Ορισμός της επανάστασης του Μαΐου του 1810

Από την άφιξη των Ισπανών στο Ήπειρος Αμερικανός στα τέλη του 15ου αιώνα, επιβλήθηκε ένα αποικιακό καθεστώς κυριαρχίας. Στο έδαφος της τρέχουσας Αργεντινής, της Ουρουγουάης, της Παραγουάης, της Βολιβίας, ενός μικρού τμήματος του βόρειου της Χιλής και ενός τμήματος της Βραζιλίας ήταν η ευγένεια του Ρίο ντε λα Πλάτα.

Εν τω μεταξύ, στις αρχές του 19ου αιώνα στην Ευρώπη, η Βρετανία και η Γαλλία ήταν σε διαφωνία και ανταγωνίστηκαν για το διεθνή ηγεμονία (η Γαλλία κυριάρχησε σε μεγάλες ευρωπαϊκές περιοχές και η Μεγάλη Βρετανία επέβαλε την εξουσία της στο θάλασσες).

Για να αποδυναμώσει τους Βρετανούς, η Γαλλία επέβαλε έναν ηπειρωτικό αποκλεισμό και κανένα βρετανικό προϊόν δεν μπορούσε να εισέλθει στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Εξαιτίας αυτού, η Μεγάλη Βρετανία είχε συμφέρον να εισβάλει στο Ρίο ντε λα Πλάτα. Όπως είναι λογικό, αυτό προκάλεσε αποδυνάμωση της ισπανικής εξουσίας στα αποικιακά εδάφη της.

Η αρχή της Επανάστασης του 1810

Στην Αργεντινή ορισμένες ομάδες διανοουμένων (μεταξύ αυτών Mariano Moreno και Manuel Belgrano) άρχισαν να οργανώνονται για να ανατρέψουν τον Viceroy Cisneros και να επιτύχουν

Ελευθερία Τι έθνος. Εκείνη την εποχή, ο Ισπανός Βασιλιάς Φερνάντο Βλ φυλακίστηκε στη Γαλλία και αυτό το περιστατικό προκάλεσε το ιθαγένεια να οργανωθούν σε συμβούλια για να απαιτήσουν μεγαλύτερη αυτοδιοίκηση. Τέλος, στο ανοιχτό δημαρχείο στις 22 Μαΐου, η απόφαση εγκρίθηκε για την απομάκρυνση του βισκόρου από τη θέση του και τη διαμόρφωση α κυβέρνηση προσωρινός.

Τρεις αντίπαλες θέσεις

Σε αυτό το πλαίσιο υπήρχαν τρεις θέσεις στο δημόσια συζήτηση. Η ισπανική θέση που εκπροσωπήθηκε από τον επίσκοπο Benito Rué y Riega, ο οποίος κατάλαβε ότι πρέπει να συνεχίσει το αξίωμα. Η θέση του συμβουλίου που διατήρησε ο στρατηγός Pascual Ruiz Huidobro, ο οποίος κατάλαβε ότι το συμβούλιο που σχηματίστηκε πρέπει να είναι το ίδρυμα να αναλάβει την κυβέρνηση και να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του βασιλιά Fernando Vll. Τέλος, η θέση των επαναστατικών Κρεολών υπερασπίστηκε τους Juan José Pazo και Cornelio Ο Saavedra, μεταξύ άλλων, που πίστευε ότι ο λαός πρέπει να αναλάβει κυριαρχία και να εκλέξει ένα νέο κυβέρνηση

Μετά από μια δημοφιλή ψηφοφορία, συγκροτήθηκε ένα διοικητικό συμβούλιο από τους Viceroy Cisneros, Juan Nepocumeno Solá, Juan José Castelli, Cornelio Saavedra και José Santos de Incháurregui. Ωστόσο, οι λαοί του Μπουένος Άιρες απέρριψαν τον Viceroy Cisneros ως μέλος της χούντας και ο Cornelio Saavedra διορίστηκε για να κυβερνήσει εξ ονόματος του βασιλιά Φερνάντο VII. Έτσι, συγκροτήθηκε το προσωρινό κυβερνητικό συμβούλιο.

Μετά την αντίδραση του λαού και των πολιτοφυλακών, επιτεύχθηκε η τελική παραίτηση του Viceroy Cisneros και η χούντα διαλύθηκε.

Τέλος, οι άνθρωποι του Μπουένος Άιρες επέβαλαν τη βούλησή τους στο συμβούλιο και δημιουργήθηκε ένα νέο συμβούλιο που θεωρείται ο σπόρος της πρώτης εθνικής κυβέρνησης που φιλοδοξούσε για πλήρη ανεξαρτησία από την Ισπανία.

Εν ολίγοις, σε αυτό το επεισόδιο στην ιστορία υπήρχε ένα επανάσταση κοινωνική και όχι αλλαγή πολιτικού καθεστώτος.

Φωτογραφίες: Fotolia - bakhtiarzein - Morphart

Ζητήματα στην επανάσταση του Μαΐου του 1810