Περίληψη βιβλίων Ο διαχειριστής επιχειρήσεων τι κάνει

Φίλοι εδώ είναι αυτή η περίληψη του βιβλίου The Business Administrator τι κάνει:

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Αυτό το βιβλίο στα επτά κεφάλαια που το απαρτίζουν μας λέει γενικά για τη διαχείριση (τεχνικές) και ο διαχειριστής (που τους εφαρμόζει) και οι σχέσεις τους με άλλους τομείς γνώσης και του οργανισμού.
Μας λέει την ιστορία και των δύο, του πότε και του πώς προκύπτουν και της σημασίας που έχουν στην κοινωνία μας, καθώς και των συγκεκριμένων λειτουργιών που είναι υπεύθυνες.
 Εάν δεν ήταν για τη διοίκηση και τον διαχειριστή, όπως μπορεί να παρατηρηθεί σε ολόκληρο το βιβλίο, η τρέχουσα κοινωνία μας πιθανότατα δεν θα υπήρχε από τότε Αυτά και ειδικά η διοίκηση, είτε εμπειρικά είτε επιστημονικά, χρησιμοποιούνται ανά πάσα στιγμή, σε οποιοδήποτε μέρος και σε οποιαδήποτε δραστηριότητα και είναι για Αυτό το ίδιο πράγμα που σήμερα κάθε επαγγελματίας πρέπει να έχει τουλάχιστον μια γενική γνώση της διοίκησης, γιατί ο κόσμος μας αποτελείται από οργανώσεις, οι οποίες διέπονται από τη διοίκηση, και οι περισσότεροι από εμάς αν όχι όλοι μας θα εργαστούμε κάποια στιγμή στη ζωή μας σε μερικά από αυτούς.

Οι λειτουργίες του διαχειριστή είναι πολύ ποικίλες και εδώ μας παρουσιάζονται βήμα προς βήμα και με τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά τους, μας δίνονται επίσης οι βασικές δεξιότητες που πρέπει να για να εκτελέσει τις λειτουργίες του με τον καλύτερο τρόπο, αν και εκτός από αυτές πρέπει να έχει και άλλες συγκεκριμένες που προσαρμόζονται ανάλογα με τον οργανισμό στον οποίο είναι εργαζόμενος.
Ο διαχειριστής για να είναι γνωστός ως τέτοιος πρέπει να έχει ορισμένες γνώσεις και δεξιότητες που του επιτρέπουν να διαχειρίζεται σωστά τον υπεύθυνο οργανισμό ή τμήμα.
Τα πεδία εργασίας του διαχειριστή είναι τεράστια, καθώς μπορεί να εργαστεί σε οποιονδήποτε οργανισμό, ανεξάρτητα από τη λειτουργία και τον στόχο που έχουν.
Σε γενικές γραμμές, ο διαχειριστής έχει μια δέσμευση με την κοινωνία και με τον εαυτό του, που είναι να δώσει τι καλύτερα από τον εαυτό του για να επιτύχει τους σκοπούς της εταιρείας στην οποία εργάζεται και έτσι να επιτύχει κέρδος Παγκόσμιος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΗ;
AGUSTÍN REYES PONCE

Ο διαχειριστής υπάρχει δεδομένου ότι υπάρχουν οργανώσεις, αν και επαγγελματικά έχει ξεχωρίσει ως σημαντική προσωπικότητα από τα μέσα του 19ου αιώνα.
Ο διαχειριστής είναι κάθε άτομο που παρέχει μια συγκεκριμένη υπηρεσία που προκύπτει από τη μεγαλύτερη πολυπλοκότητα που έχει προκύψει σε οργανισμούς και τα προβλήματα που απορρέουν από αυτήν: η υπηρεσία της για συντονισμό. Όταν οι οργανώσεις είναι απλές, μπορεί να ειπωθεί ότι η κοινή λογική είναι αρκετή για να τις συντονίσει, από τη Βιομηχανική Επανάσταση αφήνουν οι κοινωνικές ομάδες γερνά και γίνεται πιο περίπλοκη και, για τον ίδιο λόγο, χρειάζονται μια συγκεκριμένη τεχνική για να επιτύχουν τον αποτελεσματικό συντονισμό τους, τότε είναι οι τεχνικές της διαχείριση; Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι επί του παρόντος ο διαχειριστής είναι υπεύθυνος για το συντονισμό μέσω τεχνικών κάθε φορά πιο τέλεια, η δράση εκείνων που εργάζονται σε οποιονδήποτε οργανισμό, για την επίτευξη των σκοπών που το κάνει προτείνει.

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ
Οι λειτουργίες του διαχειριστή είναι ποικίλες και περίπλοκες, και σε όλες αυτές υπάρχουν τεχνικές και εργαλεία που σας επιτρέπουν να επιτύχετε, μέσω της σωστής χρήσης, τη μέγιστη αποτελεσματικότητα που είναι το τέλος που επιδιώκει το διαχειριστής. Μερικές φορές πρέπει να εκτελεί όλες τις λειτουργίες και σε άλλες ειδικεύεται σε μία από αυτές, αλλά απαραιτήτως θα έχει πάντα σχέση με όλες αυτές.
Καθορισμός των στόχων: θα καθοριστούν σύμφωνα με τη φύση και τις απόψεις του οργανισμού. Υπάρχουν τεχνικές που τις ταξινομούν ανάλογα με τη σημασία και το εύρος τους και το επίπεδο στο οποίο λαμβάνονται, καθώς και τους κανόνες για καθένα από αυτά και τον τρόπο διόρθωσής τους, η εφαρμογή του οποίου τα καθιστά καλύτερα να βρεθούν, καλύτερα σταθερά και καλύτερα επιτεύχθηκε.
Καθορισμός στρατηγικών και πολιτικών: προσδιορισμός των κριτηρίων που θα πρέπει να καθοδηγούν ή να καθοδηγούν τις δράσεις που αναπτύσσονται για την επίτευξή τους.
Κανόνες: περιλαμβάνουν την ανάλυση του κατά πόσον οι καθορισμένες παραδοχές δίνονται ή όχι.
Σχέδια: για την επίτευξη των στόχων μέσα στις στρατηγικές και τις πολιτικές, είναι απαραίτητο να διαμορφωθούν σχέδια, για να που έχει μια σειρά ταξινομήσεων και τεχνικών για να τις καταστήσει ρεαλιστικές και εφικτές δυνατόν. Υπάρχουν μακροπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα σχέδια που εναρμονίζονται ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά. Μέσα στα σχέδια είναι τα προγράμματα, τα οποία καθορίζουν το χρόνο και τη στιγμή κατά την οποία πρέπει να πραγματοποιηθούν οι δραστηριότητες και τους προϋπολογισμούς που είναι τα προγράμματα αλλά ποσοτικοποιούνται.
Συστήματα πληροφοριών και έρευνας: για τον καθορισμό των σχεδίων τη χρήση τεχνικών που παρέχουν τα δεδομένα που πρέπει να είναι λάβετε υπόψη για τη λήψη αποφάσεων, γι 'αυτό πρέπει να καταφύγετε σε παρατηρήσεις και έρευνες (λογιστική, στατιστικά στοιχεία κ.λπ.).
Οργάνωση: θα πρέπει να γνωρίζετε τα διάφορα συστήματα αυτού (γραμμική, γραμμική και προσωπικό, μήτρα και πολυδιαχωριστική οργάνωση) για να βρείτε αυτό που ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες σας.
Επιλογή και ολοκλήρωση: είναι το δυναμικό μέρος, πρέπει να εφαρμοστούν τεχνικές για την επιλογή των πιο κατάλληλων υλικών στοιχείων, το προσωπικό που θα τα χρησιμοποιήσει και τους επικεφαλής που θα πραγματοποιήσουν τις απαραίτητες δραστηριότητες για την επίτευξη των σκοπών και στόχους, καθώς και τη θέσπιση κανόνων για την ενσωμάτωση όλων αυτών των στοιχείων με τον καταλληλότερο τρόπο ώστε να λειτουργούν πλήρως αποτελεσματικότητα. Θα πρέπει επίσης να καθορίσουν τις βασικές αρχές και τις μεθόδους για να εκπαιδεύσουν το προσωπικό σύμφωνα με τις ανάγκες της εργασίας τους.
Κατεύθυνση: Στόχος είναι η επίτευξη των προτεινόμενων αποτελεσμάτων. Για αυτό πρέπει να γνωρίζετε την έννοια της ηγεσίας, τους τύπους της, τις πηγές και τις μορφές της, καθώς και τα στοιχεία και τις τεχνικές επικοινωνίας.
Έλεγχος: Απαιτεί τους κανόνες και τις τεχνικές να παρακολουθούν ότι τα πράγματα που έχει αποφασίσει εκτελούνται με τον τρόπο που έδειξε, Για να αξιολογήσετε τα αποτελέσματα που αποκτήθηκαν και βασισμένα σε αυτά, υποδείξτε τι πρέπει να διορθωθεί ή να βελτιωθεί για τα ακόλουθα έμμηνα.
Πεδία δράσης: Όλα τα παραπάνω πρέπει να πραγματοποιούνται σε συντονισμό με τα θεμελιώδη στοιχεία που απαρτίζουν έναν οργανισμό: άτομα, πράγματα και συστήματα.

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ
Διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο της εταιρείας που διαχειρίζεται και τον τύπο της λειτουργίας που αναπτύσσεται. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, ο διαχειριστής αναλαμβάνει τουλάχιστον:
Γνώση: γενική κουλτούρα ισοδύναμη με εκείνη ενός επαγγελματία, εμπειρία και γνώση κοινωνικής διδασκαλίας, νόμου και ψυχολογίας.
Δεξιότητες: ευφυΐα ικανή να διακρίνει καταστάσεις, ικανότητα ανάλυσης προβλημάτων και δημιουργικότητα.
Ηθικές ιδιότητες: σύνεση, αίσθηση ευθύνης, δώρο ανθρώπων και ικανότητα πείθωσης.

ΤΟΜΕΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ
Οποιοσδήποτε οργανισμός με συγκεκριμένη πολυπλοκότητα, δημόσια ή ιδιωτική. Εργασία γενικά ή συγκεκριμένα σε ένα πεδίο (διαχείριση παραγωγής, προσωπικό).

ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΛΛΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ
Στη σύγχρονη κοινωνία, η διοίκηση έχει καταστεί απαραίτητο συμπληρωματικό στοιχείο για άλλα επαγγέλματα, δεδομένου ότι τα πάντα Ο επαγγελματίας πρέπει να εργάζεται σχεδόν απαραίτητα μέσα σε έναν οργανισμό, οπότε χρειάζονται αρχές και τεχνικές διοικητικός.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
Jorge Fernandez de Miguel

Ο προγραμματισμός είναι μέρος της διοικητικής διαδικασίας και συνεπώς συνάρτηση και των δύο ατόμων διαχειρίζεται καθώς και την οργάνωση, επίσης είναι μια στάση των ανθρώπων απέναντι στην πραγματικότητα και μελλοντικός. Απαιτείται κατανόηση του οργανισμού και του περιβάλλοντος για την άσκησή του.
Αυτό συνεπάγεται τον καθορισμό ενός συνόλου εναλλακτικών δράσεων υπό το φως ενός καθορισμένου στόχου, που ασχολείται με το μέλλον. είναι μια συλλογιστική γύρω από το πώς θα φτάσετε εκεί που θέλετε να φτάσετε.
Φύση: καθολικότητα, γενικός χαρακτήρας (έχει τις αξίες του ατόμου που τον αναπτύσσει) και κοινός λόγος ύπαρξης (σκοπός του είναι η βελτιστοποίηση των πόρων σε σχέση με τις ανάγκες).
Διαδικασία: συνίσταται στο να αποφασίζετε εκ των προτέρων τι πρόκειται να γίνει, πότε πρόκειται να γίνει, πώς θα γίνει, ποιος θα το κάνει και τι θα γίνει με τα αποτελέσματα.
Δομή σχεδίων: μπορεί να είναι δύο τύπων σε σχέση με το χρόνο: στρατηγικά ή μακροπρόθεσμα, μεσαίου εύρους προγράμματα και βραχυπρόθεσμα σχέδια και προϋπολογισμούς. Σε σχέση με τους λειτουργικούς τομείς: σχέδιο μάρκετινγκ, χρηματοδότηση, παραγωγή κ.λπ.
Στάση: αποφασιστικότητα να σχεδιάζουμε και να ενεργούμε με συνέπεια και συνέπεια.

Η ουσία του σχεδιασμού είναι ο εντοπισμός ευκαιριών και απειλών στο μέλλον, οι οποίες
Σε συνδυασμό με σχετικές πληροφορίες από τον οργανισμό, παρέχουν μια καλή βάση για τη λήψη αποφάσεων με στόχο την αντιμετώπιση απειλών και την αξιοποίηση ευκαιριών.

Οι σκοποί του προγραμματισμού είναι:
Κατανομή πόρων: αποφασίστε πού θα χρησιμοποιηθούν πόροι, πού θα τοποθετηθούν τα πιο ικανά άτομα και τι είδους τεχνολογία πρόκειται να χρησιμοποιηθεί.
Προσαρμογή: λήψη αποφάσεων που διατηρούν τον οργανισμό σε ισορροπία με το περιβάλλον.
Ενσωμάτωση: η πολυπλοκότητα των δραστηριοτήτων και των λειτουργιών σε οργανισμούς καθιστά απαραίτητο να βρει τον καλύτερο τρόπο για να τις συσχετίσει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υπάρχει σπατάλη ενέργειας.

Ο ρόλος του διευθυντή στο σχεδιασμό είναι ο συντονισμός και η συμμετοχή στις προσπάθειες προγραμματισμού. Η εκπαίδευση διαχειριστή σάς επιτρέπει να ορίσετε στόχους, να κάνετε περιβαλλοντική ανάλυση, να καταλάβετε τι συμβαίνει μέσα στον οργανισμό και ως εκ τούτου γίνονται κατάλληλοι άνθρωποι για συντονισμό και συμμετοχή στις προσπάθειες του σχεδίαση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III
Ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΜΠΟΡΙΑ
Σαλβαδόρ Σοτομαγιόρ Τζενέζες

Η προέλευση της αγοράς ξεκινά από εκείνη του εμπορίου. Η εξέλιξη του συστήματος ελεύθερων συναλλαγών ήταν η εξής:
Έλλειψη αγαθών, αφθονία καταναλωτών.
Κατανομή της εργασίας. Η σχέση αγαθών-καταναλωτών είναι ισοπεδωμένη.
Επάρκεια αγαθών που παράγονται σε αγαθά που απαιτούνται με μεγάλη ποικιλία προϊόντων.
Υπερβολική παραγωγή προϊόντων και έλλειψη αγοράς με αγοραστική δύναμη. Τρέχουσα εποχή.

Ο διαχειριστής στο μάρκετινγκ πρέπει να ενσωματώσει τις διάφορες λειτουργίες της εταιρείας, να παρέχει στον καταναλωτή τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που θέλει, στην τιμή και στον επιθυμητό χώρο. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να συντονίσετε την τιμή, την υπηρεσία, τη διανομή, την προώθηση και τη διαφήμιση και το προϊόν, καθώς αυτά τα στοιχεία αποτελούν τη βάση του μάρκετινγκ.

ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Το μάρκετινγκ είναι υπεύθυνο για την παροχή του βιοτικού επιπέδου που απαιτείται από τους ανθρώπους, προωθεί την απασχόληση.
Οποιαδήποτε μείωση που πραγματοποιείται ως προς το κόστος διανομής μονάδας οδηγεί σε κοινωνικό όφελος αυτό μπορεί να φανεί από διαφορετικές απόψεις, είτε προς όφελος του καταναλωτή, της εταιρείας ή της κοινωνίας.

ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Εάν το τμήμα μάρκετινγκ δεν είναι αποτελεσματικό, η εταιρεία θα βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο, επειδή τη στιγμή που δεν μπορεί να πουλήσει αυτό που παράγει, δεν θα είναι σε θέση να επιβιώσει.
Μια κύρια δραστηριότητα του μάρκετινγκ είναι να χρησιμεύσει ως κανάλι επικοινωνίας μεταξύ της εταιρείας και των καταναλωτών, μέσω προκειμένου να γνωρίζουν τα αιτήματά τους και να καθοδηγούν έτσι τη διοίκηση, να παράγουν ό, τι θέλει ο καταναλωτής και ζήτηση.

Το τμήμα μάρκετινγκ διατηρεί μια σχέση με άλλους για την εκπλήρωση των λειτουργιών του.
Πωλήσεις: τελικός προορισμός των προϊόντων. Και τα δύο τμήματα πρέπει να είναι πολύ κοντά, καθώς αυτό διευκολύνει τη λειτουργία της διαφήμισης, της έρευνας, της προώθησης, των πωλήσεων κ.λπ.
Χρηματοοικονομικά: παρέχει στην εταιρεία χρηματικούς πόρους και λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με την επίτευξη αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας στην παραγωγή και χρήση των εν λόγω πόρων. Η σχέση μεταξύ αυτού του τμήματος και του διαχειριστή της επωνυμίας περιορίζεται στο να αποτελεί πηγή πληροφοριών σε: λεπτομερή στατιστικά στοιχεία, λεπτομέρειες των διαδικασιών εγγραφής και συμβουλές για την προετοιμασία του προϋπολογισμός. Και τα δύο τμήματα πρέπει να εργαστούν στενά για να υπολογίσουν την επένδυση που ένα προϊόν θα πρέπει να μεταβεί στην αγορά.
Παραγωγή: διαδικασίες κατασκευής, συσκευασίας και αποθήκευσης. Ο υπεύθυνος επωνυμίας πρέπει να ενημερώνει την παραγωγή για τα ακόλουθα: προοπτική ανάπτυξης των προϊόντων τους, κατάσταση προϊόντος, εφαρμογή του κόστος παραγωγής για προϊόντα, αποτελέσματα ερευνών που πραγματοποιήθηκαν στην αγορά για την κυκλοφορία ενός νέου προϊόντος, διαφήμιση και προσφορές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ
Jose Arce Taracena

Δύο παράγοντες είναι απαραίτητοι για την άσκηση της οικονομικής δραστηριότητας: το περιβάλλον (καταναλωτές, επενδυτές κ.λπ.) και η εταιρεία. Προκειμένου να διευκολυνθεί η διαχείριση πόρων και αγαθών ή υπηρεσιών, αυτά εκπροσωπούνται σε νομισματικούς όρους μέσω της τιμής αγοράς ή πώλησης. Ανάλογα με τη διάρκειά τους, αυτά μπορεί να είναι δύο τύπων: λειτουργικά (καταναλώνονται στην παραγωγή) και επενδύσεις (επιτρέπουν την παραγωγή του αγαθού ή της υπηρεσίας).

Οι λειτουργίες του οικονομικού διευθυντή σε μια εταιρεία είναι:
Η κατανομή κεφαλαίων σε συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία που καθορίζει τέσσερις πτυχές: μέγεθος της εταιρείας (συνολικά περιουσιακά στοιχεία που θα χρησιμοποιηθούν), λειτουργικά κέρδη (κερδοφορία που σχετίζεται με τη λειτουργία περιουσιακών στοιχείων), εμπορικός κίνδυνος (πιθανότητες λήψης διαφορετικών ποσά κερδών ή ζημιών), ρευστότητα (σύνθεση περιουσιακών στοιχείων σε σχέση με την ευκολία που έχουν χρήματα).
Απόκτηση κεφαλαίων μέσω του καλύτερου συνδυασμού πηγών χρηματοδότησης που καθορίζει τέσσερις πτυχές: οικονομική επιβάρυνση της εταιρείας (ποσό της χρηματοοικονομικές δεσμεύσεις που αποκτήθηκαν με χρήση κεφαλαίου τρίτων ως πηγή χρηματοδότησης), χρηματοοικονομικός κίνδυνος (πιθανότητα αφερεγγυότητας), δομή οικονομική (σύνθεση χρηματοδότησης σε σχέση με τη λήξη), πολιτική μερισμάτων (ποσό και σταθερότητα με την πάροδο του χρόνου Πληρωμές).

Ο οικονομικός διευθυντής συντονίζει πόρους που διανέμουν και λαμβάνουν κεφάλαια, επιλέγοντας αυτόν τον συνδυασμό επενδυτικών αποφάσεων, χρηματοδότηση και μερίσματα, διατηρώντας την ιδιαίτερη ισορροπία μεταξύ κερδοφορίας και κινδύνου που μεγιστοποιεί την αξία της εταιρείας, μέσα σε ένα κοινωνικό και ηθικά. Αυτός ο τύπος διαχειριστή πρέπει να έχει γνώση τριών τομέων: οικονομικές αποφάσεις (λειτουργίες διανομής και συγκέντρωση χρημάτων), σύστημα χρηματοοικονομικές πληροφορίες (λογιστικές και χρηματοοικονομικές καταστάσεις) και χρηματοπιστωτικός τομέας της οικονομίας (μέσα, ιδρύματα και αγορές χρηματοοικονομική).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Ricardo Nieto Irigoyen

Ένα από τα πιο περίπλοκα φαινόμενα που πρέπει να κατανοήσει ο διαχειριστής είναι η ανθρώπινη συμπεριφορά στον οργανισμό. Για να το καταλάβει, βασίζεται στις επιστήμες συμπεριφοράς, προκειμένου να επιτύχει ηγεσία που του επιτρέπει μια αποτελεσματική κατεύθυνση στην οργάνωσή του. Η κατοχή γνώσεων από άλλες επιστήμες επιτρέπει τις προσπάθειες συντονισμού μέσω ενός υγιούς οργανωτικού κλίματος που ενθαρρύνει την ομάδα να αφιερώσει την ενέργειά της για την επίτευξη αποδοτικών και αποτελεσματικών αποτελεσμάτων, αντί να καταστραφεί μεταξύ τους αυτοί. Ο διαχειριστής πρέπει να δημιουργήσει το κλίμα που επιτρέπει τα κίνητρα των μελών της ομάδας προς το επίτευξη των στόχων, για αυτό θα πρέπει να ενσωματώσετε τους επιμέρους στόχους στο οργανωτικός.
Οι ανθρώπινες σχέσεις στον οργανισμό είναι πολύ περίπλοκες, οπότε πρέπει να έχετε μια ανθρώπινη αντίληψη του ανθρώπου, από τότε Αυτό δεν είναι μηχανή και επιπλέον πρέπει να έχετε βαθιά ευαισθησία για να κατανοήσετε τις ανάγκες των μελών σας ομάδα.
Για να επιτύχει αποτελεσματική διοίκηση σε οργανισμούς, ο διευθυντής ή ο αξιωματούχος πρέπει να μάθει να αναγνωρίζει τις διαφορές μεταξύ των αντιλήψεών του και εκείνων των άλλων. Πολύπλοκη διαδικασία "Αντίληψη", που προκύπτει από την αλληλεπίδραση των συνθηκών διέγερσης, την προσωπικότητα του παρατηρητή και τους εξωτερικούς κοινωνικούς παράγοντες.
Το πιο σημαντικό είναι ότι ο διαχειριστής κατανοεί τις μεταβλητές που εισέρχονται στη διένεξη και τις πιθανές τακτικές για τη λύση και τα σχέδιά τους αλλαγή στρατηγικών που περιλαμβάνουν την έκφραση συναισθημάτων που προκαλούν σύγκρουση (θυμός, προκατάληψη, απόρριψη, επίθεση) και ανταγωνιστικές στρατηγικές σκοπός του οποίου είναι να κερδίσει τη σύγκρουση, να παραλύσει, να διακόψει ή να απορρίψει άλλους, να δημιουργήσει συμμαχίες, να ξεπεράσει τον αντίπαλο σε ελιγμούς να επωφεληθούν από αυτό; και την καθιέρωση στρατηγικών συνεργασίας μέσω των οποίων ο διαχειριστής μπορεί να τερματίσει το σύγκρουση, όπως μονομερείς ή αμοιβαίες παραχωρήσεις και αναζήτηση λύσεων με την εξάλειψη του διαφορές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΡΕΥΝΑ
Ney Villamil και Ruiz

Η ταχεία ανάπτυξη των επιστημών υποστήριξης διαχείρισης (οικονομικά, συμπεριφορά κ.λπ.) απαιτεί ο υφιστάμενος και ο μελλοντικός διαχειριστής να έχουν μια σταθερή βάση στην πειθαρχία της εκπαίδευσής τους επιστημονικός.
Η επιστημονική μέθοδος, ως γενικός πόρος γνώσης, θα είναι ο δρόμος που επιτρέπει, μέσω της έρευνας, την προσέγγιση, ανάλυση και επίλυση της μεγάλης ποικιλίας προβλημάτων που προκύπτουν στα κοινωνικοτεχνικά συστήματα στα οποία διαχειριστής.
Οποιοσδήποτε τύπος οργάνωσης εργάζεται, η δουλειά του διευθυντή είναι να λύσει πολύ σοβαρά προβλήματα. διαφορετική φύση που σχετίζεται με τη βέλτιστη χρήση ανθρώπινων και υλικών πόρων για την επίτευξη στόχων Προκαθορισμένο.
Οποιοδήποτε είδος προβλήματος που προκύπτει σε οποιαδήποτε περιοχή πρέπει να αντιμετωπιστεί για να επιλυθεί αποτελεσματικά, με την υποστήριξη μιας μεθόδου αντικειμενικό, σαφές και συστηματικό, δηλαδή, με τη βοήθεια της επιστημονικής έρευνας, ένα υπερβατικό και απαραίτητο στοιχείο της πολιτισμένης ζωής μοντέρνο.
Σε σύγχρονους, σύνθετους και τεχνικούς οργανισμούς, το διοικητικό επάγγελμα προορίζεται παίζουν πιο σημαντικό ρόλο όσο περισσότερο βασίζεται σε ερευνητικές μεθόδους και τεχνικές επιστημονικός

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Sara Ortíz Cantú

Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα αντιπροσωπεύουν ένα χώρο εργασίας και ανάπτυξη για τον διαχειριστή, στον οποίο μπορεί να εκτελέσει τη θέση Ως διευθυντής ή πρύτανης, μπορείτε να σχεδιάσετε την οργανωτική ανάπτυξη και τις αλλαγές, καθώς και εκπαιδευτικά και διοικητικά συστήματα που υποστηρίζουν την εκπλήρωση των στόχων των θεσμικών οργάνων, μπορείτε επίσης να κατευθύνετε μια περιοχή ή τμήμα, ή μπορείτε να είστε καθηγητής του διαχείριση.
Σκηνοθέτης: Η λειτουργία και ο στόχος του είναι να επιλύει προβλήματα μέσω της λήψης αποφάσεων και να παρακολουθεί το συμμόρφωση με πολιτικές, διαδικασίες και λειτουργίες για την επίτευξη μεμονωμένων στόχων και οργανωτικός. Οδηγεί την ομάδα στην επίτευξη προκαθορισμένων στόχων.
Σχεδιάστε αλλαγές και στρατηγικές: αυτές θα καθοδηγήσουν τον οργανισμό σε μια δεδομένη περίοδο. Θα αναπτυχθεί η ανάπτυξη και η επέκταση του ιδρύματος.
Εκπαιδευτικά και διοικητικά συστήματα: Ο διαχειριστής εντός του ιδρύματος σχεδιάζει εκπαιδευτικά συστήματα που υποστηρίζουν και συμβάλλει στην εκπλήρωση της εκπαιδευτικής φιλοσοφίας του ιδρύματος και στην επίτευξη των στόχων και του μέλη. Πρέπει επίσης να σχεδιάσει αυτά τα συστήματα, διαδικασίες, πολιτικές, ελέγχους κ.λπ., που επιτρέπουν την επικοινωνία, τη λήψη αποφάσεων, Οι αποφάσεις και η εκτέλεση των επιμέρους λειτουργιών κατευθύνονται στην επίτευξη των στόχων του οργανισμού στο α αναπόσπαστο.
Κατεύθυνση μιας περιοχής ή τμήματος: Είναι υπεύθυνοι για την παρακολούθηση, την προώθηση και την ανάπτυξη είτε μιας καριέρας είτε μιας πειθαρχίας, εποπτεύοντας ότι οι εκπαιδευτικοί διδάσκουν προεδρεύουν, λύστε τις διαφορές με τους μαθητές και παρακολουθήστε την ακαδημαϊκή αριστεία σε κάθε μάθημα για να αποκτήσετε υψηλό ακαδημαϊκό επίπεδο μαθητών ως αποτέλεσμα. προγράμματα.
Δάσκαλος διοίκησης: Υπάρχουν τρεις πτυχές που ο εκπαιδευτικός διοίκησης πρέπει να ενσταλάξει στον μαθητή: ευθύνη κοινωνική και επαγγελματική ηθική, αναλυτική, κριτική και συνθετική ικανότητα γεγονότων και καταστάσεων, καθώς και γνώση, πράξη και να είναι.

Ο διαχειριστής έχει δέσμευση για την κοινωνία και για τον εαυτό του, για να δώσει σε άλλους αυτό που του δόθηκε, είτε εργαζόμενος στο πανεπιστήμιο ως δάσκαλος είτε στην εργασία εκπαιδεύοντας άλλους.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

Προσωπικά, μου άρεσε πολύ να διαβάζω αυτό το μικρό βιβλίο, καθώς μου φαίνεται ότι είναι ένα πολύ χρήσιμο βιβλίο για όσους από εμάς σπουδάζουμε το πτυχίο στη διοίκηση και περισσότερο στα πρώτα εξάμηνα, γιατί σε αυτό μας λένε με πολύ σαφή και γενικό τρόπο για όλα όσα σχετίζονται με τη σταδιοδρομία μας: των λειτουργιών που στο πολύ όχι μακρινό μέλλον θα πρέπει να εκτελέσουμε στον οργανισμό για τον οποίο εργαζόμαστε τους τομείς εργασίας, τις δεξιότητες και τις γνώσεις που πρέπει να έχουμε και τις σχέσεις που έχει με άλλους τομείς και άλλους τομείς της η γνώση.
Μέσω του ήμουν σε θέση να ενισχύσω την κλίση μου, καθώς με ό, τι διάβασα και έμαθα σε αυτές τις ογδόντα σελίδες συνειδητοποίησα ότι αυτό είναι πραγματικά αυτό που μου αρέσει και αυτό που θέλω να αφιερώσω όλη μου τη ζωή.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Reyes Ponce Agustín, Ο διαχειριστής της επιχείρησης τι κάνει, Μεξικό, Αλάμπρα Mexicana, 83p.