Ορισμός της κουβανικής επανάστασης

Στην ορολογία πολιτική ένα επανάσταση Είναι όλη αυτή η διαδικασία ριζικής αλλαγής στην οποία μια δεδομένη πολιτική τάξη αντικαθίσταται από άλλη. Στην ιστορία του 20ού αιώνα, ένα από τα πιο βαθιά επεισόδια πολιτικής αλλαγής ήταν η κουβανική επανάσταση.

Το 1959, συγκεκριμένα την 1η Ιανουαρίου, η ανταρτική ομάδα του στρατού με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο μπήκε στην Αβάνα θριαμβευτικά και εκείνη τη στιγμή έγινε η νίκη της λεγόμενης κουβανικής επανάστασης.

Ιστορικό υπόβαθρο

Από το 1934, ο συνταγματάρχης Fulgencio Batista κατείχε την εξουσία στις σκιές μετά το θρίαμβο ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος. Κατά τη δεκαετία του 1940 ήταν πρόεδρος της Δημοκρατίας και το 1952 πραγματοποίησε νέο πραξικόπημα και έγινε δικτάτορας του νησιού της Καραϊβικής με την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών. Κατά τη διάρκεια του σταδίου του κυβέρνηση υπήρξε μια περίοδος γενικευμένης διαφθοράς, εμπλουτισμού της κουβανικής ολιγαρχίας και του μια σκληρή καταστολή τομέων αντιφρονούντων, ιδίως διανοουμένων, φοιτητών και συνδικάτα Από την άλλη πλευρά, από τη δεκαετία του 1940 το νησί της Κούβας είχε γίνει ένα είδος χώρου αναψυχής για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η προ-επαναστατική Κούβα έγινε παράδεισος για τη μαφία, την πορνεία και τα τυχερά παιχνίδια.

Βασικές στιγμές της Επανάστασης

Δημοφιλείς τομείς του πληθυσμός δημιούργησαν έναν επαναστατικό στρατό, των οποίων οι κορυφαίοι ηγέτες ήταν ο Φιντέλ Κάστρο και ο Τσε Γκεβάρα. Το 1953 έγινε μια αποτυχημένη προσπάθεια ανατροπής του Μπατίστα, της γνωστής επίθεσης στους Στρατώνες της Μονκάδα. Την ίδια χρονιά το Κίνηση 26 Ιουλίου, μια οργάνωση εμπνευσμένη από τα ιδανικά του José Martí, του πατέρα της κουβανικής ανεξαρτησίας. Τα επόμενα χρόνια η ανταρτική ομάδα ανταρτών έγινε ισχυρή στη Σιέρα Μαέστρα και το 1958 κατέλαβαν την πόλη της Σάντα Κλάρα. Τέλος, οι επαναστατικές δυνάμεις μπήκαν στην πρωτεύουσα και οι επαναστάτες κατέλαβαν την εξουσία.

Κύριες συνέπειες

Μετά τον επαναστατικό θρίαμβο, συνέβη αμέσως μια σειρά συνεπειών: η εξορία του Batista, η πτήση μέρους του πληθυσμού προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και η εθνικοποίηση των κύριων τομέων του οικονομία. Ξεκινώντας το 1962, το επαναστατικό καθεστώς ανακηρύχθηκε κομμουνιστικό και ενοποίησε μια στρατηγική συμμαχία με τη Σοβιετική Ένωση.

Τα επόμενα χρόνια, η επιρροή της κουβανικής επανάστασης σημειώθηκε σε μια ολόκληρη σειρά αριστερών αντάρτικων κινημάτων στην Αμερική. Λατίνα, ειδικά στο FARC στην Κολομβία, το Λάμποντας Μονοπάτι στο Περού, το Μέτωπο Σαντινίστας στη Νικαράγουα, το Tupamaros στην Ουρουγουάη ή το EZLN το Μεξικό. Αν και κάθε ομάδα ανταρτών έχει τη δική της ιστορία και εξέλιξηΌλοι έχουν κάτι κοινό, την έμπνευση της κουβανικής επανάστασης.

Χάρτης της Κούβας

Η κουβανική επανάσταση συνήθως παρουσιάζει δύο αντίθετες ερμηνείες. Για μερικούς σήμαινε πρόοδο σε πτυχές όπως εκπαίδευση, υγεία, κοινωνική δικαιοσύνη και άθλημα. Αντιθέτως, άλλοι θεωρούν ότι οι συνέπειες της Επανάστασης ήταν καταστροφικές για τους Κουβανούς (φτώχεια του πληθυσμού, έλλειψη ελευθεριών και αυστηρός έλεγχος της κοινωνίας).

Φωτογραφίες: Fotolia - Craitza / mmmg