Άρθρο γνωμοδότησης για την κακοποίηση των ζώων

Άρθρο γνωμοδότησης για την κακοποίηση των ζώων

Η ανηθικότητα της κατανάλωσης και η κακοποίηση των ζώων

Ο Μαχάτμα Γκάντι επιβεβαίωσε ότι «το μεγαλείο ενός έθνους και η ηθική του πρόοδος μπορούν να κριθούν από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει το των ζώων», Εννοώντας με αυτό ότι ο τρόπος που σχετιζόμαστε με τους άλλους είδος είναι μια αντανάκλαση του βαθμού πολιτισμικής εκλέπτυνσης των κοινωνιών μας. Και παρόλο που καταρχήν είναι εύκολο να συμφωνήσετε με τον Ινδό ηγέτη, δεν είναι τόσο εύκολο όταν αυτό συνεπάγεται μια ριζική αλλαγή στις συνήθειες του τρόπου ζωής μας, όπως το φαγητό, η ψυχαγωγία ή κατανάλωση.

ο βιομηχανίες Οι μοντερνιστές ήταν επιδέξιοι στο να μας κρύβουν τον τρόπο με τον οποίο φτιάχνουν τα προϊόντα τους: με αυτό που τα φτιάχνουν, με ποιον τρόπο, πώς τα δοκιμάζουν. Και εμείς, Καταναλωτές ακραίος, παίζουμε το ίδιο παιχνίδι, αφού κατά βάθος προτιμάμε να μην ξέρουμε.

Καλύπτουμε τα μάτια μας στη βιομηχανία τροφίμων, της οποίας τα ζώα εκτρέφονται σε σκληρές και ανθυγιεινές συνθήκες και στη συνέχεια κατακλύζονται από

αντιβιοτικά να καταπολεμήσουν τις λοιμώξεις που δημιουργεί το δικό τους μοντέλο ζωής. Καλύπτουμε τα μάτια μας μπροστά στα εργαστήρια δοκιμών μακιγιάζ, όπου τα ζώα αναγκάζονται να υποφέρουν προϊόν μετά από προϊόν, έτσι ώστε εσείς ή Μπορώ να χρησιμοποιήσω ένα σαμπουάν με ξέβγαλμα χωρίς να διατρέχω τον κίνδυνο αλλεργικής αντίδρασης, αφού εκατό ζώα το είχαν ήδη στο δικό μας θέση.

Καλύπτουμε τα μάτια μας, γιατί βαθιά μέσα μας δεν μας νοιάζει, ή γιατί νιώθουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα να κάνουμε, ότι αυτή η αδυσώπητη βιομηχανία είναι η ίδια που μας δίνει δουλειά, μας πάει έτοιμο κοτόπουλο στο σούπερ μάρκετ ή μας αφήνει να πιστέψουμε ότι κάνουμε το ίδιο χτένισμα με εκείνον τον σταρ του κινηματογράφου που φτιάχνει το σαμπουάν διαφήμιση.

Τι λέει αυτό για εμάς, με τους όρους του Γκάντι; Τι λέει για την ηθική μας, τη δική μας ενσυναίσθηση, το όραμά μας για τη ζωή πέρα ​​από το είδος μας;

Τα ζώα μας θύματα

Δεν προτείνω επιστροφή στα σπήλαια, ούτε την πιο αυστηρή χορτοφαγία, ούτε εχθρό ζωής της υγιεινής και ΗΘΗ και εθιμα της εποχής. Αυτά είναι επιχειρήματα με τους οποίους συχνά γελοιοποιείται κάθε προσπάθεια να σκεφτούμε με ηθικούς όρους αυτό που είναι ξεκάθαρα τερατώδης: αντιμετωπίζουμε τα ζώα ως εμπόρευμα.

Και αυτό είναι κάτι που πριν από μερικούς αιώνες σχεδόν δεν κάναμε και με τους ανθρώπους: τους υποβιβάζουμε σε σκλαβιά. Μόνο στην περίπτωση των ζώων είναι πολύ χειρότερο: τα σπρώχνουμε από τη γέννησή τους στην αναπηρία, σε μια θέση κατωτερότητας και υποφέρουν, γιατί δεν έχουν καν φωνή να μας εκφράσουν, με όρους που θέλουμε να καταλάβουμε, ότι τα βάσανά τους είναι πανομοιότυπα με μας. Ο σκλάβος είχε τουλάχιστον τον λόγο, με τον οποίο μπορούσε να βρίσει τον αφέντη και να τον ορκιστεί εκδίκηση. Τα ζώα θύματα μας δεν έχουν ούτε την άνεση της οργής.

Που πρέπει να τρέφουμε εμείς οι άνθρωποι φυτά και τα ζώα, είναι μια πραγματικότητα που για κάποιους είναι αναπόφευκτη. Επιπλέον, μια πρακτική που δεν επινόησε τον μοντερνισμό αλλά μας συνόδευε από τότε που αναδυθήκαμε στο πρόσωπο του πλανήτη και που μοιραζόμαστε ακόμη και με τα ίδια τα ζώα. Δεν μπορούμε ταυτόχρονα να θεωρούμε τους εαυτούς μας ανώτερους, να πάρουμε τη θέση της διοίκησης στον πλανήτη και να τους συμπεριφερόμαστε με τρόπο που να μην επιφυλάξουμε ούτε τους πιο διαβόητους του είδους μας.

Εάν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα, αν πραγματικά τα θεωρούμε θεμέλιο μιας ηθικής ύπαρξης μπροστά στους συνανθρώπους μας, πώς γίνεται να μην έχουμε κάνει το ίδιο με τα καθολικά δικαιώματα των ζώων, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων υποφέρει όπως εμείς, αισθάνεται σαν εμάς και πεθαίνει όπως εμείς μας?

Αυτό είναι κάτι για το οποίο ο σύγχρονος κόσμος δεν έχει απάντηση.

Βιβλιογραφικές αναφορές:

• «Δημοσιογραφία γνώμης» στο Βικιπαίδεια.
• «Η σκληρότητα στα ζώα» στο Βικιπαίδεια.
• «Οικονομική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων» στο Affinity Foundation.
• «Κακοποίηση ζώων» στο Telesur.

Τι είναι ένα άρθρο γνώμης;

ΕΝΑ κομμάτι γνώμης είναι ένα είδος δημοσιογραφικό κείμενο στην οποία ο συγγραφέας εκθέτει στον αναγνώστη την προσωπική του θέση σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα. Πρόκειται ουσιαστικά για επιχειρηματολογικά κείμενα, που χρησιμοποιούν τις πληροφορίες για να προωθήσουν μια προοπτική, δηλαδή να πείσουν τον αναγνώστη να λάβει την άποψή του. Για το λόγο αυτό, είναι συνήθως υπογεγραμμένα και έχουν προσωπικό χαρακτήρα (με εξαίρεση τα συντακτικά τύπου, στα οποία αντικατοπτρίζει τη θεσμική θέση της εφημερίδας), αφού ο αναγνώστης μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί με όσα αναφέρονται σε αυτά. δηλώνει.

Ακολουθήστε με: