Ορισμός Αφηγηματικής Ακολουθίας

Λέμε ιστορίες μέσα από διαφορετικά είδη: μυθιστόρημα, το διήγημα, το σενάριο της ταινίας ή το θέατρο. Τα γεγονότα και οι χαρακτήρες που περιγράφονται παρουσιάζονται μέσα από μια συγκεκριμένη αφηγηματική ακολουθία.

Δημιουργήστε ζωή και μορφή σε λέξεις και ιδέες

Μια αφηγηματική ακολουθία θα μπορούσε να οριστεί ως ο τρόπος για να αλυσοδέσει κάποια γεγονότα κατά την αφήγηση τους. Σε γενικές γραμμές, κάθε αφηγηματική ακολουθία πρέπει να διατηρεί μια δομή και η πιο παραδοσιακή είναι αυτή που βασίζεται σε τρεις πτυχές: πλησιάζω της ιστορίας, της μέσης και της κατάργησης. Αυτά τα τρία στοιχεία είναι πάντα παρόντα, αν και η σειρά τους μπορεί να αλλάξει και ο αφηγητής μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει διαφορετικές τεχνικές συσχετίζουν τις διαφορετικές ακολουθίες (το racconto, το flashback ή το flashforward είναι μερικές από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την εξήγηση ορισμένων γεγονότα).

Σε κάθε περίπτωση, σε κάθε αφηγηματική ακολουθία υπάρχει συνδυασμός του

κτήματα (Για παράδειγμα, στο racconto κάτι αφηγείται από το παρελθόν ως το σήμερα). Έτσι, είναι δυνατόν να διακρίνουμε τρεις διαστάσεις στο χρόνο για να συσχετίσουμε μια ενέργεια με μια άλλη: προηγούμενη (κάτι συνέβη πριν από κάτι άλλο), ταυτόχρονα (κάτι συμβαίνει ενώ συμβαίνει ένα διαφορετικό γεγονός) ή αργότερα (για παράδειγμα, "μετά τις διακοπές μου, υπήρξαν μέρες μεγάλης ανησυχία").

Η ιδέα της αφηγηματικής ακολουθίας εκφράζει τη σειρά που έχει καθιερωθεί να αφηγηθεί, να αφηγηθεί μια ιστορία. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι κάθε ιστορία έχει μια σειρά από δομές (τις διαφορετικές σεκάνς) που είναι συνδυάζονται μεταξύ τους με τη χρήση των διαφορετικών ρηματικών μορφών που τοποθετούν τον αναγνώστη στο παρελθόν, το παρόν ή το μελλοντικός.

Χρόνος στην αφηγηματική ακολουθία

Όταν λέμε κάτι, υπάρχει ένα περίεργο φαινόμενο: συνδυάζονται διαφορετικοί χρόνοι. Αν, για παράδειγμα, κάποιος γράψει το δικό του αυτοβιογραφία, πρέπει να παραγγείλετε τις διαφορετικές στιγμές της ζωής σας σε έναν συγκεκριμένο χώρο. Αυτή η χρονική διαφορά είναι γνωστή ως αναχρονία και είναι θεμελιώδης πτυχή σε κάθε αφηγηματική ακολουθία.

Αναχρονία είναι η μη σύμπτωση ή η ασυμφωνία μεταξύ δύο χρονικών πραγματικοτήτων: της σειράς της ιστορίας και της σειράς ή της διαδοχής στην ιστορία. Οι δύο τομείς δεν συμπίπτουν απαραίτητα, επομένως ο αφηγητής ενός μυθιστορήματος ή μιας ιστορίας πρέπει να παρουσιάζει ένα κοινό νήμα, δηλαδή μια αφηγηματική ακολουθία που συνδυάζει τα διαφορετικά σχεδιαγράμματα προσωρινό και, όλα αυτά, με καθορισμένο ρυθμό στο αφήγηση.

Η τεχνική δυσκολία της διαχείρισης του χρόνου σε μια αφήγηση είναι ένα από τα πιο δύσκολα ζητήματα δουλειά από να γράψω. Στην πραγματικότητα, όταν κάτι επικοινωνείται με λογοτεχνικό τρόπο, όχι μόνο αναδημιουργούνται γεγονότα και χαρακτήρες, αλλά υπάρχει και μια ανακατασκευή του χρόνου και, ταυτόχρονα, ο χρόνος περνάει λίγο πολύ αργά (είναι σύνηθες να ακούμε ότι μια ταινία είναι πολύ αργός).

Θέματα σε αφηγηματική ακολουθία