Τι ήταν και πώς ορίζεται η Μάχη του Τραφάλγκαρ;

Αλσίνα Γκονζάλες
Ειδικός δημοσιογράφος και ερευνητής

Με έναν γρήγορο και πολύ συνοπτικό τρόπο, η Μάχη του Τραφάλγκαρ σήμαινε την άνοδο της Μεγάλης Βρετανίας ως θαλάσσιας δύναμης που θα κυριαρχούσε στους ωκεανούς και τις θάλασσες μέχρι μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (τότε θα αντικατασταθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες Εντάχθηκαν). Αυτό, μακροπρόθεσμα, αλλά βραχυπρόθεσμα και στο πλαίσιο των Ναπολεόντειων Πολέμων, θα σήμαινε το τέλος των γαλλικών σχεδίων για τη θαλάσσια εισβολή στη Μεγάλη Βρετανία.

Σχεδιάστηκε στις 21 Οκτωβρίου 1805 στην περιοχή του ακρωτηρίου Τραφάλγκαρ, που βρίσκεται μεταξύ της πόλης Κάντιθ και το στενό του Γιβραλτάρ στο πλαίσιο των Ναπολεόντειων Πολέμων και, πιο συγκεκριμένα, του Τρίτου Συνασπισμός, αντιμετώπισε, αφενός, έναν συνδυασμένο γαλλο-ισπανικό στόλο 33 πλοίων (18 + 15, αντίστοιχα), και από την άλλη, 27 πλοία του βρετανικού στόλου.

Ο συνδυασμένος στόλος είχε καταφύγει στο λιμάνι του Cádiz μετά την ήττα από το Finisterre, αποκλεισμένος σε αυτό το λιμάνι από τον στόλο του Nelson. Ο Γάλλος διοικητής, αντιναύαρχος Pierre de Villeneuve, είχε παρακούσει τις εντολές του Ναπολέοντα να προχωρήσει στα λιμάνια Οι Γάλλοι να ανακάμψουν και να επιστρέψουν για να εμβολίσουν τον βρετανικό στόλο και τώρα πάλι δεν υπάκουσαν τη διαταγή του Ναπολέοντα να μεταβούν στο Νεάπολη.

Όταν ο Βιλνέβ έμαθε ότι ο Ναπολέων είχε αποφασίσει να τον αντικαταστήσει, αποφάσισε να αποπλεύσει πριν φτάσει ο αντικαταστάτης του. αναγκάζοντας έτσι μια αντιπαράθεση με τον βρετανικό στόλο, που θα ήταν η περίφημη μάχη, και στην οποία θα γνώριζε μια ήττα αποφασιστικός.

Ο Βιλνέβ διέταξε το πρόβλεψη της γαλλο-ισπανικής μοίρας σε ενιαία καμπύλη γραμμή (με το εσωτερικό της εν λόγω καμπύλης στραμμένο προς τα βρετανικά πλοία), ενώ οι Βρετανοί σχηματίστηκαν με διαταγές του Νέλσον σε δύο παράλληλες ευθείες εγκάρσιες προς την καμπύλη που χαρακτηρίζονται από διαταγές Βιλνέβ.

Με αυτή τη ρύθμιση, οι δύο βρετανικές τάξεις έσπασαν το εκπαίδευση της συνδυασμένης μοίρας στα δύο, και μπόρεσαν να εξαλείψουν τα υπολείμματα και των δύο πτερύγων και των πλοίων που είχαν χαλαρώσει και χαθούν στη μέση.

Για τους Βρετανούς, το πλεονέκτημα ήταν ότι, με μια μεγάλη επέκταση της γαλλο-ισπανικής γραμμής, τα δύο άκρα του σχηματισμού δεν μπορούσαν να βοηθήσουν το ένα το άλλο, εκτός από τις δυσκολίες συντονισμός (κάτι που βοήθησε και το γεγονός ότι ένα από τα πρώτα πλοία που επιτέθηκαν ήταν αυτό του Villeneuve).

Εντοπίζοντας τον βρετανικό στόλο, ο Γάλλος αντιναύαρχος διέταξε να γυρίσει για να επιστρέψει στο Κάντιθ χωρίς να πολεμήσει. απόφαση που δυσαρέστησε τους Ισπανούς διοικητές. Ο ελιγμός στροφής πραγματοποιήθηκε κόντρα στον άνεμο, ο οποίος πρόσθεσε διαταραχή και χώρο μεταξύ των γαλλο-ισπανικών γραμμών.

Ένας άλλος παράγοντας που συνέβαλε επίσης στη βρετανική νίκη είναι ότι ενώ οι Ισπανοί και Γάλλοι επιβιβασθέντες πυροβολικοί εκπαιδεύτηκαν να πυροβολούν στους ιστούς και γέφυρες εχθρικών πλοίων με σκοπό να τα διαλύσουν και να διευκολύνουν την επιβίβασή τους, Βρετανοί πυροβολικοί είχαν εκπαιδευτεί να βυθίζουν εχθρικά πλοία προσβάλλοντας σημεία ζωτικής σημασίας.

Ο τελευταίος εξηγεί πώς ο Γάλλος Αχιλλέας εξερράγη αναφλέγοντας το γεμιστήρα του.

Επιπλέον, ο πιο ετερόκλητος σχηματισμός των Βρετανών τους επέτρεψε να «κυνηγούν» μεμονωμένα τα πλοία του συνδυασμένου στόλου, με αποτέλεσμα την εμπλοκή ενός πλοίο Γαλλικά ή Ισπανικά, εναντίον αρκετών Βρετανών.

Σε διάστημα μόλις δύο ωρών, τα σημαντικότερα πλοία τόσο του γαλλικού όσο και του ισπανικού στόλου, στα οποία στηριζόταν η διοίκηση, είχαν πέσει στη μάχη, είτε καταστράφηκαν είτε αιχμαλωτισμένα.

Από τα 33 πλοία που αποτελούσαν τη συνδυασμένη μοίρα, μεταξύ 19 και 20 παραδόθηκαν στους Βρετανούς, οι οποίοι Τους οδήγησαν προς το Γιβραλτάρ το βράδυ, αν και δεν έφτασαν όλοι στο λιμάνι λόγω της κακής τους κατάστασης μετά τις απορρίψεις του κανόνια.

Ομοίως, οι επιζώντες ναυτικοί που συνελήφθησαν με τα γαλλικά και ισπανικά πλοία από τους Άγγλους θα γίνονταν αιχμάλωτοι πολέμου. πόλεμος.

Σήμερα, μπορούμε να επισκεφτούμε τη φυλακή του στο Γιβραλτάρ, καθώς και το νεκροταφείο που φιλοξενεί μερικούς από τους Βρετανούς ναυτικούς που σκοτώθηκαν σε μάχη. Το πιο σημαντικό θύμα, τόσο από τη μία πλευρά όσο και από την άλλη, ήταν ο αντιναύαρχος Οράτιο Νέλσον.

Ένα από τα πιο κεντρικά και πολυσύχναστα σημεία του Λονδίνου είναι η πλατεία Τραφάλγκαρ (τετράγωνο Trafalgar), που ονομάστηκε ακριβώς προς τιμήν της μάχης που θα έδινε στη Μεγάλη Βρετανία τη θαλάσσια ηγεμονία της για περισσότερο από έναν αιώνα. Σε αυτή την πλατεία βρίσκουμε, σε περίοπτη θέση, τη Στήλη του Νέλσον, αφιερωμένη στον διοικητή που το έκανε δυνατό.