρίζει τη θεσμική θέση της εφημερίδας), αφού ο αναγνώστης μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί με όσα αναφέρονται σε αυτά. δηλώνει.

Ακολουθήστε με: