20 Παραδείγματα Ανοχής

ο ανοχή είναι ένα προσωπική ποιότητα που συνεπάγεται την ικανότητα αποδοχής των απόψεων, των πεποιθήσεων και των συναισθημάτων των άλλων, κατανοώντας ότι η Οι διαφορές απόψεων είναι φυσικές, εγγενείς στην ανθρώπινη κατάσταση και δεν μπορούν να προκαλέσουν επιθέσεις χωρίς τύπο. Για παράδειγμα: με αυτούς που έχουν διαφορετική πολιτική ιδεολογία.

Η ανεκτικότητα είναι βασικό στοιχείο για την ανθρώπινη συνύπαρξη και τη λειτουργία των πολιτισμένων κοινωνιών, απαραίτητο για τη ζωή σε Δημοκρατία υπό συνταγματικό σύστημα.

Η έννοια της ανοχής εγκαθίσταται στο πλαίσιο δύο διαφορετικών πτυχών. Από τη μια πλευρά, το αρετή η ανεκτικότητα σφυρηλατείται κατά την παιδική και εφηβική ηλικία ως μέρος του α σύστημα πεποιθήσεων και αξιών πιο περίπλοκο, και συνεπάγεται το γεγονός ότι ακούμε και κάνουμε την προσπάθεια να κατανοήσουμε τη σκέψη του άλλου, και βασικά, να την αποδεχθούμε ως κάτι εξίσου έγκυρο με τη δική μας. Οι γονείς και οι δάσκαλοι έχουν θεμελιώδη ρόλο σε αυτό. Το σχολείο πρέπει να είναι ένα περιβάλλον πολυφωνίας και οι εκπαιδευτικοί έχουν μια μεγάλη ευθύνη που τους δεσμεύει εργάζονται για την πρακτική της ανεκτικότητας μέρα με τη μέρα, μέσα από παιδαγωγικές προτάσεις και φυσικά το παράδειγμα.

Ταυτόχρονα, η ανοχή είναι α στοιχείο που διαπερνά την κοινωνία ως προς τις αποφάσεις που λαμβάνονται συλλογικά από τα αντίστοιχα συνταγματικά όργανα (νομοθέτες π.χ.). Οι σημερινές δημοκρατικές κοινωνίες γενικά θεωρούν την ανεκτικότητα ως μια από τις κύριες σημαίες τους, υπό τη βασική έννοια ότι «τα ατομικά δικαιώματα ενός ατόμου τελειώνουν εκεί που αρχίζουν τα άλλα», Επιδιώκοντας με αυτό το σύνθημα να κάνουμε εφικτή την υγιή συνύπαρξη.

Από άλλα οπτικά Αυτό ερμηνεύεται ότι δεν διασφαλίζει καθόλου την ανοχή, καθώς μερικές φορές τα μέρη που εμπλέκονται σε ένα συγκεκριμένο δίλημμα δεν βρίσκονται σε θέση συμμετρίας. Για παράδειγμα, υπάρχουν κοινωνίες που αποδέχονται την εκούσια διακοπή της εγκυμοσύνης και άλλες που την καταδικάζουν, θεωρώντας αυτή την πρακτική έγκλημα: στην προκειμένη περίπτωση Το δικαίωμα μιας γυναίκας να αποφασίζει για το σώμα της και το δικαίωμα στη ζωή, και είναι πολύ δύσκολο να τοποθετηθεί κανείς σε επίπεδο ανοχής απέναντι σε τόσο μεγάλες προκλήσεις ηθικά.

Παραδείγματα ανοχής

Τα ακόλουθα παραδείγματα απεικονίζουν καταστάσεις που δείχνουν συμπεριφορές ανοχής:

1. Στο σχολείο, για άτομα που έχουν ρυθμό μάθηση βραδύτερη.
2. Με αυτούς που δηλώνουν άλλα θρησκείες.
3. Απέναντι σε αυτούς που έχουν διαφορετική οικονομική θέση.
4. Με αυτούς που έχουν διαφορετική πολιτική ιδεολογία.
5. Μετά τη λήψη αρνητικού σχολίου.
6. Προς τη διαφορά στις σεξουαλικές προτιμήσεις.
7. Μπροστά στα προβλήματα των άλλων, ακόμα κι αν φαίνονται ασήμαντα.
8. Με ανθρώπους που έχουν διαφορετική εθνική καταγωγή.
9. Απέναντι σε ανθρώπους που δεν είχαν την καλύτερη εκπαιδευτική κατάρτιση.
10. Με μια ομάδα εργασίας, ακόμα και το αφεντικό και ο υπεύθυνος.
11. Με άτομα με αναπηρία.
12. Μια κυβέρνηση θα είναι ανεκτική εάν επιτρέπει την ελευθερία του Τύπου και της γνώμης.
13. Ένα κράτος θα είναι ανεκτικό εάν επιτρέπει την ελευθερία της λατρείας.
14. Ένα κράτος θα είναι ανεκτικό εάν επιτρέπει τη λειτουργία των κοινωνιών των πολιτών για την υπεράσπιση συγκεκριμένων συμφερόντων (για παράδειγμα, οικολογικών).
15. Σε δημόσια γραφεία ή σε μαγαζιά ηλικιωμένων, των οποίων οι χρόνοι συχνά δεν συμπίπτουν με τους νέους και δραστήριους ανθρώπους.
16. Ένα κράτος θα είναι ανεκτικό εάν αποδέχεται το δικαίωμα των ατόμων του ιδίου φύλου να συνάψουν πολιτικό γάμο.
17. Μητέρες και πατέρες απέναντι στα έφηβα παιδιά τους, που συχνά υιοθετούν θέσεις αντιπαράθεσης.
18. Εκείνη την εποχή, η κατάργηση της δουλείας ήταν μια πολύ ξεκάθαρη μορφή ανεκτικότητας
19. ο Ηνωμένα Έθνη είναι ένα παράδειγμα των επιπέδων ανοχής που έχουν επιτευχθεί στον κόσμο
20. Η απονομή της Δικαιοσύνης θα είναι ανεκτική αν κάνει τον κόπο να ακούσει τους διαδίκους πριν την εκδώσει.