10 Παραδείγματα κριτικής ανάγνωσης

Κριτική Ανάγνωση

ο κριτική ανάγνωση είναι ένας τρόπος ανάγνωσης ενός κειμένου που συνίσταται στην ανάλυση των κύριων εννοιών και στην κατανόηση της δομής, της επιχειρηματολογία και συμπεράσματα για να το ερμηνεύσουμε από άλλη σκοπιά, να δημιουργήσουμε σχέσεις με άλλα κείμενα και να βρούμε ασάφειες.

Η κριτική ανάγνωση διαφέρει από τα άλλα είδη ανάγνωσης γιατί δεν συνίσταται μόνο στην ανάγνωση, αλλά αξιολογείται αυτό που διαβάζεται. Πολλά κείμενα έχουν αναλυθεί και ερμηνευτεί περισσότερες από μία φορές, γιατί ένα κείμενο έχει περισσότερους από έναν τρόπους προσέγγισης.

Υπάρχουν συγγραφείς και ερευνητές που είναι αφοσιωμένοι στην ανάλυση θεωριών, κειμένων, δοκιμίων, λογοτεχνικών κειμένων, μεταξύ των άλλοι, να κατασκευάσουν υποθέσεις που προτείνουν έναν νέο τρόπο ανάγνωσης ενός κειμένου και ανακαλύπτουν σε αυτό νέα αισθήσεις.

Η κριτική ανάγνωση συνήθως αντανακλάται σε διαφορετικά επιχειρηματολογικά κείμενα, στο οποίο οι συγγραφείς αναλύουν θεωρητικά ή καλλιτεχνικά κείμενα για να τα εξηγήσουν με διαφορετικό τρόπο.

Πώς να κάνετε κριτική ανάγνωση;

Για να γίνει μια κριτική ανάγνωση είναι απαραίτητο:

Παραδείγματα κριτικής ανάγνωσης

1. Η νέα δημοσιογραφία, του Τομ Γουλφ. Σε αυτό το βιβλίο, ο συγγραφέας προτείνει έναν νέο τρόπο δημοσιογραφίας και, για αυτό, κάνει μια κριτική ανάγνωση της παραδοσιακής δημοσιογραφίας, της λογοτεχνίας του αρ. μυθοπλασία (η νέα δημοσιογραφία), η ταξινόμηση των λογοτεχνικών ειδών, η λογοτεχνία του 20ου αιώνα σε σχέση με τον ρεαλισμό και την κριτική λογοτεχνικός. Στο βιβλίο, η κριτική ανάγνωση που γίνεται σε άλλα κείμενα επιτρέπει στον συγγραφέα να εξηγήσει πώς προέκυψε αυτό το νέο λογοτεχνικό είδος και πώς είναι.
2. Οι τρεις εμπροσθοφυλακές, του Ricardo Piglia. Σε αυτό το κείμενο αναλύονται τέσσερις κεντρικοί άξονες: η έννοια της πρωτοπορίας, μερικά έργα του Juan José Saer, μερικά έργα του Rodolfo Walsh και μερικά έργα του Manuel Puig. Το βιβλίο δεν γράφτηκε από τον συγγραφέα, αλλά είναι ηχογραφήσεις ενός σεμιναρίου που έδωσε η Piglia στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες. Στην αρχή του βιβλίου, ο συγγραφέας κάνει μια κριτική ανάγνωση της έννοιας της πρωτοπορίας και του πώς την περιγράφουν διαφορετικοί συγγραφείς. Στη συνέχεια γίνεται κριτική ανάγνωση ορισμένων έργων των τριών συγγραφέων σε σχέση με την πρωτοπορία.
3. Μίμησις, του Έριχ Άουερμπαχ. Σε αυτό το βιβλίο, ο Γερμανός κριτικός λογοτεχνίας αναλύει διαφορετικά έργα από τη Δύση για να εξηγήσει πώς αναπαρίσταται η πραγματικότητα σε διαφορετικά έργα και σύμφωνα με διαφορετικούς συγγραφείς. Επιπλέον, το βιβλίο είναι οργανωμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να δείχνει πώς άλλαξε η αντίληψη της μίμησης με την πάροδο του χρόνου.
4. Η φύση των ελληνικών μύθων, από τον Geoffrey Stephen Kirk. Σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας κάνει μια κριτική ανάγνωση των διαφορετικών ορισμών και αντιλήψεων που υπάρχουν για τους μύθους. Επιπλέον, οι μύθοι διαφέρουν από τους μύθους, τους θρύλους και τις ιστορίες. Ο συγγραφέας κάνει επίσης μια κριτική ανάγνωση για τους ελληνικούς μύθους και πώς πρέπει να ταξινομηθούν.
5. Το ιστορικό κείμενο ως λογοτεχνικό τεχνούργημα, από τον Hayden White. Σε αυτό το βιβλίο, ο συγγραφέας κάνει μια κριτική ανάγνωση της ιστορίας και της γνωσιολογίας της δηλώνοντας ότι η ιστορία δημιουργεί μια αφήγηση που περιέχει τα ίδια στοιχεία με τα μυθιστορηματικά κείμενα. Με άλλα λόγια, το βιβλίο αναλύει τον ιστορικό λόγο από άλλη σκοπιά.
6. Ο Μπόρχες, συγγραφέας στα σύνορα, της Beatriz Sarlo. Στο κείμενο αυτό ο συγγραφέας κάνει μια κριτική ανάγνωση των έργων του Αργεντινού συγγραφέα Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Για να το κάνει αυτό, αναλύει τα έργα του, την καριέρα του συγγραφέα, τη θέση του συγγραφέα σχετικά με τη σύλληψη της λογοτεχνίας και τις αναγνώσεις που έχουν γίνει για τον συγγραφέα.
7. Η φιλοσοφία του Διαφωτισμού, του Ερνστ Κασίρερ. Αυτό το βιβλίο κάνει μια κριτική ανάγνωση των διαφορετικών στοχαστών του Διαφωτισμού. Για να γίνει αυτό, ο συγγραφέας αναλύει τις θεωρίες που προέκυψαν αυτή την εποχή και αξιολογεί συγκεκριμένα το έργο του Immanuel Kant, του Γερμανού φιλοσόφου.
8. Αλήθεια και νομικές μορφέςαπό τον Michael Focault. Αυτό το βιβλίο είναι μια μεταγραφή πέντε διαλέξεων που έδωσε ο Γάλλος φιλόσοφος. Θέτουν διαφορετικά ερωτήματα για τα οποία μια κριτική ανάγνωση του έργου του Νίτσε, η μαρξιστική θεωρία, οι αντιλήψεις του σχέση μεταξύ υποκειμένου, ιστορίας και κοινωνικών πρακτικών, της επιστήμης και του λόγου της δικαιοσύνης, των θεωριών του θέματος, όπως η ψυχιατρική και η ιατρική, μεταξύ άλλων.
9. Πούσκιν μου, της Marina Tsvietáieva. Στο κείμενο αυτό ο συγγραφέας κάνει μια κριτική ανάγνωση του έργου του Ρώσου συγγραφέα και μια λεπτομερή ανάλυση του έργου του. Είναι επίσης μια κριτική ανάγνωση για το πώς διαβάζεται ο Πούσκιν, αφού ο συγγραφέας αναδεικνύει άλλα κείμενα του συγγραφέα, διαφορετικά από αυτά που τονίζει η λογοτεχνική κριτική. Σε αυτό το βιβλίο, η κριτική ανάγνωση συνίσταται στην ανάλυση του έργου ενός συγγραφέα από μια άλλη οπτική γωνία.
10. Ό, τι είναι στερεό λιώνει στον αέρα, από τον Μάρσαλ Μπέρμαν. Σε αυτό το βιβλίο, ο συγγραφέας κάνει μια κριτική ανάγνωση της ιδέας της νεωτερικότητας και της προόδου ως σημείο σημείο εκκίνησης για την ανάλυση λογοτεχνικών έργων των Γκαίτε, Πούσκιν, Ντοστοΐφσκι, Γκόγκολ, Μάντελσταμ, μεταξύ των οι υπολοιποι. Υπάρχει κριτική ανάγνωση γιατί προτείνεται η ανάγνωση λογοτεχνικών έργων από νέα οπτική γωνία για να βρεθούν άλλα νοήματα.

Μπορεί να σας εξυπηρετήσει: