Παραδείγματα πολλαπλών αφηγητών

Αυτός πολλαπλός αφηγητής είναι ένα που συνδυάζει διαφορετικά αφηγητές Λένε την ίδια ιστορία από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Για παράδειγμα:

Η Κλαούντια
Όταν έφτασα στο εστιατόριο, είχε πολύ κόσμο και έπρεπε να περιμένω ένα τραπέζι για να γίνει ελεύθερο. Λίγα λεπτά αργότερα ήρθε ένας σερβιτόρος και μου είπε ότι μπορούσα να καθίσω στο μπαρ. Συμφώνησα, κάθισα στο μεσαίο σκαμπό και κοίταξα το μενού.ú.

Sergio
Όλα τα τραπέζια στο εστιατόριο ήταν πιασμένα και υπήρχε πολύς κόσμος που περίμενε έξω. Ο διευθυντής μου είπε ότι κάποια άτομα θα μπορούσαν να βρίσκονται στο μπαρ. Βγήκα έξω, είδα μια γυναίκα που ήταν μόνη και της είπα ότι υπήρχε χώρος στο μπαρ. Με ευχαρίστησε, μπήκε μέσα, κάθισε και όταν σταμάτησε να κοιτάζει το μενού, ρώτησε αν το αφεντικό ήταν εκείνη τη μέρα.

• Δείτε επίσης: Αφηγητής πρώτου, δεύτερου και τρίτου προσώπου

Πολλαπλές λειτουργίες αφηγητή

Οι διαφορετικοί αφηγητές που απαρτίζουν τον πολλαπλό αφηγητή:

• Μπορούν να είναι μέσα πρώτο πρόσωπο και να είναι χαρακτήρες του ιστορία Ή το μυθιστόρημα
  instagram story viewer
  , δηλαδή είναι μέσα στην ιστορία. Αλλά είναι επίσης πιθανό οι φωνές των χαρακτήρων να συνδυάζονται με τριτοπρόσωποι αφηγητές, δηλαδή με όσους βρίσκονται εκτός οικοπέδου (π.χ παντογνώστης αφηγητής).
• Δεν έχουν όλοι την ίδια γνώση για το τι συνέβη, αφού άλλοι ξέρουν περισσότερα και άλλοι λιγότερο.
• Αφηγούνται και περιγράφουν από διαφορετικές οπτικές γωνίες ή αφηγούνται διαφορετικά μέρη μιας ιστορίας.
• Μπορούν να χωριστούν με κεφάλαια ή με διευκρινίσεις (για παράδειγμα, οι αλλαγές του αφηγητή υποδεικνύονται με ονόματα χαρακτήρων). Συχνά όμως ανακατεύονται χωρίς καμία διευκρίνιση και ο αναγνώστης πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι είναι διαφορετικοί αφηγητές.
• Σε πολλές περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία διφορούμενων ή αντιφατικών γραφημάτων. Ωστόσο, άλλες φορές, χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν σασπένς ή μια ίντριγκα, η οποία λύνεται όταν ένας αφηγητής αποκαλύψει μια αλήθεια ή μια σχετική πληροφορία.

Παραδείγματα πολλαπλών αφηγητών

θραύσμα του έρημο σπίτιτου Κάρολου Ντίκενς

Σε αυτό το μυθιστόρημα χρησιμοποιούνται δύο αφηγητές:

• ΕΝΑ παντογνώστης αφηγητής τρίτο πρόσωπο:

Λονδίνο. Η σεζόν του Michaelmas τελείωσε πρόσφατα και ο Λόρδος Καγκελάριος στο σαλόνι του στο Lincoln's Inn's. Ασυγχώρητος καιρός Νοεμβρίου. Τόση λάσπη στους δρόμους σαν να είχαν υποχωρήσει τα νερά από το πρόσωπο της γης και δεν ήταν τίποτα παράξενο να βρεις έναν μεγαλόσαυρο περίπου 40 πόδια να πιτσιλίζει σαν γιγάντια σαύρα Holborn Hill πάνω από. Καπνός κατεβαίνει από τα καπάκια της καμινάδας δημιουργώντας ένα απαλό μαύρο ψιλόβροχο με νιφάδες αιθάλης στο μέγεθος πραγματικών νιφάδων χιονιού, που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί στο πένθος για τον θάνατο του ήλιου. Σκυλιά, αόρατα στη λάσπη. Άλογα, λίγο λιγότερο? λασπωμένος μέχρι τις παρωπίδες. Πεζοί που χτυπούν τις ομπρέλες τους μεταξύ τους, σε μια γενική μόλυνση κακής διάθεσης, γλιστρούν στις γωνίες των δρόμων, όπου δεκάδες χιλιάδες άλλοι πεζοί γλιστρούν και πέφτουν από τότε. ξημέρωσε (αν μπορούσαμε να πούμε ότι ξημέρωσε) και προσθέστε νέα ιζήματα στις επάλληλες κρούστες της λάσπης, που σε αυτά τα σημεία κολλάει επίμονα στο πεζοδρόμιο και συσσωρεύεται με τόκο χημική ένωση.

• ΕΝΑ πρωταγωνιστής αφηγητής σε πρώτο πρόσωπο ποιος είναι ένας χαρακτήρας (Esther Summerson) στην ιστορία:

Είναι πολύ δύσκολο για μένα να αρχίσω να γράφω το μέρος αυτών των σελίδων, γνωρίζοντας ότι δεν είμαι έξυπνος. Πάντα ήξερα. Θυμάμαι ότι όταν ήμουν πολύ μικρός έλεγα στη μικρή μου κούκλα, όταν ήμασταν μόνοι:
«Έλα, Ντόλυ, ξέρεις πολύ καλά ότι δεν είμαι πολύ έξυπνη, και πρέπει να είσαι καλή και να με αντέχεις!» Και θα καθόταν σε μια μεγάλη καρέκλα, με τόσο όμορφη επιδερμίδα και ρόδινα χείλη, να με συλλογίζεται, ή μάλλον να συλλογίζεται το τίποτα, ενώ εγώ ασχολιόμουν με τα καθήκοντά μου και του έλεγα κάθε των μυστικών μου

θραύσμα του Ανεμοδαρμένα ύψηαπό την Emily Bronte.

Σε αυτό το μυθιστόρημα συνδυάζονται δύο αφηγητές:

• ΕΝΑ αφηγητής πρώτου προσώπου(κ. Λόκγουντ) που εισάγει και προσθέτει πληροφορίες για την ιστορία:

Η οικονόμος επέστρεψε αμέσως, φέρνοντας ένα μπολ στον ατμό και ένα σετ ραπτικής. Τοποθέτησε το βάζο στο τζάμι και κάθισε με έναν αέρα ικανοποίησης, αναμφίβολα παρακινημένη από το να βρει έναν τόσο αξιόπιστο κύριο.

• ΕΝΑ μάρτυρας αφηγητής σε πρώτο πρόσωπο ποιος λέει την πλοκή και ποιος είναι δευτερεύων χαρακτήρας (Nelly):

Πριν εγκατασταθώ εδώ», άρχισε, χωρίς να περιμένει να την καλέσω πίσω για να μου πει την ιστορία, «ζούσα σχεδόν πάντα στο «Wuthering Heights». Η μητέρα μου είχε μεγαλώσει τον Χίντλεϊ Έρνσοου, τον πατέρα του Χάρετον, κι εγώ έπαιζα με τα παιδιά. Ήμουν σε όλη τη φάρμα, βοηθούσα στις δουλειές και έκανα τα θελήματα που είχαν παραγγελθεί. Ένα ωραίο καλοκαιρινό πρωινό -- θυμάμαι ότι ο τρύγος ήταν έτοιμος να αρχίσει -- ο κύριος Έρνσοου, ο γέρος κύριος, κατέβηκε στο ισόγειό του ταξίδι, έδωσε οδηγίες στον Χοσέ για τα καθήκοντα της ημέρας και γυρίζοντας στον Χίντλεϊ, την Κάθριν και εμένα, που παίρναμε πρωινό μαζί, ρώτησε τον υιός:
«Τι θέλεις να σου φέρω από το Λίβερπουλ, μικρέ; Πάρτε ό, τι θέλετε, αρκεί να μην είναι πολύ ογκώδες, γιατί πρέπει να περπατήσω από κει και πίσω, και είναι εξήντα μίλια με τα πόδια...
Ο Χίντλεϊ του ζήτησε ένα βιολί και η Κάθριν, που, αν και δεν ήταν ακόμη έξι χρονών, ήξερε ήδη να καβαλάει κάθε άλογο στον στάβλο, του ζήτησε ένα μαστίγιο. Σε μένα, ο Κύριος υποσχέθηκε να μου φέρει αχλάδια και μήλα. Ήταν καλό, αν και κάπως σοβαρό.

Απόσπασμα του «Jacob and the other», του Juan Carlos Onetti.

Τρεις αφηγητές συνδυάζονται σε αυτήν την ιστορία:

• ΕΝΑ αφηγητής πρώτου προσώπουπου είναι ένας χαρακτήρας της ιστορίας

1. Λέει ο γιατρός

Η μισή πόλη θα έπρεπε να ήταν στο Cine Apolo χθες το βράδυ, παρακολουθώντας το πράγμα αλλά και συμμετέχοντας στο ταραχώδες φινάλε. Βαριόμουν στο τραπέζι του πόκερ του κλαμπ και παρενέβη μόνο όταν ο θυρωρός ανακοίνωσε την επείγουσα κλήση από το νοσοκομείο. Ο σύλλογος έχει μόνο μία τηλεφωνική γραμμή. αλλά όταν έφυγα από την καμπίνα όλοι ήξεραν τα νέα πολύ καλύτερα από εμένα. Επέστρεψα στο τραπέζι για να αλλάξω τις μάρκες και να πληρώσω για τα χαμένα κουτιά.

• ΕΝΑ παντογνώστης αφηγητής τρίτο πρόσωπο:

2. λέει ο αφηγητής

Οι κάρτες έγραφαν ότι ο κομένταντορ Ορσίνι και ο ομιλητικός και ανήσυχος άντρας τις μοίρασαν χωρίς απληστία σε όλη την πόλη. Σώζονται αντίγραφα, μερικά από αυτά αυτόγραφα και με επίθετα.
Από την πρώτη —και τελευταία— Κυριακή, ο Ορσίνι νοίκιαζε την αίθουσα Apolo για τις προπονήσεις, με ένα πέσο ανά εισιτήριο τη Δευτέρα και την Τρίτη, στις μισό την Τετάρτη, σε δύο πέσος την Πέμπτη και την Παρασκευή, όταν η πρόκληση επισημοποιήθηκε και η περιέργεια και ο πατριωτισμός των Σανμαριανών άρχισαν να γεμίζουν Απόλλων.

• ΕΝΑ πρωταγωνιστής αφηγητής σε πρώτο πρόσωπο που είναι ένας από τους βασικούς χαρακτήρες (Ορσίνι) της ιστορίας:

6. Μέτρησε τον πρίγκιπα

Ο ήλιος έγλειφε ήδη το πόδι του τραπεζιού και σκέφτηκα με λύπη ότι δεν μπορούσε να σωθεί τίποτα από το ναυάγιο. Τουλάχιστον —άρχισα να θυμάμαι—, αυτό έπρεπε να σκεφτώ και το πρόσωπό μου και τα λόγια μου να προσαρμοστούν σε αυτή τη θλίψη. Ο Βαν Όπεν κάτι προέβλεψε γιατί με έβαλε να καταπιώ ένα ποτήρι χυμό πορτοκαλιού και να μου βάλει ένα αναμμένο τσιγάρο στο στόμα.
Ήταν Σάββατο πρωί, ήμασταν ακόμα στη Σάντα Μαρία. Κούνησα το κεφάλι μου και τον κοίταξα, έκανα μια γρήγορη ισορροπία στο χαμόγελο, τη χαρά και τη φιλία. Είχε φορέσει το ανοιχτό γκρι κοστούμι, τα παπούτσια αντιλόπης, ισορροπούσε το Στέτσον στο πίσω μέρος του λαιμού του. Ξαφνικά σκέφτηκα ότι είχε δίκιο, ότι τελικά η ζωή είναι πάντα σωστή, ανεξάρτητα από νίκες ή ήττες.

θραύσμα του δράκουλαςτου Μπραμ Στόκερ.

Σε αυτό το μυθιστόρημα συνδυάζονται διαφορετικοί αφηγητές που είναι χαρακτήρες της ιστορίας και εμφανίζονται μέσα από επιστολές, τηλεγραφήματα, εφημερίδες και ιστολόγια. Για παράδειγμα:

• ΕΝΑ αφηγητής πρώτου προσώπουποιος είναι ένας χαρακτήρας (Τζόναθαν Χάρκερ) στην ιστορία:

Ι.- ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΧΑΡΚΕΡ

Bistritz, 3 Μαΐου. Έφυγα από το Μόναχο στις 8:35 μ.μ. την πρώτη Μαΐου, έφτασα στη Βιέννη νωρίς το επόμενο πρωί. Έπρεπε να είχα φτάσει στα έξι σαράντα έξι. το τρένο καθυστέρησε μια ώρα. Η Βουδαπέστη φαίνεται σαν ένα υπέροχο μέρος, αν κρίνω από το λίγο που την είδα από το τρένο και τη μικρή βόλτα που έκανα στους δρόμους της. Φοβόμουν να πάω πολύ μακριά από το σταθμό, αφού, καθώς είχαμε φτάσει αργά, θα φεύγαμε όσο το δυνατόν πιο κοντά στην καθορισμένη ώρα.

• ΕΝΑ αφηγητής δεύτερου προσώπουποιος είναι ένας χαρακτήρας (Agatha) στην ιστορία:

Επιστολή από την αδελφή Αγκάθα, Νοσοκομείο του Αγίου Ιωσήφ και της Αγίας Μαρίας, στη Βουδαπέστη, προς τη δεσποινίς Willhelmina Murray

12 Αυγούστου
Αγαπητή κυρία:
Σας γράφω με την επιθυμία του κ. Jonathan Harker, αφού ο ίδιος δεν είναι αρκετά δυνατός για να γράψει, αν και βελτιώνεται χάρη στον Θεό, τον Άγιο Ιωσήφ και την Παναγία. Βρίσκεται στη φροντίδα μας για σχεδόν έξι εβδομάδες, πάσχοντας από βίαιο εγκεφαλικό πυρετό. Στέλνει την αγάπη του σε σένα και με παρακαλεί να σου πω ότι με αυτόν τον ίδιο κούριερ γράφω στον κ. Πίτερ Χόκινς, στο Έξετερ, για να να σας πω, με βαθύ σεβασμό, ότι λυπάστε πολύ για την καθυστέρηση σας και ότι όλη η δουλειά σας έχει ολοκληρωθεί πεπερασμένος.

Απόσπασμα του «La Señorita Cora», του Χούλιο Κορτάσαρ.

Σε αυτή την ιστορία, διαφορετικοί χαρακτήρες λένε την ιστορία σε πρώτο πρόσωπο, αλλά δεν υποδεικνύεται σε ποιο μέρος αλλάζει ο αφηγητής, επομένως, ο αναγνώστης πρέπει να το διαισθανθεί. Για παράδειγμα:

• ΕΝΑ αφηγητής πρώτου προσώπου που είναι δευτερεύων χαρακτήρας (η μητέρα του Πάμπλο, η πρωταγωνίστρια) της ιστορίας:

Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν με αφήνουν να ξενυχτήσω στην κλινική με το μωρό, άλλωστε είμαι η μητέρα του και ο γιατρός De Luisi μας σύστησε προσωπικά στον διευθυντή. Θα μπορούσαν να φέρουν έναν καναπέ-κρεβάτι και να τον συνόδευα για να τον συνηθίσει, ο καημένος μπήκε χλωμός σαν να τον χειρουργούσαν αμέσως, εγώ Νομίζω ότι είναι αυτή η μυρωδιά από τις κλινικές, ο πατέρας του ήταν επίσης νευρικός και ανυπομονούσε να φύγει, αλλά ήμουν σίγουρος ότι θα με άφηναν μαζί του. μωρό. Άλλωστε είναι μόλις δεκαπέντε χρονών και κανείς δεν θα του το έδινε, πάντα δεμένος μαζί μου αν και τώρα με μακρύ παντελόνι θέλει να κρυφτεί και να παίξει τον μεγάλο άντρα.

• ΕΝΑ πρωταγωνιστής αφηγητής σε πρώτο πρόσωπο ποιος είναι ο κύριος χαρακτήρας (Πάμπλο) της ιστορίας:

Η νοσοκόμα είναι πολύ καλή, επέστρεψε στις έξι και μισή με μερικά χαρτιά και άρχισε να με ρωτάει το πλήρες όνομά μου, την ηλικία μου και άλλα. Άφησα αμέσως το περιοδικό γιατί θα ήταν καλύτερο να διάβαζα ένα αληθινό βιβλίο και όχι ένα φωτογραφικό μυθιστόρημα, και νομίζω ότι παρατήρησε αλλά Δεν είπε τίποτα, είμαι σίγουρη ότι ήταν ακόμα θυμωμένη με αυτό που της είχε πει η μαμά και νόμιζε ότι ήμουν το ίδιο με αυτήν και ότι θα τη διατάξω ή κάτι τέτοιο. Ετσι. Με ρώτησε αν πονάει η σκωληκοειδής απόφυση και του είπα όχι, ήμουν καλά εκείνο το βράδυ.

Διαδραστικό τεστ για εξάσκηση

Ακολουθήστε με:

• ισότιμος αφηγητής
• παρατηρητικός αφηγητής
• εγκυκλοπαιδικός αφηγητής
• είδη ιστοριών
• είδη λογοτεχνίας
• Τύποι διαλόγου

βιβλιογραφικές αναφορές

• Pasto-Crosby, L. (1900). Ντίκενς και Γκάλδος. Η πολλαπλή οπτική. Πρακτικά του Τέταρτου Διεθνούς Συνεδρίου Γαλδοσιανικών Σπουδών, 2. 177-188. Διαθέσιμο σε: Πρακτικά του Διεθνούς Συνεδρίου Γαλδοσιανικών Σπουδών
• Τάκα, Ο. (2000). Οι φωνές του μυθιστορήματος. Editorial Gredos.