Παραδείγματα αμοραλιστικών συμπεριφορών

Όταν η συμπεριφορά ενός ατόμου έρχεται σε αντίθεση με αυτό που η κοινωνία στο σύνολό της θεωρεί καλό ή επιθυμητό, ​​το άτομο αυτό λέγεται ότι έχει συμπεριφορά αντίθετη προς την ηθική. Ωστόσο, εάν αυτό το άτομο δεν έχει ιδέα τι αναμένεται από αυτό ή δεν έχει την προοπτική αξιολογήσει εάν οι ενέργειές τους θα γίνουν αποδεκτές ή θα απορριφθούν, μπορεί να ειπωθεί ότι αντιμετωπίζουμε μια συμπεριφορά χωρίς συνείδηση ​​ηθικής.

Είναι σημαντικό να μην συγχέουμε τους όρους ανήθικο και ανήθικο, παρόλο που και οι δύο περιγράφουν μια ενέργεια αντίθετη με η ηθική μιας ανθρώπινης ομάδας: ανήθικες συμπεριφορές είναι εκείνες που γίνονται γνωρίζοντας ότι έρχονται σε αντίθεση με την ηθικός; ενώ οι αμοραλιστές απλώς δεν καταλαβαίνουν την ηθική ή δεν τη λαμβάνουν υπόψη. Το ανήθικο είναι αυτό που αντιτίθεται στο καλό παραδόσεις και εκτιμήσεις, ενώ το αμοραλιστικό είναι αυτό που στερείται την αίσθηση της ηθικής.

Οι αμοραλιστικές συμπεριφορές είναι αυτές που αγνοούν την ηθική ή που αντιμετωπίζονται σε διαφορετικό επίπεδο από αυτήν. Είναι συμπεριφορές που δεν σταματούν σε σκέψεις σχετικά με το τι είναι σωστό και τι λάθος.

Παραδείγματα ανήθικης συμπεριφοράς

Ακολουθούν ορισμένα παραδείγματα συμπεριφοράς που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ανήθικες:

1. Ένα παιδί λέει αθώα κάτι ακατάλληλο. Είναι μια ανήθικη συμπεριφορά γιατί το παιδί δεν έχει ακόμα την ικανότητα να ξεχωρίζει το καλό από το κακό. κακό ή κοινωνικά αποδεκτό από αυτό που δεν είναι, άρα λέει αυτό που λέει χωρίς να θέλει να το σπάσει κανόνες.
2. Ένας επιστήμονας αναπτύσσει την ατομική θεωρία. Αυτή είναι ανήθικη συμπεριφορά επειδή ο επιστήμονας έχει δεσμευτεί να ανακαλύψει τη λειτουργία του άτομα και όχι με τις χρήσεις (καλές ή κακές) που μπορούν να δοθούν σε αυτή τη γνώση, η οποία μπορεί επίσης να χρησιμεύσει σε να κατασκευάσει πυρηνικούς σταθμούς και να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια στους ανθρώπους ή να κάνει ατομικές βόμβες εκμηδενίζω αποθέματα ολόκληρος.
3. Ένας ξένος παραβιάζει τα θρησκευτικά έθιμα μιας άλλης χώρας. Είναι μια ανήθικη συμπεριφορά στο βαθμό που ο αλλοδαπός δεν είναι εξοικειωμένος με την ιδιαίτερη ηθική αυτής θρησκεία που του είναι ξένο, όταν δηλαδή δεν έχει ιδέα ότι παραβαίνει έναν κανόνα ή πληγώνει τις ευαισθησίες αυτής της κοινωνίας. Έχοντας άλλες ηθικές αξίες, αγνοεί την ηθική της χώρας που επισκέπτεται.
4. Ένα άτομο διαπράττει ένα έγκλημα κατά τη διάρκεια μιας κρίσης παραφροσύνης. Μπορεί να είναι ανήθικη συμπεριφορά, στο βαθμό που το άτομο που διέπραξε το έγκλημα ήταν εκείνη την εποχή ανίκανο να κατανοήσει το καλό και το κακό και δεν μπορούσε να κρίνει τις πράξεις του. Γι' αυτό, σε παρόμοιες περιπτώσεις, οι άνθρωποι μπορεί να μην τυγχάνουν ποινικής τιμωρίας, αλλά μάλλον ψυχιατρικής βοήθειας.
5. Ένας δικηγόρος που υπερασπίζεται έναν ομολογημένο δολοφόνο. Μπορεί να θεωρηθεί ανήθικη συμπεριφορά με την έννοια ότι ο δικηγόρος πρέπει να κάνει τη δουλειά του και να υπερασπιστεί τον δολοφόνο και όχι να τον κρίνει ο ίδιος και να πάρει προσωπική θέση για το έγκλημα που διαπράχθηκε. Στην προκειμένη περίπτωση ο αμοραλισμός του δικηγόρου έχει να κάνει με την επαγγελματική του ηθική.

Τι είναι η ηθική;

ο ηθική μπορεί να γίνει κατανοητό ως το σύνολο των παραδόσεων, των εθίμων και κανόνες χρησιμοποιείται από μια κοινωνία για να καθορίσει τι είναι καλό (δηλαδή τι είναι κοινωνικά αποδεκτό, επιθυμητό ή ανεκτό) από το τι είναι κακό (δηλαδή τι είναι κοινωνικά καταδικαστέο, κατακριτέο ή αφόρητο). Η ηθική μπορεί να αλλάξει ανάλογα με τα κοινωνικοπολιτισμικά, θρησκευτικά ή πολιτικά χαρακτηριστικά του κοινωνία, και μάλιστα την ιστορική της στιγμή, αλλά λειτουργεί πάντα με αντικειμενικά κριτήρια και σκυρόδεμα.

Οι οροι ήθη και ηθική Συνήθως χρησιμοποιούνται εναλλακτικά, αλλά με την αυστηρή έννοια αναφέρονται σε διαφορετικά πράγματα. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι η ηθική είναι ένας κλάδος που μελετά την ανθρώπινη συμπεριφορά και τους τρόπους ότι κρίνεται ηθικά, δηλαδή η ηθική χρησιμεύει για να αποφασιστεί πότε μια πράξη είναι ηθική ή ανήθικος. Η ηθική, από την άλλη πλευρά, αναφέρεται στο σύνολο των αξιών που εκφράζουν μια συγκεκριμένη ηθική. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δύο γιατροί διαφορετικών θρησκειών μπορεί να έχουν διαφορετικές ηθικές εκτιμήσεις, για παράδειγμα, αλλά και οι δύο θα τηρούν έναν επαγγελματικό κώδικα δεοντολογίας που εκφράζει τον δίκαιο, σωστό και αποδεκτό τρόπο άσκησης του φάρμακο.

Βιβλιογραφικές αναφορές:

• «Ηθική» στο Βικιπαίδεια.
• «Amoral and imoral» στο Fundeu.
• «Amoral» στο Λεξικό Γλωσσών της Βασιλικής Ισπανικής Ακαδημίας.
• «Ηθικό» στο Λεξικό Γλωσσών της Βασιλικής Ισπανικής Ακαδημίας.

Ακολουθήστε με: