15 Παραδείγματα οικοτόπων

ΕΝΑ βιότοπο είναι ένα σύνολο φυσικών και γεωγραφικών παραγόντων που επηρεάζουν την ανάπτυξη ενός ατόμου, α πληθυσμός, ένα είδος ή μια συγκεκριμένη ομάδα ειδών. Είναι σημαντικό ότι ο χώρος πρέπει να προσφέρει τις σωστές συνθήκες για το είδος να αναπτυχθεί, να επιβιώσει και να αναπαραχθεί σε αυτό. Για παράδειγμα: δάσος, βάλτο, ωκεανός.

Με αυτόν τον τρόπο, είναι μέσα σας φυσικό περιβάλλον Είναι αυτό που δίνει σε ένα είδος τη δυνατότητα να επιβιώσει: ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει αλλού είναι να επαναλάβει τα χαρακτηριστικά του αρχικού οικοτόπου.

Ο βιότοπος περιλαμβάνει έναν αριθμό βιοτικοί και αβιοτικοί παράγοντεςκαι μπορεί να τροποποιηθεί από την επίδραση του καιρού ή της ανθρώπινης δράσης. Η βιολογία ασχολείται με μεγάλο ενδιαφέρον για το ζήτημα των οικοτόπων, συνειδητοποιώντας ότι στον κόσμο υπάρχουν τόσα είδη ενδιαιτημάτων οικοσυστήματα, που εξαρτώνται πολύ από το είδος και από τις αλληλεπιδράσεις που μπορούν να συμβούν μεταξύ των διαφόρων ειδών.

Ανάλογα με τον χώρο στον οποίο αναπτύσσεται, μια πρώτη ταξινόμηση μεταξύ των οικοτόπων τους χωρίζει σε υδρόβια γλυκά νερά, υδρόβια αλμυρά και χερσαία.

Τροποποίηση και καταστροφή οικοτόπων

Τόσο η ανθρώπινη δράση όσο και ορισμένη φυσικά φαινόμενα (ξηρασία, επιδημίες, πυρκαγιές, τυφώνες, κατολισθήσεις, ηφαιστειακές εκρήξεις, σεισμοί, προσωρινές αυξήσεις ή μειώσεις των βροχοπτώσεων) μπορεί τροποποιήστε το περιβάλλον ενός είδους, το οποίο επιφέρει μια σημαντική σειρά αλλαγών για προσαρμογή σε ένα νέο περιβάλλον: η τροποποίηση ενός οικοτόπου μπορεί ακόμη και να οδηγήσει στην εξαφάνιση του είδους.

Οι περισσότεροι απο εξαφανίσεις ειδών που συνέβη μεταξύ των ετών 1000 έως 2000 οφείλονταν σε ανθρώπινες ενέργειες, ιδίως λόγω της καταστροφής των οικοτόπων και της απώλειας βιοποικιλότητα. Για να προειδοποιήσει για τον κίνδυνο που συνεπάγεται αυτό, δημιουργήθηκε μια ημερολογιακή ημερομηνία μνήμης και εορτασμού του οικοτόπου, στις 6 Οκτωβρίου, όπου επιδιώκει να γνωρίζει το ανθρώπινο είδος τον κίνδυνο που ενέχουν ορισμένες πρακτικές σε σχέση με άλλα είδη με τα οποία μοιράζεται πλανήτης.

Παραδείγματα οικοτόπων

1. Δάσος. Περιοχή με δέντρα υψηλής πυκνότητας και μερικά των ζώων υπεύθυνος για τη διατήρηση του εδάφους.
2. Ερημος. Συνήθως ακατοίκητη επιφάνεια, με χαμηλές βροχοπτώσεις που το πολύ μπορούν να φιλοξενήσουν είδη που προσαρμόζονται σε χαμηλή υγρασία.
3. Βουνό. Υψόμετρο μεγαλύτερο από 700 μέτρα, όπου η βλάστηση είναι κλιμακωτή και στους επάνω ορόφους γίνεται πιο ανθεκτική στο κρύο.
4. σεντόνι. Πεδιάδες βρίσκεται σε τροπικά κλίματα, όπου η βλάστηση σχηματίζει ποώδες στρώμα. Μερικά δέντρα ή θάμνοι βρίσκονται σε αυτόν τον τύπο βιομά.
5. Λιβάδι. Τοπίο του οποίου η σταθερή βλάστηση χαρακτηρίζεται από βότανα και θάμνους, και έχει τρωκτικά και μικρά ζώα ως ζώα.
6. Πολική περιοχή. Περιοχές που περιβάλλουν τους πόλους, που χαρακτηρίζονται από τεράστια στρώματα πάγου. Τα ζώα που είναι καλύτερα προσαρμοσμένα σε αυτό είναι θηλαστικά λευκής γούνας όπως η πολική αρκούδα, ή ζώα όπως σκίουροι ή αρκτικοί λύκοι.
7. Ποτάμι. Φυσικό ρεύμα γλυκού νερού, με βλάστηση που ποικίλλει ανάλογα με την περίπτωση: τα ψάρια του γλυκού νερού είναι συνήθως γατόψαρο, πιράνχα, οξύρρυγχοι ή κυπρίνοι.
8. Τέλμα. Μια περιοχή στάσιμων και ρηχών νερών, όπου μεγαλώνει η υδρόβια βλάστηση, μερικές φορές πολύ πυκνή.
9. κοραλλιογενή ύφαλο. Αναπτύχθηκε σε τροπικά νερά, έχει διαφορετικά είδη πανίδα όπου ξεχωρίζουν οι γαρίδες, οι αστακοί, τα καλαμάρια και το χταπόδι.
10. ωκεανός. Τεράστια χερσαία έκταση θαλασσινού νερού, η οποία περιέχει μεγάλη ποικιλία θαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας.
11. Παραλία. Συνήθως ασταθές περιβάλλον με έντονα εποχιακά κυκλικά μοτίβα, όπου σώζονται μόνο καβούρια, έντομα και μικρά πουλιά.
12. Σπασμένος. Έντομα, τρωκτικά και πουλιά Τείνουν να κατοικούν σε αυτά τα ρεύματα χαμηλής ροής, όπου δεν υπάρχει κίνδυνος ναυσιπλοΐας ή αλιείας.
13. Λίμνες. Περισσότερο ή λιγότερο εκτεταμένα σώματα γλυκού ή αλμυρού νερού. Υπάρχουν συνήθως είδη όπως το πλαγκτόν.

Ακολουθήστε με: