Ορισμός των εργασιακών σχέσεων

Η σχέση που έχει δημιουργηθεί μεταξύ δύο ή περισσότερων ανθρώπων στον τομέα είναι γνωστή ως εργασιακές σχέσεις. εργασία ή από την εργασία. Οι εργασιακές σχέσεις είναι αυτές που δημιουργούνται μεταξύ εκείνου που του προσφέρει ΕΡΓΑΤΙΚΟ δυναμικο (σωματική ή ψυχική) και αυτός που προσφέρει το κεφάλαιο ή τα μέσα παραγωγή για το πρώτο άτομο που εκτελεί την εργασία (ένα παράδειγμα αυτού θα ήταν ένας υπάλληλος γραφείου και ο ιδιοκτήτης ή το αφεντικό που του παραχωρεί τον χώρο εργασίας συν όλα πόροι απαραίτητο για την εκτέλεση της εργασίας).

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά των εργασιακών σχέσεων είναι ότι είναι συνήθως ανισορροπημένες με την έννοια ότι υπάρχει πάντα κάποιος σε αυτούς που έχει το δικαίωμα να μπορούν να τα ξεκινήσουν ή να τα ολοκληρώσουν ανάλογα με την ευκολία τους, και αυτό το άτομο είναι εκείνο που προσλαμβάνει τον υπάλληλο ή που παρέχει τα μέσα παραγωγής ώστε να μπορεί να εργαστεί. Σε πολλές περιπτώσεις, οι εργασιακές σχέσεις καθίστανται προβληματικές όταν ο εργοδότης χρησιμοποιεί αυτήν τη δύναμη προς όφελός τους με υπερβολικό τρόπο για να κάνει καταχρηστικές ή καταχρηστικές πρακτικές.

Οι εργασιακές σχέσεις έχουν πολλά στοιχεία που τα οργανώνουν παγκοσμίως. Από τη μία πλευρά, ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία κάθε εργασιακής σχέσης είναι το Μισθός ή την πληρωμή που θα λάβει το άτομο για την εργασία του. Το ποσό του μισθού μπορεί να είναι φόρος καθολικά (για παράδειγμα, για μια συγκεκριμένη δραστηριότητα είναι γνωστό ότι το συμφωνημένο ελάχιστο πρέπει να είναι τόσα πολλά χρήματα) ή μπορεί να διαφέρει ανάλογα με συγκεκριμένες περιστάσεις (εάν ο εργαζόμενος είναι αυτονόμος, εάν η εργασία είναι προσωρινή, εάν είναι ωριαία, εάν πληρώνονται υπερωρίες κ.λπ.). Γενικά, το κράτος είναι υπεύθυνο για τη θέσπιση πολιτικών που σέβονται τα δικαιώματα των εργαζομένων τόσο στον δημόσιο τομέα όπως στην ιδιωτική και παρόλο που είναι γνωστό ότι η δημόσια σφαίρα είναι πιο σταθερή υπό αυτή την έννοια, η ιδιωτική σφαίρα μπορεί επίσης να ελεγχθεί από Κατάσταση.

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα στον τομέα των εργασιακών σχέσεων είναι η σύμβαση, αν και δεν υπάρχει καθολικά ή ιστορικά. γιατί για πολύ καιρό οι εργασιακές σχέσεις καθιερώθηκαν (και συνεχίζουν να εδραιώνονται) με βάση το λόγο των ανθρώπων εμπλεγμένος. Η σύμβαση είναι το έγγραφο στο οποίο οι συνθήκες εργασίας, ο τύπος της εργασίας που πρέπει να εκτελεστεί, ο τύπος πληρωμή και άλλες προστιθέμενες ρυθμίσεις που μπορούν να γίνουν (για παράδειγμα, προσαρμογή του μισθού σε περίπτωση περιόδων πληθωρισμός ή με αυξημένες εργασίες). Η σύμβαση είναι το πιο σημαντικό νομικό μέρος των εργασιακών σχέσεων και πρέπει να τηρείται και από τα δύο μέρη.