Ορισμός της πυρόλυσης (του λαδιού)

Κύριοι τύποι πυρόλυσης: θερμική και καταλυτική

Η θερμική πυρόλυση είναι μια διαδικασία που πραγματοποιείται χάρη στο α θερμοκρασία και μια ορισμένη πίεση, περίπου 800ºC και 2 έως 8 kg/cm2, αντίστοιχα. Όταν τα μόρια υποβάλλονται σε τέτοιες θερμοκρασίες διασπώνται και σχηματίζουν ενώσεις χαμηλότερου μοριακού βάρους.

Αντίθετα, η καταλυτική πυρόλυση σήμαινε μια αλλαγή στο παράδειγμα υδρογονανθράκων αφού εισήγαγε μια νέα ιδέα στη διαδικασία, τη χρήση καταλυτών σε αυτή την αντίδραση. Αυτοί οι καταλύτες επιδιώκουν να επιταχύνουν την ταχύτητα αντίδρασης, χωρίς να απαιτείται τόσο σημαντική αύξηση της θερμοκρασίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι θερμοκρασίες είναι γύρω στους 400ºC και η καταλυτική ουσία είναι μια αδρανής ένωση, η οποία δεν συμμετέχει στην ίδια την αντίδραση. Γενικά, οξείδια όπως το Al

₂Ή₃, αφού αυτός ο τύπος αργίλου επιτρέπει την κατεύθυνση της αντίδρασης προς μία κατεύθυνση, αποφεύγοντας τα ανεπιθύμητα προϊόντα, γι' αυτό και ονομάζονται επιλεκτικές αντιδράσεις. Με αυτή την έννοια, λαμβάνονται ολεφίνες (προϊόντα που χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη σε άλλες πετροχημικές διεργασίες), η βενζίνη υψηλής ποιότητα και LPG (Υγροποιημένο Αέριο Πετρελαίου).

Πώς λειτουργεί η διαδικασία καταλυτικής πυρόλυσης;

Μπορεί να συμβεί με διαφορετικούς τρόπους, αν και, ως επί το πλείστον, ο καταλύτης ρέει σε επαφή με τον υδρογονάνθρακα συνεχώς, κάτι που είναι γνωστό ως ρευστοποιημένη καταλυτική πυρόλυση. Ομοίως, υπάρχει και καταλυτική πυρόλυση σταθερής κλίνης, από Thermofor ή κινούμενη κλίνη.

Στη ρευστοποιημένη καταλυτική πυρόλυση, ο καταλύτης τοποθετείται στον αντιδραστήρα αιωρούμενος σε ένα ανιούσα ρεύμα του υδρογονάνθρακα που πρόκειται να σπάσει σε μια ρευστοποιημένη κλίνη. Πρέπει να σημειωθεί ότι, σε αυτόν τον τύπο πυρόλυσης, ο καταλύτης εξαντλείται μετά από μια ορισμένη ποσότητα κύκλους, έτσι ώστε άνθρακας ή οπτάνθρακας να εναποτίθεται πάνω τους και η επιλεκτικότητά του να μειώνεται, μειώνεται έτσι το αποτελεσματικότητα της διαδικασίας.

Τα βασικά μέρη της ρευστοποιημένης καταλυτικής πυρόλυσης είναι: πρώτον, ένας αντιδραστήρας, όπου λαμβάνει χώρα η πραγματική αντίδραση, ότι ο καταλύτης είναι τέλεια κατανεμημένος ώστε να έρχεται σε επαφή με ολόκληρο το φορτίο και, με την προσθήκη ατμού, Ενέργεια απαραίτητη. Το μείγμα στη συνέχεια φτάνει στον απαερωτή όπου ο καταλύτης αφαιρείται από υδρογονάνθρακες και ατμούς. Ωστόσο, ο οπτάνθρακας εναποτίθεται στον καταλύτη και πρέπει να αφαιρεθεί για αναγέννηση, επομένως περνά από έναν αναγεννητή όπου μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαφορετικές τεχνικές. Συνήθως, ένα ρεύμα από αέρας ζεστό καίει το κοκ. Τέλος, μόλις αναγεννηθεί, ο καταλύτης επιστρέφει στον αντιδραστήρα για την επόμενη χρήση του και τα υγρά προϊόντα της διαδικασίας του αντιδραστήρα αποστέλλονται σε κλασματοποιητή για ψύξη. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει την ανάκτηση των επιθυμητών προϊόντων και των λεπτών τμημάτων του καταλύτη που έχουν περάσει.

Πολλές φορές ακούμε για υδροπυρόλυση και έχει να κάνει με την προσθήκη υδρογόνου στη διαδικασία της καταλυτικής πυρόλυσης. Δηλαδή, το υδρογόνο έχει ως αποτέλεσμα ένα πρόσθετο αντιδραστήριο (υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες) που προστίθεται στον καταλύτη που είναι διατεταγμένος σε μια σταθερή κλίνη στον αντιδραστήρα πυρόλυσης.

Τα πλεονεκτήματα που συνοδεύουν την πρακτική

Χάρη στην πυρόλυση, ο κόσμος των υδρογονανθράκων μπόρεσε να τον αυξήσει σημαντικά παραγωγή, αφού από τον ίδιο όγκο λαδιού, λαμβάνεται περισσότερη βενζίνη από αυτή που λαμβάνεται με απλές διεργασίες διύλισης όπως η απόσταξη. Επί του παρόντος, ακούμε ότι παράγονται βενζίνες με καλύτερη βαθμολογία οκτανίων και ποιότητα, κάτι που συνδέεται στενά με αυτήν την τεχνολογία.

Αυτή η διαδικασία άνοιξε νέους ορίζοντες στη βιομηχανία υδρογονανθράκων, αφού η πυρόλυση είναι αυτό που πολλοί συγγραφείς αποκαλούν: δευτερογενή απόσταξη. Με μια κλασματική απόσταξη, τα ποσοστά υδρογονανθράκων χαμηλού μοριακού βάρους (μεγαλύτερης ζήτησης στην αγορά) που μπορούν να ληφθούν είναι περιορισμένα.

Από την πυρόλυση είναι δυνατό να διαιρεθούν ενώσεις υψηλού μοριακού βάρους, όπως το μαζούτ, σε μικρότερες ενώσεις όπως η βενζίνη και η νάφθα. Επιπλέον, είναι μια οικονομικά κερδοφόρα διαδικασία, καθώς πολλοί βαρείς υδρογονάνθρακες δεν έχουν μεγάλη οικονομική αξία όπως η νάφθα, για Επομένως, το να μπορούμε να λαμβάνουμε νάφθα από, για παράδειγμα, κηροζίνη χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε απόσταξη είναι μια πολύ σημαντική ανακάλυψη. πολύτιμος. Με αυτόν τον τρόπο, η πυρόλυση έγινε απαραίτητη διαδικασία στα διυλιστήρια πετρελαίου.

Θέματα στο Σπάσιμο (του λαδιού)