Ορισμός της ιδιωτικής ασφάλειας

Οι διάφορες αστυνομικές δυνάμεις μιας χώρας αποτελούν μέρος της δομής ενός κράτους. Αυτοί οι οργανισμοί έχουν ως στόχο να διασφαλίσουν το ασφάλεια του πολίτη. Οι ενέργειες που εκτελούνται πρέπει να γίνουν κατανοητές στο πλαίσιο της δημόσιας ασφάλειας, δηλαδή του συνόλου του ιθαγένεια. Σε αντίθεση με αυτό το μοντέλο, υπάρχει ιδιωτική ασφάλεια.

Τόσο η δημόσια όσο και η ιδιωτική ασφάλεια αναπτύσσονται σε ένα συγκεκριμένο κανονιστικό πλαίσιο. Ως γενική ιδέα, πρέπει να σημειωθεί ότι στη δημόσια διάστασή της, η ασφάλεια λαμβάνεται υπόψη για όλους πολίτες, ενώ αυξάνεται η ιδιωτική ασφάλεια για όσους μπορούν να πληρώσουν για μια υπηρεσία συμπληρωματικός. Ως γενική οδηγία, τα άτομα που είναι αφιερωμένα στην ιδιωτική ασφάλεια είναι γνωστά ως φύλακες ή βοηθοί και έχουν συγκεκριμένες εξουσίες και εκπαίδευση.

Ιδιαιτερότητες της ιδιωτικής ασφάλειας

Οι πιο συνηθισμένες υπηρεσίες που παρέχονται από ιδιωτικούς φύλακες ασφαλείας είναι οι ακόλουθες: έλεγχος εξαρτήσεων όπως το μετρό, ιδιωτικές εταιρείες ή καταλύματα για στέγαση, συνοδεία, νυχτερινή παρακολούθηση σε όλους τους τύπους εγκαταστάσεων, και τα λοιπά.

Ως γενικό κριτήριο, ένας ιδιωτικός φύλακας πρέπει να προσπαθεί να αποτρέψει οποιοδήποτε έγκλημα και Προστατεύει τη φυσική ακεραιότητα των ανθρώπων και των περιουσιών όπου ασκεί τη δραστηριότητά του εργασία.

Όσον αφορά τις γνώσεις των επαγγελματιών της ιδιωτικής ασφάλειας, περιλαμβάνονται διάφορα θέματα: νομοθεσία ποινικός, διαδικασίες δικαστικός, ψυχολογία, χρήση όπλων και προσωπικής άμυνας, μεταξύ άλλων. Οι άνθρωποι που πρόκειται να ασκήσουν αυτή τη δραστηριότητα πρέπει να περάσουν μερικές ψυχοτεχνικές εξετάσεις και λάβετε μια κρατική εξουσιοδότηση που τους επιτρέπει να ασκούν τη δραστηριότητά τους ως φύλακες ασφαλείας. Ιδιωτική ασφάλεια.

Η συζήτηση για την ιδιωτική ασφάλεια

Σε πολλές χώρες υπάρχει μια διαμάχη για την ιδιωτική ασφάλεια και ειδικά σε σχέση με εταιρείες και επαγγελματίες που είναι αφοσιωμένοι σε αυτήν τη δραστηριότητα. ο δημόσια συζήτηση τα κοινωνικά δώρα πτυχές που είναι δυνητικά συγκρουόμενες:

1) τη χρήση όπλων,

2) την κατάρτιση που λαμβάνουν οι επαγγελματίες,

3) την κοινωνική και εργασιακή κατάσταση των φρουρών,

4) η δυσκολία οριοθέτησης των λειτουργιών τους στο πλαίσιο του νόμος Γ

5) περιπτώσεις κατάχρησης εξουσία ανάμεσα στους παρατηρητές.

Ο τομέας της ιδιωτικής ασφάλειας δέχεται κριτική σε αρκετούς αισθήσεις. Από τη μία πλευρά, οι φρουροί ασφαλείας γίνονται ημι-αστυνομική δύναμη, δηλαδή παράλληλη αστυνομική δύναμη, η οποία δημιουργεί μια ορισμένη ένταση μεταξύ των δύο μοντέλων ασφαλείας. Από την άλλη πλευρά, η ιδιωτική ασφάλεια μπορεί να γίνει ένα μέσο για τον περιορισμό των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών.

Φωτογραφίες: iStock - laflor / grapho00