Παράδειγμα αφήγησης επιστημονικής φαντασίας

ΕΝΑ αφήγηση επιστημονικής φαντασίας Πρόκειται για μια ανάγνωση ή διάλογο στον οποίο ένα άτομο λέει μια ιστορία, και αυτή η ιστορία πρέπει να δημιουργηθεί με βάση την ιστορία μιας επιστήμης που δεν υπάρχει ή που είναι δύσκολο να πιστέψουμε.

Αν και οι ιστορίες επιστημονικής φαντασίας είναι συχνά φουτουριστικές ή μαγικές, σήμερα πολλές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας μπορούν να μετατραπούν σε πραγματικότητα, όπως με τον Dick Tracy, όπου μίλησαν για ενδοεπικοινωνίες και επικοινωνούσαν με το ηλεκτρονικό ρολόι του, σε τι τώρα αυτή η δυνατότητα υπάρχει.

Μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας θα ήταν το ταξίδι του Jules Verne στο φεγγάρι.

Παράδειγμα αφήγησης επιστημονικής φαντασίας:

(Αφηγήθηκε από τον Φρανσίσκο στον γιο του)

Το ρολόι των παππούδων:

Ο παππούς που αγαπούσα τόσο πολύ, μου κληρονόμησε ένα όμορφο παλιό ρολόι, στην αρχή δεν το εκτιμούσα, αλλά με την πάροδο του χρόνου άρχισα να το εκτιμώ, πρώτα ένας από τους αδελφούς μου άρχισε να μου διδάσκει ωρολογοποιία.

Αυτό που δεν ανέφεραν ποτέ είναι ότι η ψυχή ενός αγγέλου ήταν εκεί, ήταν η ψυχή ενός αγγέλου που έμεινε σιωπηλή, ακριβώς όταν πέθανε ο παππούς μου. σε ατύχημα με τρένο, αλλά ο άγγελος είχε τη δύναμη να γυρίσει πίσω το χρόνο ένα λεπτό, ακριβώς το λεπτό που ο παππούς μου χρειαζόταν για να επιβιώσει ατύχημα.

Αυτό που δεν είχαν πει ήταν ότι ο παππούς είχε ερωτευτεί τον άγγελο προτού να ξέρει ότι ήταν και γι 'αυτό προστατεύθηκε, γιατί κατά τύχη ερωτεύτηκε τον φύλακα του αγγέλου.

Αυτός ο άγγελος είχε το όνομα της Βερόνικα και τη συνάντησε πριν φύγει από το σιδηροδρομικό σταθμό.

Του είπε να μην ταξιδέψει, γιατί ήξερε ότι δεν έπρεπε να ταξιδέψει, αλλά δεν εξήγησε περαιτέρω.

Επέμεινε να ταξιδέψει στο τρένο, αλλά όσο κι αν του είπε η Βερόνικα όχι, συνέχισε να λέει ότι έπρεπε να πάει στην πόλη.

Η Βερόνικα είχε παραβεί τους κανόνες των αγγέλων και τον προειδοποίησε απευθείας να μην ταξιδέψει, αλλά να τον αφήσει να τη δει.

Όταν συνέβη το ατύχημα, επέστρεψε στο παρελθόν και έβαλε τη ζώνη ασφαλείας της, η οποία έσωσε τη ζωή της.

Αλλά η αγάπη που είχαν ήταν τέτοια που του έδωσαν την άδεια να συνεχίσει να τον φροντίζει, αλλά θα έχανε την αθανασία του ως άγγελο και θα είχε το ίδιο τελικό πεπρωμένο.

Δέχτηκε χωρίς καθυστέρηση, αλλά δεν μπορούσε να χάσει την ικανότητά της να γυρίσει πίσω το χρόνο ένα λεπτό, οπότε αποφάσισε να καταθέσει τη δύναμή της σε ένα κόσμημα, το οποίο ήταν στο ρολόι.

Ήταν στολίδι, δεν ανήκε στα μηχανήματα, αλλά είχε πάντα διαφορετικό τόνο από όλους τους άλλους.

Μια μέρα το ρολόι είχε κλαπεί, αλλά όταν ο επιτιθέμενος είδε το χρώμα της πέτρας, μπορούσε να δει την ψυχή του αγγέλου κλειδωμένη εκεί, και χωρίς εξήγηση το επέστρεψε.

Ανεξάρτητα από το πόσες φορές είχε κλαπεί ή πουληθεί, επανήλθε πάντα στα χέρια τους και όταν ο παππούς πέθανε, η γιαγιά μου μου είπε:

Αυτό το ρολόι έχει αιχμαλωτίσει την ψυχή μου και σήμερα θα απελευθερωθεί επιτέλους.

Μέσα σε ένα λεπτό, είπε αντίο σε αυτόν τον κόσμο, μόλις ένα λεπτό μετά το θάνατο του παππού.

Τώρα η πέτρα σταμάτησε να λάμπει και ο όμορφος τόνος της ξεθωριάσει και για κάποιο λόγο νομίζω ότι πρέπει να βάλω αυτό το ρολόι στο φέρετρο των παππούδων, που το αγόρασαν διπλά για 10 χρόνια, νομίζω ότι ήξεραν καλά τι θα περάσει.