Παραδείγματα ειδών πρώτης ανάγκης

Επί οικονομία, ονομάζεται ουσιώδη αγαθά ή ουσιώδη αγαθά σε αυτά τα προϊόντα και Υπηρεσίες που είναι απαραίτητα για την επιβίωση των ανθρώπων ή για την ελάχιστη απόδοση της παραγωγικής δραστηριότητας, για την οποία τους ζήτηση δεν μειώνεται ούτε σε περιόδους κρίσης. Για παράδειγμα: ρεύμα, κρέας, ρούχα.

Τα αγαθά πρώτης ανάγκης είναι ένα είδος κανονικών αγαθών (δηλαδή, συμμορφώνονται με τον κανονικό νόμο της ζήτησης), δηλαδή αγαθά των οποίων η ζήτηση αυξάνεται καθώς αυξάνεται και το εισόδημα του καταναλωτή. καταναλωτής, αν και σε αυτή την περίπτωση αυξάνεται με τρόπο που δεν είναι ανάλογος του εισοδήματος, δηλαδή όσο περισσότερο εισόδημα έχει ένα άτομο τόσο περισσότερο βασικά αγαθά που μπορείτε να αγοράσετε, αλλά η ανάγκη σας για αυτά μειώνεται, όπως και η ποσότητα τους που αγοράζετε. καταναλώνω. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό στα οικονομικά ως νόμος του Ένγκελ.

Για παράδειγμα: τα άτομα που ακολουθούν σαρκοφάγα δίαιτα πρέπει πάντα να αγοράζουν κρέας, αλλά τα άτομα με χαμηλότερα εισοδήματα αγοράζουν μόνο μερικά κομμάτια κρέατος θεμελιώδους σημασίας, ενώ τα άτομα με υψηλότερα εισοδήματα μπορούν να αγοράσουν διαφορετικά είδη κρέατος ή ακόμη και να υποκαταστήσουν άλλες επιλογές, έτσι ότι η ζήτηση για κρέας μπορεί να αυξηθεί στις εύπορες τάξεις, αλλά μόνο σε κάποιο βαθμό, αφού οι βασικές ανάγκες καλύπτονται από Εκ των προτέρων.

Στο ότι, από την άλλη πλευρά, τα βασικά αγαθά διακρίνονται από τα είδη πολυτελείας: τα πρώτα θεωρούνται απαραίτητα για τη ζωή και, επομένως, πρέπει να διαθέσιμα σε όλους, ενώ τα τελευταία είναι εκλεκτά αγαθά που δεν είναι απαραίτητα για τη ζωή, ώστε η ζήτησή τους να εξαρτάται από το ποιος μπορεί πληρωμή.

Ως επί το πλείστον, τα είδη πρώτης ανάγκης παρέχονται από δημόσιες υποδομές ή από Επιχείρηση του οποίου το έργο συντονίζεται στενά με την Πολιτεία. Για το λόγο αυτό, πολλά από τα προϊόντα της ενδέχεται να έχουν επιδοτήσεις, ελέγχους τιμών ή άλλους μηχανισμούς που εγγυώνται καθολική πρόσβαση στα αγαθά.

Παραδείγματα βασικών αγαθών

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η θεώρηση ενός αγαθού ως ουσιαστικού μπορεί να εξαρτάται από τους νόμους και τις εκτιμήσεις του κράτους, έτσι ώστε να μην είναι πάντα τα ίδια από τη μια χώρα στην άλλη. Είναι ακόμη πιθανό, ενόψει μιας απροσδόκητης ή έκτακτης κατάστασης, μια κυβέρνηση να διευρύνει ή να μειώσει τον κατάλογο εκείνων που θεωρούνται βασικά αγαθά.

Ωστόσο, χονδρικά, τα ακόλουθα είναι παραδείγματα βασικών αγαθών:

1. βασικές υπηρεσίες: ηλεκτρισμός, ύδρευση, υπηρεσία αποχέτευσης, παροχή φυσικού αερίου, τηλεφωνική και διαδικτυακή υπηρεσία, μεταξύ άλλων.
2. Βασικές πηγές ζωικής πρωτεΐνης: κρέας, χοιρινό και κοτόπουλο, κυρίως, αν και συνήθως τα κομμάτια και οι ποικιλίες θεωρούνται τυπικά ή βασικά.
3. Επεξεργασμένα τρόφιμα μαζικής κατανάλωσης: ρύζι, ζυμαρικά, αλεύρι, ψωμί, κοινά τυριά και άλλα προϊόντα που υπάρχουν συνεχώς και άφθονα στη διατροφή των ανθρώπων.
4. κοινά ρούχα: ρούχα που δεν προέρχονται από μάρκες πολυτελείας ή σχεδιαστές, αλλά έχουν κοινή και μαζική πρόσβαση.
5. παιδικές τροφές: κομπόστες, γάλα και άλλα προϊόντα διατροφής που προορίζονται για παιδιά (όπως υποκατάστατα γάλακτος).
6. Βασικές προμήθειες για μαγείρεμα: όπως μαγειρικό λάδι, ξύδι, αλάτι, ζάχαρη, αυγά, μεταξύ άλλων.

Βιβλιογραφικές αναφορές:

• «Είδη πρώτης ανάγκης» σε Βικιπαίδεια.
• «Προϊόν πρώτης ανάγκης» στο Πανισπανικό Λεξικό Νομικών Ισπανικών της Βασιλικής Ισπανικής Ακαδημίας.
• «Βασικές ανάγκες» σε Επέκταση.

Ακολουθήστε με: