Ορισμός του αστικού δικαίου

ο σωστά Το αστικό δίκαιο είναι ίσως ένας από τους πιο σημαντικούς και περιεκτικούς κλάδους του δικαίου, καθώς είναι αυτός που συγκεντρώνει όλους τους κανόνες, τους κανονισμούς και τους νόμους που υπάρχουν γύρω από τις σχέσεις και τους δεσμούς που οι πολίτες και αυτό ο αριθμοί Οι πολίτες μπορούν να συρρικνωθούν καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους ως μέρος μιας κοινωνίας.

Είναι απαραίτητο για την παραγγελία και την οργάνωση μιας κοινότητας, δεδομένου ότι θεσπίζει πολλούς κανονισμούς που σχετίζονται, για παράδειγμα, με τους δεσμούς της οικογένεια, γάμος, εργασία κ.λπ., τα όριά του και τα προνόμια της.

Θα μπορούσε να γίνει κατανοητό με άλλα λόγια ως το είδος των κανονισμών και των κανόνων που ενδιαφέρονται για το άτομο ως κοινωνικό ον που είναι μέρος μιας πιο περίπλοκης ομάδας ανθρώπων και με τον οποίο δημιουργεί διαφορετικούς τύπους συνδέσεις

Λόγω της περίπλοκο Από πολλούς από αυτούς τους κοινωνικούς δεσμούς, το αστικό δίκαιο έχει ως κύριο στόχο τη θέσπιση μιας τάξης που λαμβάνει αυτοί οι σύνδεσμοι είναι όσο το δυνατόν πιο λογικοί, οργανωμένοι και λογικοί για τον έλεγχο της κοινωνίας και τη νομοθεσία σε περιπτώσεις χρειάζομαι.

Η προέλευση του αστικού δικαίου βρίσκεται στον ρωμαϊκό πολιτισμό της αρχαιότητας, καθώς οι Ρωμαίοι επινόησαν την έννοια του ius civile, ενός νομικού κανονισμού που αναφέρεται αποκλειστικά στους πολίτες της Ρώμης και ήταν αντίθετος με το ius naturale, το οποίο αναφέρεται στους Ρωμαίους πολίτες αλλά και στο ξένο. Το ius civile περιελάμβανε αρχικά και τους δύο κανόνες Δημόσιος νόμος όπως οι κανόνες του Ιδιωτικό δικαίωμα. Στη συνέχεια, το ius civile διαχωρίστηκε σε άλλους νομικούς κλάδους και το αστικό δίκαιο περιορίστηκε αποκλειστικά στην ιδιωτική σφαίρα των κοινωνικών σχέσεων.

Αυτός ο κλάδος του νόμου ασχολείται με τις σχέσεις μεταξύ ατόμων και, ταυτόχρονα, με τις σχέσεις τους με το κράτος.

Όσον αφορά το περιεχόμενό του, οι νομικοί επιβεβαιώνουν ότι έχει εναπομένον περιεχόμενο, υπό την έννοια ότι περιλαμβάνει ό, τι δεν ρυθμίζεται συγκεκριμένα με ειδική εντολή, που σημαίνει ότι οτιδήποτε δεν περιλαμβάνεται σε άλλο κλάδο του δικαίου, εμπίπτει στο πλαίσιο του αστικός νόμος.

Το αστικό δίκαιο ασχολείται επίσης, για παράδειγμα, με τις ευθύνες, τις ελευθερίες και τις εξουσίες των γονέων μιας οικογένειας τα δικαιώματα των ατόμων που παντρεύονται, τα δικαιώματα του παιδιού ή των ατόμων που θεωρούνται ανίκανα να φροντίσουν για τον εαυτό τους οι ίδιοι κ.λπ. Ένας άλλος πιθανός άξονας που ασχολείται με το αστικό δίκαιο είναι τα πάντα που αφορούν την κληρονομιά και τη μεταβίβαση περιουσίας. περιουσιακά στοιχεία, δεδομένα απαραίτητα για την ίδρυση ενός οργανισμού σχετικά με τις περιουσίες ή κληροδοτήματα των ατόμων που έχουν νεκρός.

Όσον αφορά τις εκδηλώσεις του, υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τομείς:

1) το προσωπικότητα, που αναφέρεται στο άτομο ως αντικείμενο νόμου,

2) η οικογένεια, η οποία αναφέρεται στο ευθύνη ατόμων εντός της οικογένειας (για παράδειγμα, θέματα που αφορούν τη γονική εξουσία, την κηδεμονία ή το οικονομικό καθεστώς του γάμου),

3) κληρονομιά, η οποία αναφέρεται σε κινητή και ακίνητη περιουσία, οικονομικές σχέσεις μεταξύ ατόμων ή πνευματικών δικαιωμάτων και

4) το κληρονομία, το οποίο περιλαμβάνει ζητήματα που σχετίζονται με τη διαθήκη στις διάφορες μορφές του ή τη νόμιμη διαδοχή των κληρονόμων.

Ταυτόχρονα, το αστικό δίκαιο επιτρέπει στον άνθρωπο να οργανωθεί στον τομέα της κοινωνίας, πραγματοποιώντας επικερδείς και μη κερδοσκοπικές δραστηριότητες και δημιουργώντας διαφορετικούς τύπους κοινωνιών.

Το αστικό δίκαιο επιδιώκει να προστατεύσει την ανθρώπινη βούληση στο πλαίσιο της νομιμότητας

Μια νομική πράξη νοείται ως η μελέτη του ανθρώπου που θα προσανατολίζεται προς αυτό που είναι νόμιμο. Με άλλα λόγια, για να αναγνωριστεί νομικά η ανθρώπινη βούληση, α σύνολο νόμων που το προστατεύουν, διότι διαφορετικά αναφέρεται ότι θα παραμείνει εντός του άντρες.