10 Παραδείγματα ποιημάτων με ομοιοκαταληξία

ο ποιήματα με ομοιοκαταληξία είναι εκείνα τα ποιήματα που έχουν κάποιες λέξεις των οποίων ο τελικός ήχος είναι παρόμοιος ή ίσος με τον τελικό ήχο άλλων λέξεων. Για παράδειγμα:

Αυτό που βλέπετε, χρωματική εξαπάτησηχαμένος, (ρίμες με τον στίχο 4)
αυτό της τέχνης που δείχνει το primπροσευχές, (ρίμες με τον στίχο 3)
με ψεύτικους συλλογισμούς του λάχανουπροσευχές, (ρίμες με τον στίχο 2)
Είναι προσεκτική εξαπάτηση του απεσταλμένουχαμένος; (ρίμες με τον στίχο 1)(Sor Juana Ines De La Cruz)

ο ποιήματα είναι λογοτεχνικές συνθέσεις που ανήκουν στο είδος των ποίηση, τα οποία αποτελούνται από στροφές και στίχους και που, γενικά, χρησιμοποιούνται για να αναπαραστήσουν την υποκειμενικότητα του συγγραφέα χρησιμοποιώντας λογοτεχνικούς πόρους.

ο ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑ είναι η ακριβής ή παρόμοια επανάληψη του τελικού ήχου δύο ή περισσότερων λέξεων. Για παράδειγμα: σκέφτηκαεντο-σεντίμιεντο. Στα ποιήματα με ομοιοκαταληξία, αυτή η επανάληψη καθιερώνεται όταν όλοι ή κάποιοι από τους ήχους συμπίπτουν από το τελευταίο τονισμένο φωνήεν δύο ή περισσότερων στίχων.

Η ομοιοκαταληξία σε ένα ποίημα χρησιμοποιείται για αισθητικούς λόγους, καθώς δίνει ρυθμό και ήχο στη σύνθεση.

Οι ρίμες μπορεί να είναι:

Παραδείγματα ποιημάτων με ομοιοκαταληξίες

1. Απόσπασμα του «Campos de Soria», του Antonio Machado

Soria cold, Soria pura, (προς το)
Ακραίο κεφάλιura, (προς το)
με το αντάρτικο κάστρο τουηρω (σι)
ερειπωμένο, στο Duηρω; (σι)
με τα τείχη της ροíρεπρος τοs (γ)
και τα σπίτια τους μαύραΕγώρεπρος τοΝαί! (ντο)

Νεκρή πόλη του σενπροσευχές (ρε)
στρατιώτες ή κυνήγιπροσευχές; (ρε)
των πυλών με escudos (και)
από εκατό κρυφές γενεαλογίεςκάτι, (στ)
και πεινασμένος ζκάτι, (στ)
κοκαλιάρικων λαγωνικών και αγudos, (ε)
τι πουλΟυλάν (σολ)
για το αηδιαστικό κάλεσμαejas, (η)
και τα μεσάνυχτα ulΟυλάν, (ζ)
όταν το καλαμπόκι τσιρίζειejas! (η)

Κρύα Σόρια! Η κατασκήνωσηΆνα (Εγώ)
της Ακρόασης δίνει το ένα. (ι)
Soria, πόλη CastellΆνα (Εγώ)
τόσο όμορφο! κάτω από το λένα. (ι)

1. Απόσπασμα από το «Σκάκι», του Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Στην ταφική του γωνία, παίξτε ταπροσευχές (προς το)
κυβερνούν τα αργά κομμάτια. Ο πίνακαςηρω (σι)
τα καθυστερεί μέχρι τα ξημερώματα στο σεβ τουηρω (σι)
ένα βασίλειο στο οποίο δύο αρχηγοί μισούν ο ένας τον άλλονπροσευχές.(προς το)

Στο εσωτερικό εκπέμπουν μαγική εξέδραπροσευχές (προς το)
οι μορφές: ομηρικός πύργος, λιγηρω (σι)
άλογο βασίλισσα ναυτικού βασιλιάς αφίσαηρω, (β)
λοξός επίσκοπος και επιθετικά πιόνιαπροσευχές. (προς το)

Όταν οι παίκτες έχουν χαμένος, (γ)
όταν τα έχει καταναλώσει ο χρόνοςχαμένος, (γ)
σίγουρα το rito. (ρε)

Στην Ανατολή αυτή η γκουπλανώμαι (και)
του οποίου το αμφιθέατρο είναι σήμερα όλο Tiπλανώμαι. (και)
Όπως και το άλλο, αυτό το παιχνίδι είναι άπειροito. (ρε)

1. Απόσπασμα από ένα ρομάντζο του Λόπε ντε Βέγκα

Πάω στις μοναξιές μου.
Της μοναξιάς μου vκαιngή, (προς το)
Γιατί να περπατάς μαζί μου
Οι σκέψεις μου είναι αρκετές για μένακαιntήμικρό. (προς το)

Δεν ξέρω τι, το χωριό έχει
Πού μένω και πού;καιrή, (προς το)
Από το να προέρχομαι από τον εαυτό μου
Δεν μπορώ να έρθω άλλοκαιιήΝαί! (προς το)

Δεν έχω ούτε δίκιο ούτε άδικο μαζί μου.
Περισσότερα λέει η κατανόησή μουκαιntή (προς το)
Αυτός ένας άνθρωπος που είναι όλη ψυχή
Είναι αιχμάλωτος στο cu τουκαιrpή. (προς το)

1. Απόσπασμα του «Aceituneros», του Miguel Hernández

Ανδαλουσιανοί της Ιαεπί, (προς το)
ελιέςI vos, (β)
πες μου στην ψυχή μου: ποιοςεπί, (προς το)
που ανέβασε το ολI vos? (σι)

Δεν ανατράφηκαν από το νada, (γ)
ούτε τα χρήματα, ούτε ο άρχονταςή, (δ)
αλλά η γη έπεσεada, (γ)
δουλειά και το νότοή. (ρε)

Ενωμένοι στο νερό Σελura (και)
και στους πλανήτες αχαμένος, (στ)
οι τρεις έδωσαν την όμορφηura (και)
των στριμμένων κορμώνχαμένος. (ΦΑ)

Σήκω, ελιά γέτος, (ζ)
είπαν στους πρόποδες του viεντο. (η)
Και η ελιά ύψωσε ένα μέτος (σολ)
ισχυρός του cimiεντο. (η)

1. Απόσπασμα του «There is a happy day», του Nicanor Parra

Αφιερώθηκα στην περιοδεία σήμερα το απόγευμα
Οι μοναχικοί δρόμοι του παλιού μουεα (ΠΡΟΣ ΤΟ)
Συνοδεύεται από το καλό λυκόφως
Ποιος είναι ο μόνος φίλος πουκαιρεπρος το. (ΠΡΟΣ ΤΟ)
Όλα είναι όπως τότε, φθινόπωρο
Και η διάχυτη λάμπα του του νικαιblπρος το, (ΠΡΟΣ ΤΟ)
Μόνο ο χρόνος έχει εισβάλει σε όλα
Με τον χλωμό μανδύα της θλίψης τουκαιzπρος το. (ΠΡΟΣ ΤΟ)
Δεν σκέφτηκα ποτέ, πιστέψτε με, ούτε μια στιγμή
Για να το δεις ξανά αγαπητέκαιrrπρος το,(ΠΡΟΣ ΤΟ)
Αλλά τώρα που επέστρεψα δεν καταλαβαίνω
Πώς θα μπορούσα να ξεφύγω από το ποντίκι τουκαιrtπρος το. (ΠΡΟΣ ΤΟ)
Τίποτα δεν έχει αλλάξει, ούτε καν τα λευκά τους σπίτια
Ούτε οι παλιές πύλες της τρέλαςκαιrπρος το. (ΠΡΟΣ ΤΟ)

1. «Αναζητήστε και λαχταρήστε την ειρήνη», της Ροζαλία ντε Κάστρο

Αναζητήστε και λαχταρήστε την ειρήνη...
περισσότερα... ποιος θα σε ηρεμήσειá? (προς το)
Αυτό που ονειρεύεσαι,
κοιμάσαι πήγαινε πίσω στο όνειροπρος τοr. (προς το)
Αυτό το σήμερα σαν χθες, και το αύριο
που σήμερα, στην αιώνια αφán, (α)
να βρει το καλό που φιλοδοξεί
-όταν βρίσκεις μόνο το μπρος τοο)
να ονειρεύεσαι πάντα καταδικασμένος,
ποτέ δεν μπορεί να είναι ήσυχοςπρος τοr. (προς το)

1. «Al resentment», της Σιλβίνα Οκάμπο

Μην έρθεις, σε παρακαλώ, με το πι σουΈδρας; (ΠΡΟΣ ΤΟ)
με την αρχαία φρίκη σου με τα μειονεκτήματά σουejo; (ΣΙ)
με τη λαμπερή σου ασπίδα με το σπejo; (ΣΙ)
με το ασυνήθιστο πράσινο σου με γειαΈδρας. (ΠΡΟΣ ΤΟ)

Σε εκείνο το δέντρο το περιστέρι είναι mα; (ΝΤΟ)
μην σκεπάζεις το τραγούδι του με τις κραυγές σουεπί; (ΡΕ)
με συγκινεί, με αγγίζει την καρδιάεπί, (Δ)
απαρνήσου το μάρμαρο του χεριού σου φρα. (Γ)

Πάντα σε αναγνωρίζω. Όχι όχι vengas. (ΚΑΙ)
Υποσχέθηκα να μην κοιτάξω το πονηρό γαρα (ΦΑ)
κάθε φορά που έκλαιγα μόνος στην αβαρα (ΦΑ)
ερήμωση. Κι αν σε δωengas, (Ε)

πόσο επικό τουλάχιστον έρχεσαιάνζα (ΣΟΛ)
και όχι δειλός, σκοτεινός, αμετανόητοςοντότητα, (Η)
σκυμμένος σε κάθε σκιά ausοντότητα, (Η)
προσποιούμενος ότι δεν σε βλάπτει ποτέάνζα. (ΣΟΛ)

Ανάμεσα σε τριαντάφυλλα, γιασεμί που στέλνουνενας, (ΕΓΩ)
Γιατί δεν σε τελείωσα στο άλλο μου vΜετάβαση? (J)
Κάνε να ρέει αίμα τουλάχιστον από τον αδερφό μουΜετάβαση, (J)
Κουράστηκα να πεθαίνωενας. (ΕΓΩ)

1. Rima LX του Gustavo Adolfo Bécquer

Η ζωή μου είναι μια έρηστο, (προς το)
το λουλούδι που αγγίζω έχει αναιρεθείoja; (σι)
αυτό με τον χοντρό τρόπο μουστο (προς το)
κάποιος σπέρνει το μστο (προς το)
για να επανέλθωoja. (σι)

1. Απόσπασμα της «Doña primavera», της Gabriela Mistral

Doña Primavera
είδες ότι είναι primή, (προς το)
πριόνι σε λεμονιά
και στο naranjo στο flή. (προς το)

Φορέστε για σανδάλια
μερικά φαρδιά hojas, (β)
και με τροχόσπιτα
μερικά φούξια ρojas. (σι)

Βγες να τη βρεις
για αυτές τις κάμερεςινος. (ντο)
Τρελαίνεται με ήλιους
και τρελός του τρινος! (ντο)

1. Απόσπασμα της «Απελευθέρωσης», της Μάγδα Μιστράλ

Μια μέρα θα είμαι ελεύθερος, ακόμα πιο ελεύθερος απ' όσο είδεεντο, (ΠΡΟΣ ΤΟ)
το τραγούδι μου της τολμηρής απελευθέρωσης θα είναι ξεκάθαροεπί (ΣΙ)
και θα έχω απαλλαγεί ακόμη και από αυτές τις τύψειςεντο (ΠΡΟΣ ΤΟ)
μυστικό που βυθίζει το θραύσμα του στην καρδιά μουεπί. (ΣΙ)
Μια μέρα θα είμαι ελεύθερος με ανοιχτή την αγκαλιά μουέρτος, (Γ)
με μάτια ανοιχτά και καθαρά μπροστά στον ήλιο,
Ο Φόβος και η Μνήμη δεν θα καλυφθούνέρτος (ΝΤΟ)
και έσκυψε για να με σκίσει καλύτερα.
Μια μέρα θα είμαι ελεύθερος... θα είμαι ελεύθερος πρόεδροςεντο, (ΠΡΟΣ ΤΟ)
με ένα πλατύ χαμόγελο στο λουλούδι της καρδιάςεπί, (Β)
με ένα πλατύ χαμόγελο που δεν έχω σήμερα.
Και δεν θα υπάρχει πια η σκιά των τύψεων μουεντο, (ΠΡΟΣ ΤΟ)
η δειλή σιωπή που μειώνει το συναίσθημά μουεπί. (ΣΙ)

Μπορεί να σας εξυπηρετήσει: