Ορισμός της δισκέτας (δίσκος)

Το σύστημα αποθήκευση Οι πληροφορίες που είναι γνωστές ως δισκέτα είναι αυτές που χαρακτηρίζονται από το εύκαμπτο υλικό της. Αποτελείται κατά προσέγγιση από έναν δίσκο όπου αποθηκεύονται οι πληροφορίες και μια τετράγωνη μαύρη επίστρωση. Αυτό το σύστημα επιτρέπει την ανάγνωση πληροφοριών από ένα ασφαλές μέσο που ονομάζεται δισκέτα. Το εξωτερικό του μέγεθος μπορεί να ποικίλει και υπήρχαν τρεις διαφορετικοί τύποι δισκέτας στην ιστορία.

Εφευρέθηκε από την εταιρεία IBM, η δισκέτα γνώρισε τρεις στιγμές: το 1969 δημιουργήθηκε ο δίσκος 8 ιντσών, ενώ ότι το 1976 προχωρούσε προς μοντέλο 5 ιντσών και το 1983 αναπτύχθηκε το μικρότερο μοντέλο, 3 ιντσών. Αυτό το τελευταίο μοντέλο ήταν αυτό που έχει επιτύχει τη μεγαλύτερη δημοτικότητα λόγω της αντοχής και του ασφάλεια. Ωστόσο, σήμερα η χρήση του έχει σχεδόν μηδενική δίπλα στο CD, το οποίο περιέχει πολύ περισσότερο χώρο και είναι πιο πρακτικό στη χρήση.

Η δισκέτα αναπτύχθηκε για στο απόθεμα πληροφορίες διαφόρων ειδών και χάρη στην επέκταση της χρήσης του στη δεκαετία του '80 και του '90, πολλοί υπολογιστές είχαν συσκευές

ΑΝΑΓΝΩΣΗ του ίδιου, μεταξύ αυτών το Apple II, το Macintosh, ορισμένα μοντέλα Amstrad, Commodore 64 και IBM PC καθώς και άλλα. Η δισκέτα ήταν εκείνη τη στιγμή της μεγάλης χρησιμότητας για τη συμπλήρωση του Μνήμη ROM που υπήρχε στο υπολογιστή και ότι δεν μπορούσε να μεταφερθεί σε άλλη συσκευή. Με αυτόν τον τρόπο, ο δίσκος επέτρεψε την αποθήκευση και μεταφορά διαφορετικών στοιχείων με ασφάλεια.

Γνωστό επίσης στην εποχή τους ως «δισκέτες», οι δίσκοι Floppys εξακολουθούν να παράγονται. για ορισμένα μοντέλα υπολογιστών που απαιτούν αυτόν τον τύπο υλικού για λόγους συμβατότητα. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η δισκέτα δεν επέτρεψε την αποτελεσματική χρήση του χώρου στο δίσκο. μνήμη λόγω της Μορφή δίσκος, πρόβλημα που έχει επιλυθεί με τρέχουσες συσκευές όπως το USB.

Θέματα στη δισκέτα (ντίσκο)