10 Παραδείγματα Δραματικών Ποιημάτων

ο δραματικά ποιήματα είναι λογοτεχνικά κείμενα που έχουν διαλόγους γραμμένους σε στίχους και που γράφτηκαν με σκοπό να αναπαρασταθούν ενώπιον του κοινού. Για παράδειγμα: Οι επτά κατά της Θήβας του Αισχύλου.

Τα δραματικά ποιήματα είναι πολύ μεγάλα, αφού είναι τα πρώτα έργα. Προς το παρόν είναι πιο συνηθισμένο τα έργα να γράφονται σε πεζογραφία, επομένως δεν είναι πλέον ποιήματα (αν και δραματικά ποιήματα παίζονται ακόμα στην όπερα).

Τα δραματικά ποιήματα συντίθενται από στροφές (σύνολο στίχων). Υπάρχουν διάφοροι τύποι στίχων που ποικίλλουν ανάλογα με τον αριθμό των στίχων, το μήκος των στίχων και το ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑ. Για παράδειγμα:

BASSÁN.
Μόνο ο πανίσχυρος Ασσουήρος,
που βασιλεύει ο κόσμος θαυμάζοντας
σε εκατόν είκοσι επαρχίες,
έκανε τόσα μεγαλεία:
από την Ινδία στην Αιθιοπία,
των Μήδων, των Πάρθων και των Περσών
είναι απόλυτο κύριε.

ΑΙΓΑΙΟ.
Τι χρονικά, τι ιστορίες λένε
αφού ο Θεός έπλασε τον Αδάμ
και η πιο όμορφη Εύα,
μέχρι εκείνη την περίφημη πλημμύρα
με το οποίο τιμώρησε τη γη,(Λόπε ντε Βέγκα)

Αυτό το δραματικό ποίημα ξεκινά με α

διάλογος ανάμεσα σε δύο χαρακτήρες και τα κοινοβούλια είναι γραμμένα ρομαντικά, μια οκτασύλλαβη στιχομυθία που έχει ομοιοκαταληξία στους ζυγούς στίχους και που δεν έχει ορισμένο μήκος.

Υπάρχουν όμως και άλλοι τύποι στροφών και υπάρχουν κανόνες για τη χρήση τους ανάλογα με τον τύπο του δραματικού ποιήματος στο οποίο βρίσκονται, τον τύπο του χαρακτήρα που μιλάει, το μέρος του ποιήματος και το θέμα που αφηγείται.

Υπάρχουν διάφορα είδη δραματικών ποιημάτων, τα οποία στην αρχή ήταν πολύ άκαμπτα και στη συνέχεια στοιχεία αυτών άρχισαν να αναμειγνύονται για να δημιουργήσουν νέους τύπους συνθέσεων. Οι κλασικές και παραδοσιακές συνθέσεις είναι:

Χαρακτηριστικά δραματικών ποιημάτων

Παραδείγματα δραματικών ποιημάτων

1. Cistellaria του Πλαύτου (254 α. ΝΤΟ. - 184 α. ΝΤΟ.). Αυτή η ρωμαϊκή κωμωδία πραγματεύεται ένα αρκετά επαναλαμβανόμενο θέμα αυτού του υποείδους: την ερωτική ίντριγκα, αφού αναπαριστά την ιστορία δύο νέων που ήθελαν να παντρευτούν, αλλά ο πατέρας ενός από αυτούς δεν ενέκρινε την σχέση. Επιπλέον, χάρη σε αυτό το γεγονός, η ιστορία λέει ποια ήταν η πραγματική ταυτότητα του Selenio.
2. Η τρέλα του Ηρακλή του Σενέκα (4 α. C.- 65 d. ΝΤΟ.). Σε αυτή την τραγωδία αφηγείται ένα μόνο επεισόδιο, που είναι η τρέλα που πυροδοτεί τον θάνατο του μυθικού ήρωα. Αυτό το επεισόδιο διαδραματίζεται αφού ο Ηρακλής έχει ολοκληρώσει τους δώδεκα τοκετούς του.
3. Οι Τρώες του Ευριπίδη (αντιπροσωπεύεται το 415 π. ΝΤΟ.). Αυτή η ελληνική τραγωδία αφηγείται τη μοίρα των Τρώων γυναικών μετά τον Τρωικό πόλεμο. Όντας τραγωδία, όλοι οι χαρακτήρες είναι ευγενείς και υπάρχουν παρεμβάσεις των θεών που τροποποιούν και καθορίζουν τη μοίρα των χαρακτήρων.
4. Η όμορφη Εσθήρ (1610) του Λόπε ντε Βέγκα. Αυτή η τραγική κωμωδία αφηγείται την ιστορία της Εσθήρ, μια βιβλική ιστορία. Η Εσθήρ επιλέχθηκε να παντρευτεί τον βασιλιά Ασσουήρη και αφού τον παντρεύτηκε, έκανε διάφορες ηρωικές πράξεις για να σώσει τον εβραϊκό λαό.
5. Η μεγάλη σουλτάνα Καταλίνα ντε Οβιέδο (1615) του Miguel de Cervantes Saavedra. Πρόκειται για μια κωμωδία που πραγματεύεται ένα από τα πιο χρησιμοποιημένα θέματα σε δραματικά ποιήματα εκείνη την εποχή: την αιχμαλωσία. Αυτό το έργο αντιπροσωπεύει την ιστορία της Catalina de Oviedo, η οποία ήταν αιχμάλωτη ενός σουλτάνου, αλλά αφέθηκε ελεύθερη για να τον παντρευτεί. Μετά το γάμο, η Αικατερίνη επετράπη να διατηρήσει τη θρησκεία της και τα χριστιανικά της έθιμα.
6. Η καλικάντζαρη κυρία (1629) από τον Pedro Calderón de la Barca. Πρόκειται για μια κωμωδία, δηλαδή μια κωμωδία με κοινούς χαρακτήρες. Η ιστορία είναι εμπνευσμένη από τον μύθο του Έρως και της Ψυχής, αφού υπάρχει ένας άντρας, ο Ντον Μανουέλ, που ερωτεύεται μια γυναίκα που πάντα κρύβεται, την Ντόνα Άντζελα.
7. Οι καταδικασθέντες ως δύσπιστοι (1635) του Tirso de Molina. Αυτό το δραματικό ποίημα έχει στοιχεία κωμωδίας, αλλά έχει και δραματικά στοιχεία. Η ιστορία αυτού του έργου έχει δύο πρωταγωνιστές: τον Paulo, έναν μοναχό που είναι φαινομενικά καλός άνθρωπος, και τον Enrico, ο οποίος είναι φαινομενικά κακός άνθρωπος, επειδή είναι εγκληματίας. Αλλά στην έκβαση του έργου υπάρχει μια απροσδόκητη ανατροπή που τροποποιεί τον τρόπο ύπαρξης και των δύο χαρακτήρων.
8. ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ (1597) του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Το έργο αυτό είναι μια τραγωδία γραμμένη κυρίως σε στίχους, αλλά περιλαμβάνει κάποιες τροποποιήσεις στο τραγικό υποείδος, αφού ορισμένα μέρη είναι γραμμένα σε πεζογραφία. Η ιστορία αυτού του έργου επικεντρώνεται στη σχέση του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, δύο νεαρών ερωτευμένων, αλλά στις οικογένειες των οποίων απαγορεύτηκε να παντρευτούν, επειδή ήταν αποξενωμένοι. Όντας μια τραγωδία, το αποτέλεσμα αυτού του έργου είναι τρομερό.
9. Ανδρομάχη (1667) του Ζαν Ρασίν. Αυτή η τραγωδία εστιάζει στην αφήγηση του μύθου της Ανδρομάχης. Ήταν Τρώα και σύζυγος του Έκτορα, ενός Τρώα πρίγκιπα που είχε δολοφονηθεί από τον Αχιλλέα. Το έργο ξεκινά με την αφήγηση ότι η Ανδρομάχη δόθηκε ως σκλάβα στον Πύρρο, έναν Αχαιό που ήταν γιος του Αχιλλέα. Η ηρωίδα έκανε ό, τι ήταν δυνατόν για να μην παντρευτεί τον Πύρρο και να σώσει τη ζωή του γιου της, αλλά το έργο τελειώνει με μια τραγική κατάργηση.
10. Ο βασιλιάς Οιδίποδας (430 π. ΝΤΟ.) από τον Σοφοκλή. Το έργο αυτό είναι μια από τις πιο γνωστές και πιο μελετημένες ελληνικές τραγωδίες όλων των εποχών. Η ιστορία αφηγείται τον μύθο του Οιδίποδα, ενός ευγενούς χαρακτήρα που δεν μπόρεσε να ξεφύγει από την προφητεία που έστειλαν οι θεοί, δηλαδή που δεν μπόρεσε να ξεφύγει από την τραγική και δεινή μοίρα του.

Μπορεί να σας εξυπηρετήσει: