Ορισμός της ηλεκτρικής αντίστασης

Η ηλεκτρική αντίσταση, ή ονομάζεται επίσης αντίσταση, είναι ένα ηλεκτρονικό εξάρτημα του οποίου η λειτουργία εντός των κυκλωμάτων είναι να αντιτίθεται στη διέλευση ηλεκτρικού ρεύματος μέσω αυτού. Για πολλούς συγγραφείς, η αντίσταση αναφέρεται συγκεκριμένα στη φυσική ιδιότητα, η οποία εκφράζεται σε ohms (Ω), και η λέξη αντίσταση χρησιμοποιείται όταν πρόκειται για το εξάρτημα.

Τα ποτενσιόμετρα ή οι ρεοστάτες είναι μεταβλητές αντιστάσεις που επιτρέπουν τη λήψη μεταξύ ενός τερματικού ακραίο και ενδιάμεσο, ένα κλάσμα της αντίστασης μεταξύ των δύο ακραίων ακροδεκτών του συστατικό.

Η ιδιότητα της αντίστασης είναι αντίθετη της αγωγιμότητας και διάφοροι παράγοντες καθορίζουν την αντίσταση του α υλικό, τα κυριότερα είναι η φύση του υλικού (μέταλλα, κεραμικά κ.λπ.), η γεωμετρία του και η θερμοκρασία στην οποία βρίσκεται εύρημα. Η ηλεκτρική αντίσταση ενός αγωγού μπορεί να υπολογιστεί χρησιμοποιώντας την έκφραση:

\(R = \frac{{\rho \cdot L}}{s}\)

Οπου,
R: Ηλεκτρική αντίσταση (Ω)
ρ: ηλεκτρική αντίσταση
S: περιοχή διατομής του αγωγού
L: μήκος αγωγού

Η αντίσταση ενός αγωγού εξαρτάται από την ειδική αντίσταση, το μήκος και την περιοχή της διατομής του.

αντιστασιακός σύνδεσμος

Στην ανάλυση ηλεκτρικών κυκλωμάτων που περιλαμβάνουν αντιστάσεις, είναι γενικά απαραίτητο να προσδιοριστεί η την ισοδύναμη αντίσταση μιας ένωσης αντιστάσεων, των οποίων οι πιο συνηθισμένοι συνδυασμοί είναι σε σειρά και παράλληλο.

αντιστάσεις σειράς: Πρόκειται για δύο ή περισσότερες αντιστάσεις που συνδέονται με έναν κοινό ακροδέκτη. Με αυτόν τον τύπο συσχετισμών, όταν συνδέονται σε μια πηγή τάσης, κυκλοφορεί η ίδια ένταση ρεύματος (i).

Η ισοδύναμη αντίσταση για μια σειριακή σύνδεση προσδιορίζεται προσθέτοντας καθεμία από τις αντιστάσεις στη διάταξη:

\({R_{ισότιμος – σειρά}} = \mathop \sum \limits_{i = 1}^n {R_i}\)

Για παράδειγμα, εάν έχετε τρεις αντιστάσεις σε σειρά, όπως φαίνεται, η ισοδύναμη αντίσταση θα είναι:

\({R_{ισόπος – σειρά}} = 100 + 150 + 210\)

R._{ισοσειρά} = 460 Ω

αντιστάσεις παράλληλα: οι διατάξεις σε αυτή την περίπτωση προσδιορίζονται επειδή δύο ή περισσότερες αντιστάσεις έχουν τους δύο ακροδέκτες τους κοινούς. Όταν αυτοί οι τύποι συνδέσεων υπάρχουν σε ένα κύκλωμα που τροφοδοτείται από μια πηγή, η τάση (V) που παράγεται στους ακροδέκτες όλων των αντιστάσεων είναι η ίδια.

Το αντίστροφο της ισοδύναμης αντίστασης μιας παράλληλης διάταξης προκύπτει προσθέτοντας τα αντίστροφα των αντιστάσεων.

\(\frac{1}{{{R_{ισόποσος – παράλληλος}}}} = \mathop \sum \limits_{i = 1}^n \left( {\frac{1}{{{R_n}}}} \σωστά)\)

Για παράδειγμα, εάν έχετε τρεις αντιστάσεις παράλληλα όπως φαίνεται στην εικόνα, η ισοδύναμη αντίσταση θα είναι:

\(\frac{1}{{{R_{equi – παράλληλο}}}} = \frac{1}{{100\;}} + \frac{1}{{150\;}} + \frac{1 {{210\;}}\)

\({R_{ισόπος – παράλληλος}} = 46,67\;\)

Σημείωση: εάν είναι διαθέσιμες μόνο δύο αντιστάσεις παράλληλα, η ισοδύναμη αντίσταση προκύπτει από τον λόγο του γινομένου των δύο αντιστάσεων διαιρούμενο με το άθροισμά τους.

Γνωρίζοντας την τιμή της αντίστασης και την τάση ή το ρεύμα της, η παράμετρος που λείπει μπορεί να προσδιοριστεί από το νόμο του Ohm:

V = i. R.

Κωδικός χρώματος

Όλα τα υλικά έχουν μια συγκεκριμένη ηλεκτρική αντίσταση και στα ηλεκτρονικά, αυτό το εξάρτημα έρχεται σε διαφορετικές παρουσιάσεις, όπως π.χ κεραμικές αντιστάσεις, οι οποίες χρησιμοποιούν έναν κωδικό χρώματος για να υποδείξουν την ονομαστική τους τιμή και την ανοχή τους, ή μεταβλητές αντιστάσεις ή ποτενσιόμετρα. Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τις διαφορετικές τιμές σύμφωνα με τον κωδικό χρώματος της αντίστασης:

Η αντίσταση περιέχει τέσσερις χρωματιστές ζώνες: τα δύο πρώτα σχήματα εκφράζουν τον συντελεστή αντίστασης, το Το τρίτο χρώμα είναι ο πολλαπλασιαστικός παράγοντας στη βάση 10 ισχύος και η τέταρτη ζώνη αντιπροσωπεύει το ποσοστό ανοχή.

Λαμβάνοντας υπόψη την ακολουθία των χρωμάτων που εμφανίζονται στην αντίσταση εικόνας, μπορεί να προσδιοριστεί ότι η τιμή της είναι (15×10² ± 5%) Ω

εφαρμογές αντίστασης

Σχεδόν όλα τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά κυκλώματα χρησιμοποιούν ηλεκτρικές αντιστάσεις λάβετε τις μεταβολές της έντασης τάσης ή ρεύματος σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κύκλωμα.

Τα ηλεκτρονικά έχουν εξελιχθεί και κάθε μέρα τα εξαρτήματα γίνονται πιο συμπαγή και ενσωματωμένα προκειμένου να εξοικονομήσουν χώρο και να επεκτείνουν τις δυνατότητές τους.

Οι πιο συνηθισμένες σταθερές ηλεκτρικές αντιστάσεις είναι άνθρακας ή φιλμ, τυλιγμένο ή σύρμα και εύτηκτο κράμα.

Όταν ένα ρεύμα διέρχεται από ένα στοιχείο με αντίσταση, δημιουργείται μια ισχύς σε αυτό, η οποία συνήθως διαχέεται ως θερμότητα, επομένως συνήθως χρησιμοποιείται αυτή η αρχή σε πολλές οικιακές και βιομηχανικές εφαρμογές όπου απαιτείται η παραγωγή θερμότητας, όπως ηλεκτρικές σόμπες ή φούρνοι βιομηχανικός.