Ορισμός της Δημόσιας Βιβλιοθήκης

Από ετυμολογική άποψη, η βιβλιοθήκη σημαίνει ντουλάπα ή φύλαξη βιβλίων. Η δημόσια βιβλιοθήκη είναι ένας χώρος ανάγνωσης και διαβούλευσης βιβλίων. Μπορείτε επίσης να πραγματοποιήσετε μια σειρά σχετικών δραστηριοτήτων: συμβουλευτικά αρχεία, έγγραφα, του γραπτού τύπου (οι γνωστές βιβλιοθήκες εφημερίδων), δανεισμός βιβλίων, υπηρεσία βιβλιοθήκης ήχου, πρόσβαση σε Διαδίκτυο, και τα λοιπά. Εν ολίγοις, όλες οι δραστηριότητες που πραγματοποιούνται σχετίζονται με τη γνώση και το βιβλίο έχει έναν ειδικό ρόλο.

Οι δημόσιες βιβλιοθήκες είναι, όπως υποδηλώνει το όνομά τους, μια δημόσια υπηρεσία, που σημαίνει ότι προωθείται από ορισμένους κρατικός φορέας (για παράδειγμα, δημοτικές βιβλιοθήκες) και η λειτουργία του είναι να διαδώσει τον πολιτισμό σε ολόκληρη την κοινωνία. Για αυτόν τον λόγο, η πρόσβαση στις βιβλιοθήκες είναι δωρεάν και δωρεάν, αν και είναι κοινό για τους χρήστες να έχουν μια συγκεκριμένη κάρτα για να έχουν πρόσβαση στην υπηρεσία δανεισμού βιβλίων.

Εξέλιξη της έννοιας της βιβλιοθήκης

Η πιο αξιοσημείωτη ιστορική αναφορά της βιβλιοθήκης στην αρχαιότητα είναι αυτή που υπήρχε στην πόλη της Αλεξάνδρειας κατά την ελληνιστική περίοδο. Υπολογίζεται ότι ιδρύθηκε τον 1ο αιώνα π.Χ. Ο Γ και η τελική του καταστροφή συνέβη τον ΙV αιώνα d. ΝΤΟ. Είναι ίδρυμα Ήταν κάτι περισσότερο από μια βιβλιοθήκη, ήταν ένα κέντρο για έρευνα όπου υπήρχαν διαφορετικές περιοχές (από βοτανική, ζωολογία, ανατομία, αίθουσες συσκέψεων, κ.λπ.).

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, βιβλιοθήκες βρίσκονταν σε μοναστήρια, όπου οι αντιγράφοι αναπαράγουν αντίγραφα κλασικών έργων με το χέρι (αντίγραφα φτιάχτηκαν στο σενάριο). Εκείνη την εποχή, η πρόσβαση σε βιβλία και γνώσεις γενικά περιοριζόταν στους κληρικούς και τους ευγενείς, και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμός Δεν είχα επαφή με τον πολιτισμό ή τις βιβλιοθήκες.

Από τον δέκατο έβδομο αιώνα, βιβλιοθήκες άρχισαν να δημιουργούνται σε ορισμένες ευρωπαϊκές πόλεις, κάτι που οφείλεται δύο βασικοί λόγοι: η ανάπτυξη του τυπογραφείου από τον 15ο αιώνα και η ενοποίηση ενός νέου κοινωνική τάξη, ο αστική τάξη.

Τον δέκατο όγδοο αιώνα εμφανίστηκαν οι πρώτες δημόσιες βιβλιοθήκες και τον δέκατο ένατο αιώνα ενοποιήθηκαν ως πολιτιστικά κέντρα για τη διάδοση της πρόσβασης στο εκπαίδευση ως υπηρεσία προσανατολισμένη σε ολόκληρη την κοινωνία.

Δημόσια βιβλιοθήκη σήμερα

Επί του παρόντος, οι περισσότερες βιβλιοθήκες ψηφιοποιούνται, επομένως η ικανότητά τους να αποθηκεύουν γνώσεις έχει πολλαπλασιαστεί ραγδαία. Από την άλλη πλευρά, στις περισσότερες από αυτές διεξάγονται συμπληρωματικές δραστηριότητες για την τόνωση του πολιτισμού: αναγνώσεις για παιδιά, λέσχες ανάγνωσης, φόρουμ δημόσια συζήτηση, συνέδρια, εκθέσεις κ.λπ.