Έννοια στον ορισμό ABC

Είναι γνωστό με εξέγερση κάθε πράξη με την οποία εκδηλώνεται αντίθεση ή εξέγερση σε κάποιο είδος εξουσία (που μπορεί να πάρει τη μορφή ατόμου καθώς και α ίδρυμα ή ομάδα ανθρώπων).

Σχεδόν πάντα η εξουσία που ισχύει σε κάποια περιοχή είναι ο άμεσος αποδέκτης της εξέγερσης. η απόρριψη, η ανυπακοή ή απευθείας η ένοπλη εξέγερση, είναι μερικοί από τους πιο συνηθισμένους τρόπους επίδειξης της εξέγερσης κατά των αρχών.

Η εξέγερση συνήθως δημιουργείται από μια προηγούμενη δυσαρέσκεια για ορισμένα θέματα και προκύπτει από την ξαφνικά και βίαια να προσπαθήσει να κάνει τη διαφορά στη συγκεκριμένη κατάσταση. Η ιστορία του ανθρώπου έχει στο ενεργητικό της πολυάριθμες και σημαντικές εξεγέρσεις που θα μπορούσαν να επιφέρουν σημαντικές αλλαγές σε διάφορες πτυχές της ζωής.

Διαδηλώσεις σε δημόσιους χώρους ή ύψωση όπλων για απάντηση στην αρχή που παραβιάζει δικαιώματα

Οι κοινωνίες ή οι μικρές ομάδες που τις κατοικούν αποφασίζουν να υποθέσουν α συμπεριφορά επαναστατούν όταν οι αρχές επηρεάζουν κάποια δικαιώματα, οφέλη ή συνθήκες της καθημερινής τους ζωής. Στη συνέχεια, αμέσως μετά, οι άνθρωποι διακόπτουν τη συνεργασία τους, υποστηρίζουν και υιοθετούν μια συγκρουσιακή στάση που μπορεί να εκδηλωθεί μέσα από διάφορες συμπεριφορές. Η εξέγερση μπορεί να συνίσταται, για παράδειγμα, στην πραγματοποίηση μιας διαδήλωσης με κατασκήνωση σε μια δημόσια πλατεία, κάτι αρκετά επαναλαμβανόμενο σε αυτούς τους καιρούς, ή αν δεν μπορεί να εμφανίσει πιο σοβαρές και ακραίες εκδηλώσεις, όπως να σηκωθούν όπλα εναντίον εξουσία.

Ωστόσο, η εν ενεργεία αρχή δεν θα παραμείνει παθητική απέναντι σε τέτοιου είδους καταστάσεις, αλλά η απάντησή της μπορεί να κινηθεί προς δύο κατευθύνσεις. Από τη μία πλευρά, μπορείτε να προσπαθήσετε να διαπραγματευτείτε με τους επαναστάτες για να τους κάνετε να εγκαταλείψουν τη στάση τους, προσφέροντάς τους κάποια οφέλη ή να αλλάξετε αυτό που προκάλεσε το πρόβλημα. Ή αντίστροφα, η αρχή μπορεί να επιλέξει να απαντήσει με τη χρήση του δύναμη. Αυτή η εναλλακτική δράσης είναι φυσικά η πιο σοβαρή από τότε που το κράτος έχει που σημαίνει αρκετά με αυτή την έννοια και τότε μπορεί να δημιουργηθεί μια αιματηρή αντιπαράθεση που τελειώνει με πολλούς επαναστάτες σε μπελάδες.

Διαφορές με την επανάσταση

Όταν μιλάμε για εξέγερση, είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι ποτέ δεν χαρακτηρίζεται από την αναζήτηση πραγματικά βαθιών αλλαγών, σαν να μπορούσε να σημαίνει εξέγερση. επανάσταση. Ωστόσο, η εξέγερση είναι ένα ενδιάμεσο βήμα μεταξύ της τελευταίας και της εξέγερσης (εννοείται ως απλή κίνηση βίαιη και αποκήρυξη που δεν αποσκοπεί σε συγκεκριμένες αλλαγές αν όχι απλώς για να δείξει διαφωνία με κάτι). Η εξέγερση μπορεί να έχει διαφορετικούς βαθμούς οργάνωσης σε αντίθεση με την εξέγερση που έχει πιο αυθόρμητο και στιγμιαίο χαρακτήρα. Ταυτόχρονα, η εξέγερση έχει συγκεκριμένους στόχους, αν και δεν είναι τόσο σοβαροί και μακροπρόθεσμοι όσο εκείνοι μιας επανάστασης.

Γενικά, οι εξεγέρσεις αντιπροσωπεύουν μια αντίθεση σε διαφορετικούς τύπους εξουσίας. Γι' αυτό παραδοσιακά δίνονταν εναντίον θεσμών όπως η κυβέρνηση, το κράτος ή κατά των οργανισμών Αυτό συνθέτει. Επιπλέον, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι μια εξέγερση πρέπει να έχει πολλά μέλη, καθώς συνεπάγεται ένα ορισμένο επίπεδο οργάνωσης και προνοητικότητας. Πολλές φορές, τα αίτια των σημαντικότερων εξεγέρσεων στην ιστορία ήταν αδικίες διαφόρων ειδών, αυτές που Μπορούν να κυμαίνονται από έλλειψη τροφής έως έλλειψη ελευθερίας και λογοκρισίας, μέχρι τον αγώνα για πολιτικά δικαιώματα ή για ιδεολογίες.

Η σημασία του να ξέρεις πώς να επαναστατείς όταν χρειάζεται

Πρέπει να τονίσουμε σε αυτό το θέμα ότι η εξέγερση είναι μια υγιής και πολύ απαραίτητη στάση ζωής γιατί φυσικά, χάρη σε αυτήν, οι κάτοικοι ενός έθνος θα μπορέσουμε να αντισταθούμε και να πολεμήσουμε ενάντια σε εκείνες τις τυραννικές ή αυταρχικές αρχές που θέλουν να περιορίσουν τα δικαιώματά μας. Εάν όλοι τηρήσουμε εκείνα τα μέτρα και τις διατάξεις που επηρεάζουν άμεσα τα δικαιώματα και τις εγγυήσεις μας, δεν θα το κάνουμε Θα νομιμοποιούσαμε μόνο μια αυταρχική κυβέρνηση, αλλά θα υποστηρίξαμε επίσης την απουσία της Ελευθερία.

Τα άτομα που ηγούνται μιας εξέγερσης αναφέρονται ως επαναστάτες.