Εκθετικό κείμενο της Σελήνης

Εκθετικό κείμενο της Σελήνης

Η Σελήνη, ο αιώνιος σύντροφός μας

Από αμνημονεύτων χρόνων η Σελήνη ήταν εκεί, ψηλά στους νυχτερινούς ουρανούς, φωτίζοντας το μονοπάτι του είδους μας και είδος που προηγήθηκε. Κανείς όμως δεν το έχει γνωρίσει τόσο πολύ και όσο η ανθρωπότητα, σε σημείο να έχει αφήσει το αποτύπωμα των παπουτσιών μας στη σκόνη της ίδιας της επιφάνειάς του.

Και παρόλο που μας πήρε αιώνες για να καταλάβουμε ότι δεν ήταν φτιαγμένο από τυρί και να σταματήσουμε να του αποδίδουμε τις θεές μας (η Ελληνίδα Σελήνη, η ινδουίστρια Chandra, η Ιρλανδική Έλαθα και εκατοντάδες άλλες θεότητες), σήμερα γνωρίζουμε ότι η Σελήνη είναι ένα απαραίτητο στοιχείο στην παγκόσμια τάξη που γνωρίζουμε και χρειάζομαι.

Τι ακριβώς είναι η Σελήνη;

Η Σελήνη είναι ο μόνος φυσικός δορυφόρος της Γης, που σημαίνει ότι είναι ένα ουράνιο σώμα σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας, σε απόσταση 384.000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια γη. Με περίπου το ένα τέταρτο του μεγέθους της Γης (περίπου 3476 χιλιόμετρα σε ισημερινή διάμετρο), είναι το πέμπτος μεγαλύτερος δορυφόρος στο Ηλιακό Σύστημα και μετά την Ιώ, ένα από τα φεγγάρια του Δία, είναι ο μεγαλύτερος πυκνός.

Η προέλευση της Σελήνης είναι ένα μυστήριο. Υπάρχουν διάφορα υπόθεση Για να το εξηγήσουμε, το πιο ευρέως αποδεκτό εγείρει την επίδραση ενός άλλου πλανητοειδή με τη Γη σε κάποιο σημείο του σχηματισμού του Ηλιακού Συστήματος. Δηλαδή, η Σελήνη μπορεί να είναι ένας μικρός αδερφός πλανήτης με τον δικό μας, αλλά αφού τα δύο αστέρια συγκρούστηκαν πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια, ο μικρός πλανήτης εξαφανίστηκε και ένα τμήμα του παγιδεύτηκε μέσα ο βαρύτητα επίγεια και κατέληξε να γίνει κατά τη διάρκεια των χιλιετιών στη Σελήνη.

Στον νυχτερινό ουρανό, η Σελήνη είναι το λαμπρότερο αστέρι από όλα, και μπορεί συχνά να το δει κανείς ακόμη και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αλλά σε αντίθεση με ό, τι πιστεύαμε κάποτε, η Σελήνη δεν έχει τη δική της φωτεινότητα: είναι ένα βραχώδες σώμα και όχι ένα αστέρι. Η φωτεινότητά του είναι απλώς μια αντανάκλαση του φωτός που προέρχεται από τον Ήλιο.

Επιπλέον, όντας συγχρονισμένοι με την κίνηση της Γης, βλέπουμε πάντα το ίδιο πρόσωπο της Σελήνης (ενώ το άλλο, γνωστό ως η «σκοτεινή πλευρά», δείχνει πάντα προς το διάστημα), αν και όχι πάντα πλήρης: η Σελήνη έχει «φάσεις», στιγμές στις οποίες δείχνει περισσότερα ή λιγότερο ολόκληρο στα μάτια μας, ανάλογα με τον κώνο της σκιάς που ρίχνει πάνω της η Γη σε διαφορετικές στιγμές του ταξιδιού της τροχιάς.

Από το 2009 γνωρίζουμε επίσης ότι έχει α ποσοστό σημαντική ποσότητα παγωμένου νερού στον πυθμένα ορισμένων κρατήρων. Αυτό έχει θεωρηθεί ένα πολλά υποσχόμενο εύρημα για μελλοντικά σχέδια για σεληνιακό αποικισμό και διαπλανητικά ταξίδια.

Τα οφέλη της παρουσίας της Σελήνης

Μεταξύ της Σελήνης και του πλανήτη μας υπάρχει ένα μικρό φυσικό σύστημα που έχει σημαντικές επιπτώσεις στη ζωή του πλανήτη μας. Μάλιστα, η απλή παρουσία του σταθεροποιεί τις κινήσεις του πλανήτη μας, καθιστώντας τις πιο ήμερες και τακτικές, γεγονός που οδηγεί σε μεγαλύτερη κλιματική σταθερότητα. Επομένως, είναι πιθανό ότι χωρίς τη Σελήνη η ζωή θα χρειαζόταν περισσότερο για να συμβεί.

Επιπλέον, η βαρύτητα της Σελήνης επηρεάζει τη μάζα του νερού που καλύπτει την επιφάνεια της γης, προκαλώντας η άνοδος και η πτώση του νερού, που έχουμε βαφτίσει ως παλίρροιες: παλίρροια ή παλίρροια, και άμπωτη ή άμπωτη. Μια άλλη συνέπεια αυτού του φαινομένου είναι ότι στην κίνησή του η τριβή του υδάτινου σώματος έναντι του ηπείρους τείνει να μειώνει την περιστροφή της Γης, η οποία επηρεάζει τη γωνιακή ορμή του φυσικού συστήματος Γης-Σελήνης και αναγκάζει το τελευταίο να απομακρύνεται πολύ αργά, με ετήσιο ρυθμό 38 χιλιοστών, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες μετρήσεις με Να είναι.

Τέλος, υπάρχουν οι εκλείψεις: η εισβολή της Σελήνης μεταξύ της Γης και του Ήλιου, η οποία εμποδίζει εν μέρει το φως που πέφτει στον πλανήτη (έκλειψη Ηλίου). ή η Γη ανάμεσα στη Σελήνη και τον Ήλιο, κρύβοντας τον δορυφόρο στη σκιά του (έκλειψη Σελήνης). Αυτά τα αστρονομικά φαινόμενα, στις τρεις πιθανές παραλλαγές τους (ολική, μερική και μισογυνική) έχουν παρατηρείται από την ανθρωπότητα από αμνημονεύτων χρόνων και συνδέεται με οιωνούς, προφητείες και θείες ανακοινώσεις του διαφορετικού τύπου.

Η Σελήνη στον πολιτισμό

Η παρουσία της Σελήνης σε διαφορετικούς ανθρώπινους πολιτισμούς δεν ήταν ποτέ λιγότερη. Μαζί με τον Ήλιο, αποτελούν τα αστέρια στα οποία έχει αποδοθεί η μεγαλύτερη λατρεία στο θρησκείες αρχαία, και που παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοσμογονία και τους μύθους για την προέλευση του σύμπαντος. Παραδοσιακά, η Σελήνη έχει ταυτιστεί με τις καθολικές θηλυκές όψεις (και ο Ήλιος, από την άλλη, με τις αρσενικές), ίσως επειδή το ημερολόγιο που κατασκευάζεται από τις φάσεις της σελήνης συνήθως συμπίπτει με τον εμμηνορροϊκό κύκλο των γυναικών (28 μέρες).

Όπως και να έχει, οι γυναικείες θεότητες συνδέονταν σχεδόν πάντα με τη Σελήνη, οι οποίες θεωρούνταν άπιαστες, μυστηριώδεις, πάντα έτοιμες για απόκρυψη και με έναν υπερφυσικό δεσμό πάνω από των ζώων. ο παράδοση Λέει ότι οι λύκοι ουρλιάζουν στο φεγγάρι, για παράδειγμα, ή ότι στην πανσέληνο ορισμένοι άνθρωποι τρελαίνονται ή μετατρέπονται σε ζώα.

Βιβλιογραφικές αναφορές:

• "Εκθετικό κείμενο" στο Βικιπαίδεια.
• «Φεγγάρι» μέσα Βικιπαίδεια.
• «Περιέργεια για τη Σελήνη» στο Πολύ ενδιαφέρον.
• «Η λεπτή επιρροή της Σελήνης στο κλίμα της Γης (και γιατί ο δορυφόρος μας κινείται λίγο πιο πέρα ​​κάθε χρόνο)» στο BBC News World.
• «Earth’s Moon» σε ΔΟΧΕΙΟ.
• “Moon (Earth’s satellite)” στο The Encyclopaedia Britannica.

Τι είναι ένα επεξηγηματικό κείμενο;

ΕΝΑ εκθετικό κείμενο Είναι ένα είδος γραφής του οποίου η αποστολή είναι να παρέχει στον αναγνώστη, με αντικειμενικό τρόπο, συγκεκριμένες και συγκεκριμένες πληροφορίες για ένα συγκεκριμένο θέμα. Σε αυτό διαφέρει από άλλους κειμενικούς τύπους, όπως π.χ επιχειρηματολογικό κείμενο ή το αφηγηματικό κείμενο, αφού το επεξηγηματικό κείμενο δεν περιέχει ή επιχειρήματα ή απόψεις υπέρ μιας προοπτικής, ούτε κανενός είδους ιστορία ή αφήγηση.

Τα επεξηγηματικά κείμενα εστιάζουν πάνω απ' όλα στις πληροφορίες, επομένως είναι συνήθως απρόσωπα και αυστηρά στην προσέγγισή τους στο θέμα. Είναι κείμενα στα οποία κυριαρχούν δεδομένα, παρατηρήσεις, παραπομπές σε κείμενο και άλλοι πόροι για να εκθέσουν μια πτυχή της πραγματικότητας στον αναγνώστη.

Για να γράψουμε ένα επεξηγηματικό κείμενο πρέπει πρώτα από όλα να τεκμηριώσουμε τον εαυτό μας για το επιθυμητό θέμα και μετά να αναπαράγουμε τις ιδέες, από τις πιο γενικές προς το πιο συγκεκριμένο (ή το αντίστροφο), χωρίς να εμπλέκουμε τις δικές μας απόψεις επί του θέματος, αλλά τηρώντας αυστηρά το πληροφοριακός.

Ακολουθήστε με: