Ορισμός της Μεσοζωικής Εποχής

Όταν ο χρόνος κατανοείται σε μεγάλο χρονικό διάστημα, χρησιμοποιείται η λέξη εποχή. Αυτό συμβαίνει με τα γεωλογικά στάδια της Γης, τα οποία είναι γνωστά ως ήσουν γεωλογικός. Η Γεωλογία είναι η επιστήμη που καθιερώνει τη χρονολογία της Γης και γι 'αυτό βασίζεται στην ερμηνεία των στρωμάτων. Αυτή η χρονολογία χωρίζει το χρόνο σε αιώνες, εποχές, περιόδους και εποχές. Εστιάζοντας στις εποχές, είναι δυνατόν να μιλήσουμε για τέσσερις γεωλογικές εποχές: Precambrian, Paleozoic, Mesozoic και Cenozoic.

Κατά τη διάρκεια των δύο προ-Μεσοζωικών σταδίων, η Γη αποτελούταν από ένα μόνο Ήπειρος (Pangea), υπήρχε μια ψύξη του ο φλοιός της Γης, οι θάλασσες άρχισαν να σχηματίζονται και τα πρώτα μονοκύτταρα ζωντανά όντα εμφανίστηκαν και αργότερα τα πρώτα ερπετά, έντομα, ψάρια και πιο πρωτογενή αμφίβια.

Περίοδοι και ιδιαιτερότητες της Μεσοζωικής εποχής

Οι γεωλόγοι χωρίζουν τη Μεσοζωική ή τη δευτερογενή εποχή σε τρεις μεγάλες περιόδους: Τριασική, Ιουρασική και Κρητιδική. Όλα ξεκινούν από 251 εκατομμύρια χρόνια έως 65 εκατομμύρια χρόνια πριν. Όσον αφορά τις πιο χαρακτηριστικές πτυχές, οι πιο σημαντικές είναι οι ακόλουθες:

- Η διαίρεση της Pangea εξελίσσεται σε διάφορες ηπειρωτικές μορφές και υπάρχουν συχνές ηφαιστειακές εκρήξεις.

- Ο θερμοκρασία της Γης σταθεροποιείται και αυτό προκαλεί την εμφάνιση νέας βλάστησης με γενικευμένο τρόπο.

- Υπάρχει μια μεγάλη βιολογική ανάπτυξη γενικά και εμφανίζονται τα πρώτα θηλαστικά και τα πρώτα πουλιά. Η χλωρίδα ξεχωρίζει για την αφθονία της και ποικιλία.

- Το πιο μοναδικό στοιχείο αυτής της εποχής είναι η εμφάνιση, η ανάπτυξη και η επακόλουθη εξαφάνιση των δεινοσαύρων.

Η διαμάχη της εξαφάνισης των δεινοσαύρων

Δεν υπάρχει οριστική θεωρία ως προς το ποιος ήταν ο λόγος της εξαφάνισής της στο τέλος της Μεσοζωικής εποχής. Στην πραγματικότητα, εξετάζονται δύο πιθανές εξηγήσεις:

1) η επίδραση ενός αστεροειδούς στη Γη που προκαλεί α κλιματική αλλαγή ευρέως διαδεδομένη και αυτό θα είχε συνέπειες στο σίτιση βασικός δεινόσαυρος και

2) ένα στάδιο μεγάλων ηφαιστειακών εκρήξεων που εξασθένισαν την αναπαραγωγική ικανότητα των δεινοσαύρων.

Και στα δύο υπόθεση, οι δεινόσαυροι δεν προσαρμόστηκαν στις νέες βιολογικές συνθήκες που συνέβησαν. Υπάρχουν άλλες εξηγήσεις για αυτό το φαινόμενο, αλλά με λιγότερη αναγνώριση στην επιστημονική κοινότητα (φλεβικά φυτά δηλητηρίασε μαζικά τους δεινόσαυρους, κάποια ορμονική αλλαγή στον οργανισμό τους ή την εξάπλωση ενός ιού που τελείωσε με αυτοί).

Φωτογραφίες: iStock - AlonzoDesign / maomage