Ορισμός Οικολογικής Αποκατάστασης

Η οικολογική αποκατάσταση ομαδοποιεί όλες τις ενέργειες που στοχεύουν στην επιστροφή υποβαθμισμένων ή κατεστραμμένων οικοσυστημάτων σε λειτουργικό και βιώσιμο κράτος, με στόχο την ανάκτηση της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστήματος που αυτές αυτοί παρέχουν.

Ζούμε σε μια εποχή συνεχών αλλαγών στο φυσικό περιβάλλον. Πολλές από αυτές τις αλλαγές είναι αρνητικές και προϊόν ανθρώπινων δραστηριοτήτων και οδηγούν στην υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, στην απώλεια της βιοποικιλότητας και στην αύξηση της ρύπανσης. Παρά τις υπάρχουσες προσπάθειες διατήρησης, μερικές φορές είναι απαραίτητο να προσπαθήσουμε να επισκευάσουμε τη ζημιά που έχει ήδη γίνει. ο Η διατήρηση είναι υπεύθυνη για την πρόληψη της περιβαλλοντικής ζημίας στο μέτρο του δυνατού ενώ η περιβαλλοντική αποκατάσταση ονομάζεται αποκατάσταση.

Μερικές φορές, δεν είναι δυνατό να επιστρέψει ένα οικοσύστημα στην αρχική του κατάσταση, όπως ήταν πριν από την υποβάθμιση, αλλά είναι δυνατό να επιστρέψει αυτό το οικοσύστημα σε κατάσταση «καλής υγείας». Η οικολογική αποκατάσταση επιχειρεί να αποκαταστήσει τη δομή και τη λειτουργία των οικοσυστημάτων μειώνοντας ή, ει δυνατόν, εξαλείφοντας αιτίες υποβάθμισης, επανεισαγωγή ιθαγενών ειδών, ανάκτηση της γενετικής ποικιλότητας και βελτίωση της ποιότητας του εδάφους και του νερού. νερό.

ο οικολογία αποκατάστασης Είναι ο κλάδος της οικολογίας που είναι υπεύθυνος για την ανάλυση των αιτιών της υποβάθμισης των οικοσυστημάτων και των καλύτερους τρόπους αποκατάστασης της ζημίας που έχει προκληθεί, καθώς και για τη μέτρηση των αποτελεσμάτων μιας πρωτοβουλίας ανάκτησης. αποκατάσταση.

Η οικολογική αποκατάσταση είναι σημαντική γιατί η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων είναι παγκόσμιο πρόβλημα και έχει σοβαρές συνέπειες για τη βιοποικιλότητα και την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής, έτσι ώστε Η εργασία σε αυτό είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της υγείας και της ποικιλομορφίας των φυσικών συστημάτων και τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας των υπηρεσιών οικοσυστήματος που παρέχουν. αυτοί παρέχουν.

Πεδίο εφαρμογής και περιορισμοί

Η οικολογική αποκατάσταση μπορεί να εφαρμοστεί κυριολεκτικά σε οποιοδήποτε υποβαθμισμένο οικοσύστημα στη Γη, από υγροτόπους και κοραλλιογενείς υφάλους μέχρι δάση και λιβάδια. Μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί σε διαφορετικές κλίμακες, από την αποκατάσταση ενός μικρού τμήματος γης έως την ανάκτηση ενός μεγάλου τοπίου.

Αυτό, στην πράξη, περιορίζεται από πολλούς παράγοντες. Αν και θεωρητικά μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε οικοσύστημα, για να αποκατασταθεί ένα οικοσύστημα πρέπει να έχει βαθιά οικολογική γνώση σχετικά με αυτό το οικοσύστημα και για τις αιτίες της υποβάθμισής του, και υπάρχουν οικοσυστήματα που είναι ακόμα ελάχιστα γνωστά, όπως τα ωκεάνια οικοσυστήματα στα οποία κανένα Ακόμη και το μέγεθος της υποβάθμισης που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, η απώλεια της βιοποικιλότητας και η ρύπανση. Χωρίς αυτές τις βασικές πληροφορίες, δεν είναι δυνατό να σκεφτούμε μια στρατηγική αποκατάστασης για αυτά τα οικοσυστήματα.

Η αποκατάσταση ενός μικρού χώρου είναι φθηνότερη και απαιτεί λιγότερη δουλειά από ό, τι σε μεγαλύτερο χώρο. Έτσι, οι μεγάλης κλίμακας πρωτοβουλίες αποκατάστασης είναι πολύ ακριβές και συνήθως χρηματοδοτούνται από μεγάλες εταιρείες ή κυβερνήσεις.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι αιτίες της υποβάθμισης του οικοσυστήματος είναι πολλές και οι οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι για την αποκατάσταση περιορισμένοι, επομένως είναι απαραίτητο να Δώστε προτεραιότητα σε ποιες είναι οι πιο «βλαπτικές» αιτίες υποβάθμισης για αυτό το οικοσύστημα ή ποιες είναι το κύριο πρόβλημα, προκειμένου να εστιάσετε σε μία ή μερικές ενέργειες για την αποκατάσταση του οικοσυστήματος. χρόνος.

Στρατηγικές Αποκατάστασης

Οι στρατηγικές αποκατάστασης συνδέονται στενά με το ποια είναι η αιτία ή οι αιτίες της υποβάθμισης του οικοσυστήματος και ποιες από αυτές τις αιτίες αποφασίζεται να αποκατασταθεί. Τα αίτια της υποβάθμισης του οικοσυστήματος είναι τοπικά, δηλαδή σε κάθε μέρος μπορεί να υπάρχουν διαφορετικοί παράγοντες ενεργώντας υποβάθμιση, επομένως η γνώση της τοπικής οικολογίας είναι το κλειδί για τον προσδιορισμό των ενεργειών του αποκατάσταση.

Η απώλεια της βιοποικιλότητας είναι, ωστόσο, μία από τις κύριες αιτίες περιβαλλοντικής υποβάθμισης, παγκόσμιας εμβέλειας και επηρεάζει όλα τα οικοσυστήματα σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Η απώλεια βιοποικιλότητας αναφέρεται στην απώλεια ειδών στα οικοσυστήματα.

Αιτίες απώλειας βιοποικιλότητας

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που συμβάλλουν στην απώλεια της βιοποικιλότητας, μεταξύ των οποίων μπορούμε να αναφέρουμε:

Βιολογικές εισβολές και εισαγωγή χωροκατακτητικών ειδών: Η εισαγωγή ξένων ειδών σε το φυσικό οικοσύστημα μπορεί να προκαλέσει την εξαφάνιση ιθαγενών ειδών και την αλλοίωση των διαδικασιών οικολογικός.

Υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων: η υπερβολική αλιεία και το κυνήγι, η εκκαθάριση των δασών και η εκμετάλλευση ορυκτών και άλλων φυσικών πόρων μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ειδών.

Κλιματική αλλαγή: η αλλαγή των κλιματικών προτύπων (θερμοκρασίες, εποχικότητα των βροχών) μπορεί να επηρεάσει τους κύκλους του είδους ή να αλλάξει άμεσα τις περιβαλλοντικές συνθήκες στις οποίες μπορεί αυτό το είδος επιζώ.

Ρύπανση: Η ρύπανση του αέρα, των υδάτων και του εδάφους αποτελεί σημαντική απειλή για τη βιοποικιλότητα, καθώς μπορεί να βλάψει την υγεία των ειδών και των οικοσυστημάτων.

Δράσεις αποκατάστασης της βιοποικιλότητας

Σε αυτό το σενάριο, οι ενέργειες επαναφοράς ενδέχεται να περιλαμβάνουν το έλεγχος χωροκατακτητικών ειδών (Στα φυσικά καταφύγια, κοινή δράση είναι η υλοτόμηση ή το κυνήγι εισαγόμενων φυτικών ή ζωικών ειδών για τη μείωση της επέκτασής τους).

Φύτευση ή επανεισαγωγή αυτοχθόνων ειδών: σε περιπτώσεις στις οποίες η απώλεια της βιοποικιλότητας έχει κάνει ορισμένα είδη να εξαφανιστούν εντελώς από το οικοσύστημα, μπορούν να υλοποίηση δράσεων για την επανεισαγωγή ειδών, που συνεπάγεται φύτευση των εξαφανισμένων φυτικών ειδών ή απελευθέρωση ειδών των ζώων.

Αποκατάσταση μολυσμένου εδάφους και νερού: Αυτό είναι ένα κοινό πρόβλημα, ειδικά κοντά σε πόλεις. Αποκατάσταση σημαίνει «αφαίρεση» ρύπων από το νερό ή το έδαφος. Για να γίνει αυτό, υπάρχουν λύσεις χημικής μηχανικής αλλά και φυτά, μύκητες και βακτήρια. έχουν μεγάλες δυνατότητες χρήσης για την αποκατάσταση της μόλυνσης, που στην περίπτωση αυτή ονομάζεται βιοαποκατάστασης. Φυσικά, για να είναι επιτυχής οποιαδήποτε προσπάθεια αποκατάστασης, πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν οι πηγές μόλυνσης.

Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους κύριους παράγοντες απώλειας βιοποικιλότητας και είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτοί παράγοντες μπορεί να αλληλεπιδρούν και να επιδεινώνουν ο ένας τον άλλον, και ακόμη και ότι σε κάθε περιβάλλον, μπορεί να υπάρχουν τοπικοί παράγοντες που είναι συγκινητικός. Για την προστασία της βιοποικιλότητας είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν αυτοί οι παράγοντες και να προωθηθεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη διατήρηση που λαμβάνει υπόψη τις πολλαπλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η βιοποικιλότητα.