Ορισμός του Compass Rose

Σε μερικούς χάρτες, σε διαγράμματα πλοήγησης ή πυξίδες μπορούμε να δούμε ένα διάγραμμα κυκλικό με ρόμβους που συνδέονται μεταξύ τους. Είναι το Compass Rose, a σύμβολο διεθνώς αναγνωρισμένη στον ναυτικό κόσμο. Με αυτό αναπαράσταση γίνεται αναφορά στην κατεύθυνση των ανέμων.

Ένα όργανο που εδώ και αιώνες έχει μεγάλη χρησιμότητα στους ναυτικούς και χρησιμοποιείται ακόμα σήμερα

Παρουσιάζει διαφορετικά τμήματα για να δείξει την κατεύθυνση του ανέμου. Το πιο γενικό περιλαμβάνει τα τέσσερα βασικά σημεία: βόρεια, νότια, ανατολικά και δυτικά (καθένα από αυτά επιτρέπει στον ορίζοντα να χωριστεί σε τομείς ή τεταρτημόρια 90 μοιρών). Ανάμεσα σε καθένα από αυτά υπάρχουν τέσσερις άλλες πλευρικές διαιρέσεις που χωρίζονται με ένα απόσταση 45 μοίρες (βορειοανατολικά, νοτιοανατολικά, νοτιοδυτικά και βορειοδυτικά). Μεταξύ των τελευταίων υπάρχουν οκτώ άλλες σειρές μαθημάτων που βρίσκονται σε απόσταση 22,5 μοιρών (βορειοανατολικά, νοτιοδυτικά, δυτικά-δυτικά ...). Με αυτές τις διαιρέσεις και υποδιαιρέσεις είναι δυνατό να προσδιοριστούν συνολικά 32 πορείες που σχετίζονται με την κατεύθυνση του ανέμου (για παράδειγμα, στη Μεσόγειο η βορειοανατολική κατεύθυνση αντιστοιχεί στον ασταθές άνεμο και η βορειοδυτική κατεύθυνση αντιστοιχεί στο διοικητής).

Με αυτόν τον τρόπο, το περιφέρεια του ορίζοντα και παρατηρώντας το τριαντάφυλλο των ανέμων είναι δυνατόν να γνωρίζουμε την κατεύθυνση που παίρνει ο άνεμος. Ταυτόχρονα, αυτό το διάγραμμα καθιστά δυνατή την αναγνώριση του βορρά ως αναφοράς για τις υπόλοιπες κατευθύνσεις πλοήγησης.

Εξυπηρετεί επίσης να γνωρίζει το ταχύτητα του ανέμου σε ένα συγκεκριμένο μέρος, για να εντοπίσετε ανεμογεννήτριες ή για να επεξεργαστείτε ανεμογεννήτριες (σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το Rose of the winds χρησιμεύει ως στήριγμα αναφοράς).

Οι πρώτες αναφορές εμφανίζονται στον XlV αιώνα

Για αιώνες οι τεχνικές πλοήγησης ήταν πολύ επισφαλείς, καθώς οι πλοηγοί δεν χειρίζονταν γραφήματα πλοήγησης, Δεν είχαν προηγμένες χαρτογραφικές πληροφορίες και δεν διέθεταν ακριβή τεχνικά μέσα για να εντοπιστούν στη θάλασσα.

Από τον 14ο αιώνα υπήρξε μια αλλαγή ποιοτικός λόγω της χρήσης δύο προόδων: η πυξίδα και χαρτογράφηση (Η πυξίδα εφευρέθηκε από τους Κινέζους γύρω στον Vl αιώνα αλλά έφτασε στη Δύση πολύ αργότερα).

Ένα από τα συγκεκριμένα διαγράμματα ήταν τα Πορτουλάν, τα οποία είχαν Ζωγράφισε στην οποία εμφανίστηκε η πυξίδα. Πιστεύεται ότι ο δημιουργός αυτού του διαγράμματος με κατεύθυνση του ανέμου ήταν ο φιλόσοφος και μελετητής της Μαγιόρκα Ραμόν Λουλ.

Σήμερα αυτό το σύμβολο είναι πολύ παρόν ως διακοσμητικό στοιχείο σε λιμενικές περιοχές. Τέλος, το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί αυτήν την παράσταση ως αναγράμματα.

Φωτογραφίες Fotolia: Artowl / Olivier Le Moal