Legend of the Volcanoes

Legend of the Volcanoes

Ο θρύλος των ηφαιστείων της κοιλάδας του Μεξικού

Υπάρχουν πολλές εκδόσεις του μεξικανικός θρύλος που αφηγείται την προέλευση των ηφαίστεια Το Popocatépetl και το Iztaccíhuatl, και τα δύο βρίσκονται στην κοιλάδα του Μεξικού, στην κεντρική περιοχή της χώρας. Η προέλευση αυτών των θρύλων ανάγεται στη μυθολογία του Μεξικού, δηλαδή στην θρησκεία και σύλληψη του κόσμου των αρχαίων Αζτέκων.

Η πιο διαδεδομένη από αυτές τις εκδοχές αποδεικνύει ότι ο Popocatepetl ήταν ένας όμορφος νεαρός πολεμιστής Οι Αζτέκοι, που ήταν στην υπηρεσία του Tezozomoc, του πατέρα της Iztaccíhuatl, της πιο όμορφης πριγκίπισσας όλων των εποχών θέα. Και φυσικά σε αυτές τις περιπτώσεις αρκούσε να συναντηθούν ο πολεμιστής και η πριγκίπισσα για να ερωτευτούν παράφορα.

Εκείνη την εποχή, οι Αζτέκοι βρίσκονταν στη μέση ενός αιματηρού πολέμου με τους εχθρούς τους Tlaxcala, για τον οποίο ο Tezozomoc υποσχέθηκε χέρι της κόρης του στο Popocatepetl υπό την προϋπόθεση ότι θα πάει στην Οαχάκα και θα επιστρέψει με το κεφάλι ενός εχθρού δόρυ. Ο νεαρός πολεμιστής, διάσημος μεταξύ των ανθρώπων του για την απαράμιλλη γενναιότητά του, δέχτηκε την πρόκληση και ξεκίνησε στο ξένος να κερδίσει όχι μόνο τη νίκη για τον λαό του, αλλά και το δικαίωμα να ενταχθεί στην όμορφη του ερωτευμένος.

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της απουσίας του, ένας από τους πολλούς αντιπάλους του Popocatépetl, ο οποίος ζήλεψε τη δύναμή του και την καλή του τύχη στον πόλεμο, διέδωσε τη λέξη Νέα ότι ο νεαρός είχε πεθάνει στη μάχη. Η φήμη έφτασε τελικά στα αυτιά του Iztaccihuatl και έσπασε την καρδιά του σε κομμάτια. Η πριγκίπισσα τότε βυθίστηκε σε τέτοια κατάθλιψη που η ζωή έφυγε σύντομα από το σώμα της, ώστε στην επιστροφή του, νικητής και γεμάτος δόξα, ο Ποποκατέπετλ βρέθηκε μόνο με τον δικό του πτώμα.

Στη συνέχεια, η θλίψη μαύρισε το πνεύμα του νεαρού πολεμιστή, ο οποίος πέρασε αρκετές μέρες και νύχτες θρηνώντας για το θάνατο της αγαπημένης του και σκεφτόταν τον καλύτερο τρόπο να της αποτίσει φόρο τιμής. Τελικά, έφερε το σώμα του στην κορυφή ενός απέραντου Βουνό και το τοποθέτησε στην κορυφή σε ένα κρεβάτι με αιώνια λευκά λουλούδια, και ανάβοντας μια δάδα, ορκίστηκε να προσέχει το σώμα της αγαπημένης του για πάντα.

Συγκινημένοι από αυτή τη χειρονομία, οι θεοί αποφάσισαν να τα μετατρέψουν σε ηφαίστεια: ένα αδρανές ηφαίστειο για την αποθανούσα πριγκίπισσα και ένα ενεργό ηφαίστειο για τον πολεμιστή της ακούραστης αγάπης. Και αυτός είναι ο λόγος, σύμφωνα με το μύθο, που κατά καιρούς ο Ποποκατέπετλ θυμάται τον έρωτά του και τρέμει και αφήνει φωτιά για ο αέρας, καθώς η αγρυπνία του συνεχίζεται, ενώ ο Iztaccihuatl παραμένει απαθής, κοιμισμένος και τυλιγμένος στο χιόνι του αιώνιος.

Άλλες εκδοχές του θρύλου

Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αρχαία κείμενα που να συλλέγουν μια πρωτότυπη εκδοχή του θρύλου του Popocatépetl και του Iztaccíhuatl, έχει γίνει πρόκειται να μεταδοθεί προφορικά από γενιά σε γενιά και έτσι έχουν προκύψει πολυάριθμες παραλλαγές και εκδόσεις στο Μεξικό μοντέρνο.

Μερικοί από αυτούς βεβαιώνουν ότι δεν ήταν πολίτες των Αζτέκων, αλλά Tlaxcalans ή άλλοι παρόμοιοι προκολομβιανοί λαοί, ενώ ότι άλλοι ποικίλλουν ως προς τις λεπτομέρειες της μεταμόρφωσης των εραστών σε ηφαίστεια, που περιλαμβάνει έναν μάγο ή παπάς. Ακόμη, σε άλλες εκδοχές, είναι ο ίδιος ο πατέρας του Iztaccíhuatl που διαδίδει τις ψευδείς ειδήσεις του θανάτου του Popocatépetl, αφού δεν συμφώνησε να του δώσει την κόρη του ή το κάνει επειδή ο Iztaccíhuatl ήταν προορισμένος να θυσιαστεί στον θεούς.

Βιβλιογραφικές αναφορές:

• «Θρύλος» στο Βικιπαίδεια.
• "Legend of the volcanoes" στο Βικιπαίδεια.
• «Τα ηφαίστεια της Ίζτα και του Πόπο και ο μύθος τους» στο National Geographic.
• «Ο θρύλος των ηφαιστείων» στο Περιοδικό Καλό Ταξίδι.

Τι είναι ένας θρύλος;

ο θρύλους είναι ένας τύπος αφήγηση που στερείται συγγραφέα και καμία γνωστή πρωτότυπη έκδοση, που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά, ειδικά προφορικά, και που αφηγούνται γεγονότα υπερφυσικό, φανταστικό ή θρησκευτικό, που βρίσκεται σε έναν πολύ συγκεκριμένο τόπο και χρόνο στην πραγματική ιστορία, γεγονός που συμβάλλει στο να γίνουν περισσότερα αξιόπιστος.

Είναι μια από τις πιο κοινές μορφές παραδοσιακής αφήγησης, ειδικά στην αγροτική και λαϊκή κουλτούρα, που αντανακλά κατά κάποιο τρόπο την αξίες και το παραδόσεις απο πληθυσμός στην οποία προκύπτει, αφού οι θρύλοι είναι συνήθως τυπικοί μιας συγκεκριμένης χώρας, περιοχής ή τοποθεσίας.

Οι θρύλοι επιβιώνουν στο πέρασμα του χρόνου αλλάζοντας το περιεχόμενό τους και προσαρμόζονται στις νέες γενιές, που τον καλύπτουν και τον προσαρμόζουν στον τρόπο ζωής τους ή, αντίθετα, τον αφήνουν να χάσει.

Ακολουθήστε με: