Ορισμός του λιθικού σταδίου

Ορίζεται από το όνομα του Λιθικό Στάδιο προς την Παλαιότερη ιστορία αυτού που είναι τώρα Μεξικό.
Μπορεί επίσης να εμφανιστεί ως προϊστορικό στάδιο του Μεξικού.

Προϊστορικό στάδιο του Μεξικού

Πρέπει να τονίσουμε ότι οι πρώτες ομάδες ανθρώπων που κατοικούσαν σε αυτήν την περιοχή είχαν και είχαν κοινά χαρακτηριστικά κοινό που με την πάροδο του χρόνου χάθηκαν επειδή ορισμένοι λαοί και πολιτισμοί εξελίχθηκαν κατά κάποιο τρόπο ποικίλος.
ο καιρός κάθε περιοχή έπαιξε επίσης θεμελιώδη ρόλο σε αυτό το θέμα.

Διάρκεια και περίοδοι που το αποτελούν

Θα είναι ακριβώς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που εκτείνεται από το έτος 30.000 π.Χ. έως το 2.500 π.Χ. ότι έφτασαν οι πιο πρωτόγονοι έποικοι της εποχής έδαφος Μεξικάνικος. Κατά τη διάρκεια αυτής της πολύ καιρό, οι αρχικές ομάδες νομαδικών κυνηγών και συλλεκτών, λίγο-πολύ, εξελίχθηκαν καθιστικοί κοινωνικοί σχηματισμοί που ήταν ειδικά αφιερωμένοι στη γεωργία σε εκείνες τις περιοχές όπου το έδαφος επιτρέπεται.

Εν τω μεταξύ, ονομαζόταν Lithic Stage, ως συνέπεια του

πρωταρχική χρήση που δόθηκε στην πέτρα, Τα περισσότερα από τα όργανα που χρονολογούνται από εκείνες τις εποχές κατασκευάστηκαν ακριβώς από πέτρα.

Αν και προσέξτε, η πέτρα δεν ήταν το μόνο υλικό που χρησιμοποίησαν αυτοί οι άντρες, σίγουρα χρησιμοποίησαν πολλούς άλλους, αν και η πέτρα ήταν το υλικό που αντέχει καλύτερα στο πέρασμα του χρόνου.

Το λυτικό στάδιο είναι υποδιαιρείται σε τέσσερις μεγάλες περιόδους…

ο αρχαιολογικός, που ξεκίνησε το έτος 30.000 π.Χ. και έληξε το έτος 9.500 π.Χ.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου άρχισαν να χρησιμοποιούνται όργανα για την εκτέλεση ορισμένων εργασιών. Δεδομένου ότι δεν έχουν βρεθεί σημεία βλήματος, πιστεύεται ότι η πρόοδος ήταν προσανατολισμένη στη συλλογή και επεξεργασία λαχανικών και ζώων. Μεταξύ των αντιπροσωπευτικών ιστότοπων αυτής της περιόδου, ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: Laguna Chapala στην Baja California, San Luis Potosí, Tlapacoya, El Cedral και την πολιτεία του Μεξικού. Όντας μικρές τοποθεσίες και ότι σε σύγκριση με όσα ακολούθησαν, ήταν λίγα, προκύπτει ότι το πληθυσμός ήταν ελάχιστο, πιθανώς οικογενειακού χαρακτήρα.

Από την πλευρά του, χαμηλότερη σενολιθική, η δεύτερη περίοδος, η οποία παρατείνεται από το 9.500 π.Χ. έως 7.000 π.Χ. ξεχώρισαν για το κλιματική αλλαγή, που συνέπεσε ακριβώς με το αλλαγή από Pleistocene σε Holocene. Λόγω αυτής της κατάστασης, οι πολιτιστικές πρακτικές και ο τρόπος οργάνωσης έπρεπε να αναδιατυπωθούν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σημειώθηκε μια αξιοσημείωτη βελτίωση στην τεχνική του επεξεργασία των οργάνων, το εργαλείο ειδικεύεται και διαφοροποιείται, αναδύοντας αφενός το αυλακωτό άκρο και αφετέρου το σχήμα λεπίδας.
Το κυνήγι γίνεται κατ 'εξοχήν πόρος για να επιβιώσει.

Εν τω μεταξύ, το ανώτερη κενολιθική, ξεκινάει το έτος 7.000 π.Χ. και τελειώνει το 5.000 π.Χ. Είναι σε αυτήν την περίοδο κατά την οποία τα μαστόνια και τα μαμούθ εξαφανίστηκαν, γεγονός που ώθησε την αναζήτηση για άλλα είδη ζώα για κυνήγι, παρασύροντας προς ζώα μικρότερα από αυτά που αναφέρονται και προς μια άλλη δραστηριότητα όπως η συγκέντρωση. Αναπτύχθηκαν επίσης νέες τεχνολογίες που εφαρμόζονται στη μεταποίηση λαχανικών.

Και τέλος, το πρωτονολυτική, που ξεκίνησε το έτος 5.000 π.Χ. και κορυφώθηκε το 2.500 π.Χ. Η κύρια καινοτομία ήταν η εμφάνιση της γεωργίας που είχε ως αποτέλεσμα παραδόσεις καθιστικός τρόπος ζωής που ήρθε για να αντικαταστήσει τους νομάδες. Τα όργανα που παράγονται είναι αποκλειστικά αφιερωμένα στην επεξεργασία λαχανικών, ένα από τα πιο σημαντικά αυτής της περιόδου είναι το κονίαμα.

Το κονίαμα είναι ένα σκεύος που έχει κοίλο σχήμα και χρησιμοποιείται για να συνθλίψει μέσα του, μπαχαρικά, σπόρους ή άλλες ουσίες και τροφή.

Αναφέραμε προηγουμένως ότι το κλίμα και γεωγραφία αυτής της απέραντης περιοχής ήταν πολύ καθοριστικά για τη σήμανση του ποικιλία των λαών που εγκαταστάθηκαν σε αυτό.

Χαρακτηριστικά του κλίματος, του εδάφους, της βλάστησης και της πανίδας

Εν τω μεταξύ, θα μπορούσαμε να το χωρίσουμε σε διαφορετικές περιοχές ...

Η Aridoamérica είναι η περιοχή που ξεκινά από τη Βόρεια Αμερική και συνορεύει μεσομερική στο νότο, στα δυτικά με όαση Αμερική, στα βόρεια με τις πεδιάδες και στα ανατολικά με τον Κόλπο του Μεξικού.

Όπως προβλέπει ήδη το όνομά του, χαρακτηρίζεται από την άνυδρη περιοχή που έχει εδάφη ηφαιστειακής προέλευσης και η παρούσα βιοποικιλότητα συνδέονται στενά με αυτά χαρακτηριστικά.
Μεταξύ άλλων δειγμάτων κυριαρχούν γεράκια πετρίτη, αρουραίοι, αρμαδίλος, χελώνα ερήμου, ελεύθεροι δρόμοι, ελάφια, φίδια, κογιότ.

Όσον αφορά τη χλωρίδα, υπάρχουν yucca ή επίσης γνωστά ως έρημος φοίνικας, huizache, nopal, peyote και διαφορετικοί τύποι κάκτων.

Στην περιοχή της όασης, η καθιέρωση της Αμερικής ήρθε αργότερα από ό, τι στη Μεσοαμερική. Οι κάτοικοί του κυνηγούσαν και μαζεύτηκαν, αλλά ταυτόχρονα φύτεψαν καλαμπόκι, σκουός, φασόλια, ντομάτες και εξημέρωσαν ορισμένα ζώα. Χρησιμοποίησαν ένα ειδικό σύστημα για σπορά, δημιούργησαν κανάλια για την κατάθεση και επομένως ρυθμίζουν τη χρήση του νερού.
Χτίστηκαν αστικά κέντρα και ανέπτυξαν επίσης χειροτεχνίες.

Και η Mesoamerica είναι αναμφίβολα ο τομέας της μεγαλύτερης πολυπλοκότητας και της πολιτιστικής ποικιλίας και επίσης η πιο πυκνοκατοικημένη, καταλαμβάνοντας ολόκληρη τη χώρα και την Κεντρική Αμερική.

Σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει με τη βόρεια περιοχή, ήταν πιο ευνοϊκό για την ανάπτυξη της γεωργίας, η ποικιλία του εδάφους και του κλίματος το επέτρεψε να το κάνει.
Από το 2000 υπάρχουν αρχεία καθιστικών ομάδων που ήταν αφιερωμένες στη γεωργία.

Μεγάλα αστικά κέντρα, εντυπωσιακά κτίρια όπως πυραμίδες και πλατφόρμες με σκαλοπάτια, υδραυλικά έργα, εμπόριο και παιχνίδια που αναπτύχθηκαν εδώ.

Θέματα στη Λιθική Σκηνή