Παραδείγματα Λογοτεχνίας Μαγικού Ρεαλισμού

ο λογοτεχνία μαγικού ρεαλισμού Είναι ένα σύνολο λογοτεχνικών έργων που παράγονται κυρίως μεταξύ 1940 και 1980 στη Λατινική Αμερική και του οποίου το κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι ένα εξωπραγματικό γεγονός νοείται ως φυσιολογικό και συνηθισμένο. Για παράδειγμα: Η Άρπα και η Σκιά, του Alejo Carpentier.

Ο μαγικός ρεαλισμός αναδύεται διαφοροποιώντας τον εαυτό του από άλλα είδη και λογοτεχνικές τάσεις, όπως το φανταστικό και ο ρεαλισμός, και των κανονικών επιστημονικών εξηγήσεων, επειδή τα θέματα και οι δομές της ιστορίας, οι δεισιδαιμονίες, θρύλους και το μύθους Λατινοαμερικανοί.

Επιπλέον, το αφηγηματικό μοντέλο αυτών των πεποιθήσεων επηρεάζει τη λογική των ιστοριών μαγικού ρεαλισμού και, ως εκ τούτου, το ασυνήθιστα, μαγικά ή υπερφυσικά γεγονότα ενσωματώνονται χωρίς να δημιουργούν καμία διακοπή στην κανονικότητα του οικόπεδο.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο μαγικός ρεαλισμός δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα, γιατί δεν είναι πάντα άμεσα, αλλά αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο πολλοί άνθρωποι σε αυτήν την περιοχή αντιλαμβάνονται το κόσμος.

• Δείτε επίσης: Ιστορίες της Λατινικής Αμερικής

Προέλευση της έννοιας του μαγικού ρεαλισμού

Η έννοια του μαγικού ρεαλισμού επινοήθηκε το 1925 από τον Franz Roh, Γερμανό κριτικό τέχνης, για να καθορίσει τα χαρακτηριστικά της μετα-εξπρεσιονιστικής ζωγραφικής. Το 1497 αυτός ο όρος χρησιμοποιήθηκε από τον Arturo Uslar Pietri, έναν συγγραφέα από τη Βενεζουέλα, για να προσδιορίσει τη λογοτεχνία στην οποία αναπαριστούσε η πραγματικότητα, συμπεριλαμβανομένων των θαυμάσιων στοιχείων.

Ορισμένοι κριτικοί θεωρούν ότι ο μαγικός ρεαλισμός είναι ισοδύναμος με το υπέροχο πραγματικό (ένας όρος που αναπτύχθηκε από τον Alejo Carpentier το 1949). Ωστόσο, άλλοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για δύο διαφορετικές έννοιες, γιατί στην πρώτη, η μαγεία εμφανίζεται στη μυθοπλασία για να αναπαραστήσει την πραγματικότητα. Αντίθετα, στο δεύτερο, το θαυμάσιο είναι ήδη στην πραγματικότητα και οι συγγραφείς δεν έχουν παρά να το περιγράψουν.

Χαρακτηριστικά της λογοτεχνίας του μαγικού ρεαλισμού

• Θέματα. Τα θέματα είναι πολύ διαφορετικά, για παράδειγμα, μπορεί να είναι η μοιρολατρία, η αγωνία και η απαισιοδοξία. αλλά σχετίζονται πάντα με τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, την ιστορία, τους μύθους, τους θρύλους, τις πεποιθήσεις και τις δεισιδαιμονίες της Λατινικής Αμερικής. Επιπλέον, είναι σύνηθες ότι τα θέματα της πραγματικότητας χρησιμοποιούνται για να τα μεταμορφώσουν σε κάτι ασυνήθιστο και παράξενο και ότι τα έργα εκφράζουν κοινωνική κριτική.
• Χαρακτήρες. Οι χαρακτήρες αναπαριστούν γενικά κοινωνικούς τύπους που υπάρχουν στην πραγματικότητα και ξεχωρίζουν αυτοί που ανήκουν σε λαϊκούς ή περιθωριακούς τομείς. Επιπλέον, οι χαρακτήρες μπορούν να περάσουν από μεταμορφώσεις ή ασυνήθιστες αλλαγές και δεν εκπλήσσονται από εξωπραγματικά γεγονότα, γιατί τα αντιλαμβάνονται ως φυσιολογικά.
• Μέρη. Τα μέρη είναι διαφορετικά σενάρια της Λατινικής Αμερικής που υπάρχουν ή θα μπορούσαν να υπάρχουν στην πραγματικότητα, όπως πόλεις και ύπαιθρος. αλλά αυτό μπορεί να μετατραπεί σε ασυνήθιστες τοποθεσίες.
• Δομή. Η δομή των μαγικών ρεαλιστικών μυθιστορημάτων και ιστοριών συχνά δείχνει μια ρήξη με τη γραμμική, αιτιολογική ή χρονική λογική. Σε σχέση με τη γραμμικότητα, είναι συχνή η ρήξη με την παραδοσιακή ακολουθία του Εισαγωγή, κόμπος και αποτέλεσμα. Σε σχέση με την αιτιότητα, δεν εξηγείται γιατί συμβαίνουν εξωπραγματικά γεγονότα, αφού πιστεύεται ότι ανήκουν στην καθημερινότητα της ιστορίας. Σε σχέση με τη χρονικότητα, μια ιστορία μπορεί να αφηγηθεί χρονολογικά, αλλά είναι επίσης πολύ συνηθισμένο να είναι κατακερματισμένη ή να υπάρχουν προσωρινά άλματα και συνδυασμοί.
• Αφηγητής. Ο αφηγητής μπορεί να είναι πρώτα, δεύτερος είτε τρίτο πρόσωπο και είναι πολύ συνηθισμένο να συνδυάζονται διαφορετικοί αφηγητές στο ίδιο έργο. Επιπλέον, ο αφηγητής συλλαμβάνει το μη πραγματικό ως μέρος της κανονικότητας, γιατί δεν εξηγεί γιατί συμβαίνει κάτι παράλογο.
• Ρητορικά στοιχεία Υ λογοτεχνικούς πόρους. Οι φιγούρες και οι λογοτεχνικές συσκευές που χρησιμοποιούνται περισσότερο είναι:

• αισθητηριακές εικόνες. Είναι περιγραφές που προκαλούν οτιδήποτε μπορεί να γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις, όπως χρώματα, μυρωδιές, ήχους, γεύσεις και υφές.
• Αντιπαράθεση. Συνδυάζονται δύο προσωρινότητες, τόποι, γεγονότα, χαρακτήρες ή φωνές που δεν μπορούν να υπάρξουν ή να συμβούν ταυτόχρονα στην πραγματικότητα.
• χρήση του γκροτέσκου. Συνδυάζονται στοιχεία που φυσικά δεν έχουν λογική ή αισθητική σχέση ή σύνδεση.
• Υπερβολή. Είναι υπερβολή των χαρακτηριστικών ενός προσώπου, ενός τόπου, ενός αντικειμένου ή ενός γεγονότος.

Παραδείγματα λογοτεχνίας μαγικού ρεαλισμού

1. Το βασίλειο αυτού του κόσμου, του Alejo Carpentier (1904-1980). Σε αυτό το μυθιστόρημα η επανάσταση της Αϊτής αφηγείται κάνοντας μια κριτική της κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι σκλάβοι και συμπεριλαμβάνοντας μύθους και πεποιθήσεις αυτής της χώρας. Επίσης, στην εισαγωγή αυτού του μυθιστορήματος, ο συγγραφέας περιγράφει την έννοια του υπέροχου πραγματικού.
2. Τα χρωματιστά δόρατα, του Arturo Uslar Pietri (1906-2001). Αυτό το μυθιστόρημα αφηγείται πλασματικά γεγονότα που διαδραματίζονται στην αρχή της ανεξαρτησίας της Βενεζουέλας.
3. Εκατό χρόνια μοναξιάς, του Gabriel Garcia Marquez (1947-2010). Σε αυτό το μυθιστόρημα, αφηγείται η ιστορία της οικογένειας Buendía και γίνεται κριτική σε διάφορα γεγονότα της ιστορίας της Λατινικής Αμερικής.
4. Αύρα, του Carlos Fuentes (1954-2012). Αυτό το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού ιστορικού που προσλαμβάνεται για να επιμεληθεί τα απομνημονεύματα ενός στρατηγού και ο οποίος θα βιώσει διαφορετικά εξωπραγματικά γεγονότα.
5. Πέδρο Παράμο, του Juan Rulfo (1917-1986). Σε αυτό το μυθιστόρημα, η ιστορία του Juan Preciado, ενός νεαρού άνδρα που πηγαίνει στην πόλη του πατέρα του, Pedro Páramo, αφηγείται με μια αντιπαράθεση σκηνών. Επιπλέον, η πλοκή τοποθετείται στον Πόλεμο του Κριστερό, έναν εμφύλιο πόλεμο που σημειώθηκε μεταξύ 1926 και 1929 στο Μεξικό.
6. Κύριε Πρόεδρε, του Miguel Ángel Asturias (1899-1974). Αυτό το μυθιστόρημα αφηγείται τις ιστορίες διαφορετικών χαρακτήρων που υποφέρουν από την καταστολή ενός δικτάτορα που έχει αναλάβει την κυβέρνηση.
7. αναμνήσεις του μέλλοντος, της Έλενα Γκαρό (1916-1998). Αυτό το μυθιστόρημα αφηγείται διάφορα γεγονότα που συνέβησαν σε μια πόλη κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Κριστερό, δίνοντας έμφαση στο σκληρότητα ενός στρατηγού με τους κατοίκους αυτού του τόπου και περιλαμβάνει εξωπραγματικά γεγονότα και διάφορους μύθους των ανθρώπων καταγωγής.
8. Όπως το νερό για τη σοκολάτα, της Laura Esquivel (1950). Αυτό το μυθιστόρημα αφηγείται διαφορετικές ιστορίες αγάπης και την απογοήτευση της Τίτας, της πρωταγωνίστριας, που δεν επιτρέπεται να παντρευτεί τον άντρα που αγαπά. Επιπλέον, αυτά τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα την εποχή της Μεξικανικής Επανάστασης.
9. "Συνέχεια των Πάρκων", του Χούλιο Κορτάσαρ (1914-1984). Αυτή η ιστορία αφηγείται την ιστορία ενός άνδρα που διαβάζει ένα μυθιστόρημα στο σπίτι. Το εξωπραγματικό γεγονός είναι ότι η πλοκή του μυθιστορήματος ξεπερνά την πραγματικότητα της ιστορίας.
10. Επτά φεγγάρια και επτά φίδια, του Demetrio Aguilera Malta (1909-1981). Αυτό το μυθιστόρημα αφηγείται τις ιστορίες διαφορετικών χαρακτήρων που ζουν στην ίδια πόλη και περιλαμβάνει γεγονότα εξωπραγματικές, όπως οι άνθρωποι που μετατρέπονται σε ζώα, οι οιωνοί γίνονται πραγματικότητα και τα ζώα που βοηθούν τους άλλους. πόλεις.

Διαδραστικό τεστ για εξάσκηση

Ακολουθήστε με:

• Διηγήματα με αρχή, μέση και τέλος
• μπαρόκ λογοτεχνία
• είδη ιστοριών
• μοντερνιστικά ποιήματα
• Ποιήματα του ρομαντισμού
• μεξικανικοί θρύλοι

βιβλιογραφικές αναφορές

• Ιάνη, Ο. (1987). Η πραγματική μαγεία. Σπουδές Λατινικής Αμερικής, 1(2), 69-75. Διαθέσιμο σε: dialnet
• Villate Rodriguez, C. Ο μαγικός ρεαλισμός της Λατινικής Αμερικής, προσεγγίσεις της επιρροής του στη δημοσιογραφία του Héctor Rojas Herazo και του Gabriel García Márquez [Αδημοσίευτη διδακτορική διατριβή]. Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Ιαβεριανών.