Ορισμός Θετικού Δικαίου

Οποιοσδήποτε από τους κλάδους και τις ερμηνείες του το σωστά φέρει ένα ιδεώδες σιωπηρής δικαιοσύνης. Με αυτόν τον τρόπο οι νόμοι επιδιώκουν να αποκαταστήσουν τη δικαιοσύνη στις ανθρώπινες σχέσεις. Στον τομέα της φιλοσοφία του δικαίου Υπάρχουν δύο αντίθετες απόψεις για τη φιλοσοφική προέλευση των νόμων: εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι νόμοι προκύπτουν ως συνέπεια μιας ιδανικής έννοιας του φυσικού χαρακτήρα του ανθρώπινου λόγου ή αυτών που βεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει φυσικός λόγος που νομιμοποιούν το νόμος Αντίθετα, η δίκαιη διάσταση των νόμων βασίζεται στα διάφορα νομοθετικά όργανα.

Οι πρώτοι ονομάζονται iusnaturalistas ή υποστηρικτές του φυσικού δικαίου και οι δεύτεροι iuspositivistas ή υπερασπιστές του θετικού δικαίου. Με αυτόν τον τρόπο, θετικό δίκαιο είναι το σύνολο των νομικών κανόνων που υπαγορεύονται από α εξουσία αρμόδια αρχή που έχει σκοπό να θεμελιώσει το κοινό καλό.

Φυσικός νόμος έναντι θετικού δικαίου

Σύμφωνα με το φυσικό δίκαιο, υπάρχουν καθολικοί κανόνες που τείνουν να εγκαθιδρύσουν δικαιοσύνη μέσα στην κοινωνία. Εφόσον ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, η ζωή του στην κοινωνία πρέπει να είναι δίκαιη. Κατά συνέπεια, το αίσθημα της δικαιοσύνης ως το ιδανικό της ανθρώπινης λογικής είναι το θεμέλιο του δικαίου. Με αυτόν τον τρόπο, οι τρέχοντες νόμοι του θετικού ή αντικειμενικού δικαίου αποτελούν τη συγκεκριμένη ενσάρκωση του φυσικού νόμου μέσω μιας σειράς κανόνων. Κατά συνέπεια, ο φυσικός νόμος καθορίζει και καθοδηγεί τις διαφορετικές γενικές κατευθυντήριες γραμμές που αργότερα ενσωματώνονται στο α

νομοθεσία. Έτσι, α κανόνας θα είναι δίκαιο όταν πληροί τα κριτήρια του φυσικού δικαίου.

Σύμφωνα με τους iuspositivistas, η πηγή του δικαιώματος δεν είναι ένα φυσικό δικαίωμα καθολικού χαρακτήρα αλλά ο ίδιος ο νόμος. Επομένως, όσοι υπερασπίζονται αυτό το όραμα επικεντρώνονται στη μελέτη του δικαίου αυτούσιο και όχι λαμβάνουν υπόψη υποτιθέμενες καθολικές και αμετάβλητες αξίες, όπως διατηρούνται από το iusnaturalistas.

Παρόλα αυτά, οι iuspositivistas δεν αποκλείουν άλλες πιθανές πηγές δικαίου, όπως το έθιμο ή η νομολογία. Ωστόσο, τόσο το έθιμο όσο και η νομολογία πρέπει πάντα να υπόκεινται στο νόμο. Όπως είναι λογικό, οι iuspositivistas θεωρούν ότι οι δικαστές πρέπει να είναι πιστοί ερμηνευτές του νόμου.

Μια αντίληψη του δυτικού κόσμου

Το όραμα του θετικού δικαίου βασίζεται σε τέσσερις θεμελιώδεις θέσεις:

1) ο νόμος αποτελείται αποκλειστικά από μια σειρά κανόνων και οτιδήποτε δεν είναι σύμφωνο με το νόμο είναι άνευ νοήματος από νομική άποψη,

2) προορίζεται να εγγυηθεί την ασφάλεια νομική, δηλαδή η βεβαιότητα προηγούμενης γνώσης για το τι είναι ο νόμος, ώστε να είναι δυνατή η πρόβλεψη των συνεπειών του,

3) ο νόμος είναι ανθρώπινο έργο και αυστηρά συμβατικό κοινωνικό γεγονός κάθε ιστορικής εποχής και δεν πρέπει να εξαρτάται από καμία αξιακή κρίση που είναι καθολική και μόνιμη και

4) νόμος και ηθικός είναι ανεξάρτητες πραγματικότητες, επομένως ένας νόμος δεν είναι θεμιτός επειδή εκφράζει μια ηθική θέση αλλά επειδή έχει δημιουργηθεί από ίδρυμα ικανός.

Φωτογραφίες: Fotolia - Pongmoji / Andrey Burmakin

Θέματα Θετικού Δικαίου