Τι είναι το ποδήλατο;

Στο ποδήλατο υπάρχουν αρχαιολογικά κατάλοιπα αντικειμένων με δύο γραμμικούς τροχούς στην Αίγυπτο και την Κίνα, αλλά η λειτουργία και η χρησιμότητά τους δεν είναι ξεκάθαρη.
Γύρω στο 1490 εμφανίστηκε ένα σαφές ίχνος σχεδίου στο έργο Codex Atlanticus φτιαγμένο από τον Leonardo Da Vinci, το οποίο έμοιαζε πολύ με το σημερινό ποδήλατο με όλα και μετάδοση αλυσίδα.
Μέχρι το 1817 εμφανίζεται ένα λειτουργικό τεχνούργημα, το οποίο δημιουργήθηκε από τον βαρόνο Karl Christian Ludwig Drais von Sauebronn, (Γερμανό εφευρέτη). Το υποτυπώδες πρωτότυπό του προωθήθηκε με τα πόδια του στο έδαφος και το ονόμασε "laufmaschine" (περιπατητικό μηχάνημα ή velocipede). Αυτό το πρωτότυπο άλλαξε κατεύθυνση με ένα ξύλινο κιβώτιο ταχυτήτων, το οποίο του επέτρεψε να στρίψει τον μπροστινό τροχό. Η ιδέα ήταν να εκμεταλλευτεί τη δύναμη των ποδιών, η οποία, σύμφωνα με τον ίδιο, σπαταλούσε στο περπάτημα, θέλοντας να τη διορθώσει με τη συσκευή του.
Τα πετάλια προστέθηκαν από τον Σκωτσέζο Kirkpatrick Macmillan, το 1839, ο οποίος δεν κατοχύρωσε ποτέ το σχέδιό του, κάτι που προκάλεσε τον Gavin Ο Dalzell of Lesmahagow, το αντέγραψε το 1846, διαδίδοντάς το σε όλο τον κόσμο, πιστεύοντας ακράδαντα ότι ήταν ο εφευρέτης και ο δημιουργός του ποδήλατο.

Ο Άγγλος John Boyd Dunlop, λάτρης του ποδηλάτου, εφηύρε το 1890 έναν σωλήνα από ύφασμα και καουτσούκ τον οποίο φούσκωσε με αέρα τοποθετώντας τον στον τροχό. Για να αποφύγει τα τρυπήματα, η Dunlop εφηύρε επίσης ένα ελαστικό από καουτσούκ. Αυτές οι εφευρέσεις δεν έχουν υποστεί σχεδόν καμία τροποποίηση από την έναρξή τους.
Το ποδήλατο ελέγχεται από την ορμή και την ισορροπία κατά το πετάλι. Ο σχεδιασμός του έχει αλλάξει σε όλη την ιστορία του, χρησιμοποιώντας υλικά όπως αλουμίνιο και ανθρακονήματα, γεγονός που το κάνει πιο ελαφρύ.
Είναι σαφές ότι το ποδήλατο είναι αποτελεσματικό και οικολογικό και έφερε επανάσταση στις μεταφορές, και παρά την εφεύρεση του αυτοκινήτου, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως.