Ορισμός της γενιάς 27

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Primo de Rivera στη δεκαετία του 1920, μια από τις πιο λαμπρές ποιητικές γενιές του κόσμου εμφανίστηκε στην Ισπανία. βιβλιογραφία Ισπανικά. Είναι γνωστό ως Generation of 27 και οι πιο εξέχοντες εκπρόσωποί του είναι οι εξής: Federico García Lorca, Pedro Salinas, Jorge Guillén, Damaso Alonso, Vicente Aleixandre, Gerardo Diego, Luis Cernuda, Emilio Prados και Rafael Αλμπέρτι.

Όλοι τους γεννήθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα ή στις αρχές του 20ου. Ο όρος Generation of 27 επινοήθηκε επειδή το 1927 οι ποιητές αυτής της ομάδας γιόρτασαν την τρίτη εκατονταετία του θανάτου ενός μεγάλου μπαρόκ ποιητή, Luis de Góngora.

Στο περιθώριο από τους ποιητές που αναφέρθηκαν, υπήρχαν άλλοι δημιουργοί και διανοούμενοι που συνεργάστηκαν με τις δραστηριότητες αυτού συλλογικά, όπως ο Picasso, ο Juan Gris, ο Manuel de Falla, ο José Ortega y Gasset ή ο Χιλής ποιητής Pablo Neruda.

Γενικά χαρακτηριστικά της ποιητικής παραγωγής

Μέλη αυτής της γενιάς ποιητών άρχισαν να δημοσιεύουν σε λογοτεχνικά περιοδικά γύρω στο 1920. Η νέα του γλώσσα δεν έγινε δεκτή πολύ από τους κριτικούς, γιατί με υποτιμητικό τρόπο ονομάστηκαν avant-garde.

Εκτός από τον κοινό θαυμασμό τους για το Góngora, ένιωθαν θαυμασμό για τον Juan Ramón Jiménez. Από αυτόν κληρονόμησαν την επιθυμία για αγνότητα στην ποιητική γλώσσα.

Για τους ποιητές των 27 το ποίηση Πρέπει να συλλάβει την ουσία αυτού που περιγράφεται. Ομοίως, η αναζήτηση ομορφιάς και αισθητικής απόλαυσης είναι δύο θεμελιώδεις πτυχές.

Μετά από ένα αρχικό στάδιο που επικεντρώθηκε στην καθαρότητα και την αισθητική της ποίησης, υπήρχε ένα εξέλιξη προς άλλες προσεγγίσεις, όπως η ανησυχία για τον ανθρώπινο πόνο ή το θρησκευτικό συναίσθημα.

Θαυμάζουν την ποιητική γλώσσα των κλασικών και, ταυτόχρονα, ενδιαφέρονται για τις κινήσεις του Εμπροσθοφυλακή, ειδικά για το σουρεαλισμός.

Ανάμεσα σε αριθμοί ρητορική, επισημαίνει τη χρήση των μεταφορών και σε σχέση με τη μετρική συνδυασμένη κλασική (για παράδειγμα, το sonnet) με δωρεάν στίχο.

Ήταν καινοτόμοι σε σχέση με τη θεραπεία ορισμένων ταμπού της εποχής. Υπό αυτήν την έννοια, μερικοί από αυτούς εξέφρασαν ανοιχτά τις ομοφυλοφιλικές τους τάσεις στα ποιήματά τους.

Αφοσιωμένοι ποιητές

Εκείνοι που απαρτίζουν τη Γενιά του '27 δεν ήταν απλοί ποιητές αφιερωμένοι στη λογοτεχνική τους δραστηριότητα. Ήταν επίσης κοινωνικά και πολιτικά αφοσιωμένοι διανοούμενοι.

Ο Ραφαέλ Αλμπέρτι υπερασπίστηκε τις επαναστατικές ουτοπίες της δεκαετίας του 1930 και είχε πολύ μαχητικό ρόλο στην υπεράσπιση των δημοκρατικών ιδανικών κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου.

Η Federico García Lorca ξεκίνησε μια εταιρεία της θέατρο να φέρει τον πολιτισμό στις δημοφιλείς τάξεις.

Ο Emilio Prados υποστήριξε τους ανθρακωρύχους κατά τη διάρκεια του Επανάσταση των Αστουριών το 1934.

Οι περισσότεροι από αυτούς υποστήριξαν τη ρεπουμπλικανική πλευρά μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του Φρανσίσκο Φράνκο.

Φωτογραφία: Fotolia - Christian Muller

Ζητήματα στη δημιουργία 27