Ορισμός Κοινωνικής Ασφάλισης

Η εννοια του ασφάλεια κοινωνικό είναι μια έννοια που προκύπτει κυρίως στον εικοστό αιώνα ως αποτέλεσμα διαφορετικών καταστάσεων του γενικευμένες, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές κρίσεις που επιδιώκουν στη συνέχεια να κατευναστούν με τη δράση των Κατάσταση. Η κοινωνική ασφάλιση είναι η δράση που μπορούν να λάβουν τα διάφορα κράτη για την εξάλειψη προβλημάτων όπως το φτώχεια, μιζέρια, ανεργία κ.λπ. και να εξασφαλίσει στα μέλη της κοινωνίας μόνιμη πρόσβαση στα πιο σημαντικά δικαιώματα.

Η κοινωνική ασφάλιση είναι ένα σύνθετο φαινόμενο που σχετίζεται με την ανάδυση του κράτους πρόνοιας, εκείνο το κράτος που είναι επιφορτισμένο να παρέχει στους πιο ταπεινούς τομείς της κοινωνίας πρόσβαση σε τέτοια δικαιώματα Τι δουλειά, στέγαση, ασφάλεια, σίτιση, εκπαίδευση. Αυτό μας επιτρέπει να καθιερώσουμε την κοινωνική ασφάλιση ως χαρακτηριστικό φαινόμενο διαφορετικών στιγμών του εικοστού αιώνα, δεδομένου ότι προηγουμένως τα κράτη δεν έπαιρναν επίγνωση της σημασίας της συμμόρφωσης με αυτά τα στοιχεία.

Οι τρόποι με τους οποίους μπορεί να πραγματοποιηθεί η κοινωνική ασφάλιση ποικίλλουν Χώρα στη χώρα και από καιρό σε καιρό. Ωστόσο, βασίζονται κυρίως στην εξασφάλιση απασχόλησης ή συντήρηση από αυτούς τους πιο φτωχούς τομείς, γενικά μέσω της χορήγησης επιδοτήσεων και διαφορετικών προγραμμάτων πρόνοιας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κοινωνική ασφάλιση έχει επίσης να κάνει με τη δημιουργία και ανάπτυξη σχεδίων πλήρους απασχόλησης που επιδιώκουν να δημιουργήσουν και να επανενεργοποιήσουν οικονομία μέσω της αύξησης της απασχόλησης σε διάφορους τομείς.

Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ κοινωνικής ασφάλισης και χρόνιας πρόνοιας που δεν συνεπάγεται πραγματική οικονομική επανενεργοποίηση και κίνητρο για την τομείς εργασίας, αν όχι καταλήγει να γίνει μέσο διατήρησης της φτώχειας και δημιουργίας τομέων υποστήριξης για τις κυβερνήσεις στο πολιτικός.