Σύνοψη των τετρακοσίων πραξικοπημάτων (Les Quatre Cents Coups)

Διεύθυνση: Φρανσουά τρυφό

Παραγωγή: Φρανσουά τρυφό

Σενάριο: Ο Francois Truffaut και ο Marcel Moussy

ΜΟΥΣΙΚΗ: Ζαν Κονσταντέν

Φωτογραφία: Henri Decaë

Κατανομή: Jean-Pierre Léaud, Claire Maurier, Albert Rémy, Guy Decomble, Patrick Auffay και Georges Flamant.

Χώρα: Γαλλία

Ετος:1959

Γένος: Δράμα

Διάρκεια: 95 λεπτά

Παραγωγός: Les Films du Carrosse

Ανήκοντας στο νέο γαλλικό κύμα, τα τετρακόσια χτυπήματα (1959) θεωρείται μια από τις πρώτες ταινίες αυτού του είδους, σκηνοθετήθηκε, παραγωγή και σενάριο. του Francois Truffaut, ενός μεγάλου εκπροσώπου της λεγόμενης Nouvelle vague, ενός πνευματικού κινήματος με το οποίο ο κινηματογράφος εντάσσεται στην κοινωνική επανάσταση των πρώτων χρόνων εξήντα.

Με τη συμμετοχή του Jean-Pierre Léaud (Antoine Doniel) που εκπροσωπεί έναν νεαρό Παριζιάνο που ζει δύσκολες καταστάσεις με τη μητέρα του, ρόλο που υποδύεται η Claire Maurier (Gilberte Doniel), μια γυναίκα που αντιμετώπισε να είναι ανύπαντρη μητέρα και αργότερα προφανώς βρήκε αγάπη με τον Julien (Albert Remy), ο οποίος έγινε ο πατριός του ο γιος του, με τον οποίο δεν κατάφερε ποτέ να έχει καλές σχέσεις, έτσι ο Αντουάν μπαίνει σε μια σειρά από προβλήματα και από άτακτος νεαρός γίνεται συμβατικός εγκληματίας, συμπεριφορά που θα τον οδηγήσει σε σωφρονιστικό ίδρυμα ανηλίκων για τη χαρά των γονιών του, αργότερα θα δραπετεύσει από το αναμορφωτήριο για να εκπληρώσει το μεγαλύτερο από όλα του όνειρα

Το νέο γαλλικό κύμα προσπάθησε να κάνει έναν πιο καλλιτεχνικό και πνευματικό κινηματογράφο, χρησιμοποιώντας την κινηματογραφική γλώσσα στην τελειότητα, ο Truffaut κάνει αυτή την ιστορία σχεδόν μια αυτοπροσωπογραφία, δεδομένου ότι, η ζωή που αυτό το αγόρι από το Παρίσι είναι στην πραγματικότητα μια προσέγγιση σε ό, τι ήταν τα παιδικά και νεανικά χρόνια του Γάλλου σκηνοθέτη που παρατηρούσε συνεχώς ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του νέου κύματος: σύγκρουση μεταξύ ζευγαριών, που εκπροσωπούνται από τους γονείς του Αντουάν, που μαλώνουν και μαλώνουν συνεχώς.

Ένα άλλο από τα χαρακτηριστικά αυτού του πνευματικού κινήματος, όπως έχουμε ήδη σχολιάσει προηγουμένως, είναι αυτό της κοινωνικής επανάστασης που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1950, η οποία αποτυπώνεται σε αυτή την ταινία, μέσα από το σκηνικό, μπορούμε να δούμε ένα Παρίσι όπου η οικονομική καταστροφή είναι αξιοσημείωτη και το μέγεθος της φτώχειας στην οποία ζουν πολλοί από τους κατοίκους του πληθυσμός.