Η Τέχνη της Αρχαίας Αιγύπτου

ο Αρχαία Αίγυπτος, που βρίσκεται στη Βόρεια Αφρική και στις όχθες του ποταμού Νείλου, είναι ένας από τους πρώτους μεγάλους πολιτισμούς της ανθρωπότητας, κατάφεραν να αναπτυχθούν εντυπωσιακά πολιτικά, ιδ. θρησκευτικά, κοινωνικά και στρατιωτικά, με τον ίδιο τρόπο που έκαναν στην τέχνη, αφήνοντας μια μεγάλη καλλιτεχνική κληρονομιά γεμάτη γνώσεις, ιστορίες και κομμάτια ομορφιάς και αξίας ανυπολόγιστος.
ο αιγυπτιακή τέχνη Είχε χρηστικό σκοπό, αφού προοριζόταν για νεκρούς. Για 4.000 χρόνια το αιγυπτιακή τέχνη δεν άλλαξε, εκτός από τη σύντομη χρονική περίοδο κατά την οποία κυβέρνησε ο φαραώ Amenhotep IV (Akhenaten) και η σύζυγός του Nefertiti που ήταν Σημιτική (πίστη σε έναν μόνο θεό) έτσι ώστε κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου οι θρησκευτικές πεποιθήσεις έπεσαν μόνο σε μία θεότητα, τον θεό Ατόν του Ήλιος.
Η θρησκεία ήταν θεμελιώδες μέρος του αιγυπτιακού πολιτισμού, είχε τέτοια σημασία που αντικατοπτρίζεται σε αυτόν τέχνη, είχαν τους δικούς τους θεούς και ο Φαραώ δεν ήταν μόνο ο πολιτικός, κοινωνικός και στρατιωτικός ηγέτης, αλλά θεωρούνταν και ζωντανή θεότητα, γιος θεού.

Οι Αιγύπτιοι επεδίωξαν να δημιουργήσουν έργα διαρκή και χρήσιμα, δημιούργησαν τέχνη για την αιωνιότητα, η αισθητική δόθηκε επιπλέον.
Η εντυπωσιακή αιγυπτιακή αρχιτεκτονική που διαρκεί μέχρι σήμερα, αποτελεί μέρος της καλλιτεχνικής κληρονομιάς που άφησε αυτή η πόλη. το πιο διάσημο αρχιτεκτονικό δημιούργημα του Αρχαία Αίγυπτος Είναι οι τριγωνικές πυραμίδες του: Χέοπας, Χάφρε και Μενκάουρε, οι οποίες αποτελούνται από μασταμπά (λόφους γης) λαξευμένους στα βουνά και ο ένας μασταμπάς τοποθετείται πάνω στον άλλο. Η θέση των πυραμίδων σχετίζεται με την αστρονομία, έναν άλλο τομέα στον οποίο οι Αιγύπτιοι διέπρεψαν. η μνημειακότητα των κατασκευών του οφείλεται στην πεποίθηση της επίτευξης της υπέρβασης μέσω αυτών. Οι θρησκευτικοί ναοί του Αρχαία Αίγυπτος είχαν ύψιστη σημασία για τους ανθρώπους τους και χαρακτηρίζονταν από το ότι έδωσαν σε ολόκληρο το κτίριο το όνομα της πρωτεύουσας ή στήλη που χρησιμοποιείται, για παράδειγμα: η στήλη Jatorica που αντιπροσώπευε τη μορφή της θεάς Jatos ή η στήλη του Katón. Η πολιτική αρχιτεκτονική του Αρχαία Αίγυπτος Αποτελείται από τα ανάκτορα, που είχαν παροδικό χαρακτήρα λόγω της σημασίας της αιώνιας ζωής, γι' αυτό και οι τάφοι είχαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Η αιγυπτιακή αρχιτεκτονική χρησιμοποιούσε βασικά 4 τύπους κιόνων: Palmiform, που έμοιαζε με φοίνικα. Lotiform που αντιπροσωπεύει ένα λουλούδι λωτού. Καμπανοειδές, σε σχήμα καμπάνας και πάπυρος που μοιάζει με σχήμα παπύρου.
Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της αιγυπτιακής γλυπτικής είναι ότι ήταν ιερατική, δηλαδή χωρίς κίνηση και διέπεται από το νόμο της μετωπικότητας, φαρδιούς ώμους και χέρια κοντά στο σώμα. Οι πιο κοινές μορφές αγαλμάτων ήταν φαραώ και θεοί που θα μπορούσαν να αναπαρασταθούν ως θεότητες με σώμα ζώων όπως το λιοντάρι, το φίδι και ο γύπας. Το μέγεθος του αγάλματος εξαρτιόταν από την ιεραρχία του ατόμου που αντιπροσωπεύεται και πάντα είχε σκοπό να συλλάβει την ουσία του. Για να διακρίνουμε την αιγυπτιακή γλυπτική στις διάφορες περιόδους της, λαμβάνονται υπόψη τα κοστούμια, το μακιγιάζ και το χτένισμα.
Η αιγυπτιακή ζωγραφική αντιπροσώπευε κυρίως την ανθρώπινη φιγούρα τοποθετώντας πάντα το πρόσωπο και τα πόδια σε προφίλ, το μάτι και τον κορμό στραμμένα προς τα εμπρός. Το χρώμα του δέρματος που χρησιμοποιήθηκε στις ανδρικές φιγούρες ήταν πιο σκούρο από αυτό των γυναικών. Ζωγραφίστηκαν επίσης θεότητες που παριστάνονται σε φιγούρες κροκοδείλων, γατών, ταύρων, σκαθαριών κ.λπ. εικαστική τέχνη χρησιμοποιήθηκε συχνότερα σε τάφους ή ταφικούς θαλάμους.