Σημασία της Γλωσσικής Ποικιλομορφίας

ο ποικιλία Η γλωσσολογία αντικατοπτρίζει την κουλτούρα των λαών που αποτελούν μέρος μιας γεωπολιτικά οριοθετημένης περιοχής, για να εκτιμήσουν και να ταξινομήσουν ως μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές πτυχές του, και έτσι συνοδεύει την κατάστασή του σε περιπτώσεις κυρίαρχων γλωσσών και την πιθανότητα επιθέσεων πολιτικοί που επιδιώκουν να μειώσουν την παρουσία τους, εστιάζοντας ιδιαίτερα σε αυτόχθονες λαούς που έχουν υποστεί σφαγές καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορία. Η διατήρηση των λιγότερο ομιλούμενων γλωσσών αποτελεί ανεκτίμητο στοιχείο για την αποφυγή της εξαφάνισής τους, η οποία καταδικάζεται ως νεκρή γλώσσα. Όσον αφορά τον ισπανόφωνο κόσμο, το Μεξικό αναφέρει περίπου 250 παραλλαγές γλώσσας, ακολουθούμενο από τη Βραζιλία με 180, και στη συνέχεια η Κολομβία και το Περού εμφανίζονται παρακάτω, το καθένα περίπου 80, σύμφωνα με δεδομένα που ελήφθησαν από το Θερινό Ινστιτούτο Γλωσσολογίας.

ο γλωσσική πολυμορφία Συνίσταται, με απλά λόγια, στην εκτίμηση του αριθμού των διαφορετικών γλωσσών που ομιλούνται σε μια καθορισμένη περιοχή. Σε αντίθεση με ό, τι συνέβαινε στην αρχαιότητα, στον σύγχρονο κόσμο είναι δυνατό να αναγνωριστεί ένα σημαδεμένο

ποικιλία γλωσσών ως συνέπεια δύο σημαντικών φαινομένων. Αφενός, η αποικιακή επιρροή διαφορετικών ευρωπαϊκών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα (Αγγλία και Γαλλία, ειδικά) και οι πολιτιστικές και πολιτικές επιπτώσεις των κυρίαρχων εθνών του 20ου αιώνα (Ηνωμένες Πολιτείες, Κίνα και πρώην Σοβιετική Ένωση) έχουν προκαλέσει τη διάδοση των αντίστοιχων γλωσσών τους σε γειτονικές χώρες ή μακρινός. Από την άλλη πλευρά, οι αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές και ο μεγαλύτερος αριθμός διεθνών ταξιδιών έχουν παρακινήσει την πολιτιστική διάχυση και, μαζί με αυτήν, την αύξηση του γλωσσική πολυμορφία.

Ως συνέπεια αυτών των μεταβλητών, η διανομή των γλωσσών Είναι πολύ ποικιλόμορφο ανάλογα με τις ηπείρους. Έτσι, αν και η ευρωπαϊκή ήπειρος περιλαμβάνει λιγότερο από το 5% των γλωσσών του κόσμου, αυτές οι γλώσσες είναι ομιλείται από τους περισσότερους κατοίκους της Γης, είτε ως μητρική είτε ως δεύτερη Γλώσσα. Ομοίως, από τις έξι επίσημες γλώσσες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, οι τέσσερις προέρχονται από την Ευρώπη (Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Ρωσικά). Ως προφανές αντίστοιχο, τα έθνη του πλανήτη με μεγαλύτερη γλωσσική ποικιλομορφία Βρίσκονται εκτός αυτής της ηπείρου, καθώς είναι η Παπούα Νέα Γουινέα (Ωκεανία), η Ινδονησία (Ασία), η Νιγηρία (Αφρική) και η Ινδία (Ασία). Αξίζει να αναγνωρίσουμε ότι κοντά στο 95% των περιεχομένων του Διαδίκτυο διανέμονται μόνο σε δώδεκα γλώσσες από τις περίπου 7000 που υπάρχουν στον κόσμο σήμερα.

Αυτή η μεγάλη πολυπλοκότητα καθιστά δύσκολη τη διαμόρφωση μιας αντικειμενικής ανάλυσης γλωσσική πολυμορφία ενός έθνους. Μεταξύ των παραμέτρων που προτείνονται για να είναι δυνατή η σύγκριση αυτής της μεταβλητής μεταξύ διαφορετικών γεωγραφικών περιοχών, η λεγόμενη δείκτης Greenberg, που είναι δείκτης του πιθανότητα ότι δύο κάτοικοι του ίδιου έθνους χαρακτηρίζονται από διαφορετικές μητρικές γλώσσες. Ο δείκτης κυμαίνεται μεταξύ μηδέν (ολική ομοιογένεια της γλώσσας του α πληθυσμός) και ένα (μέγιστη ποικιλία γλωσσών για μια περιοχή). Έτσι, ενώ η γλωσσική ποικιλομορφία της Ινδίας, με 12 επίσημες γλώσσες και εκατοντάδες δευτερεύουσες γλώσσες, είναι κοντά στο ένα, στα περισσότερα ευρωπαϊκά έθνη αυτό το επίπεδο είναι κοντά στο μηδέν.

Χωρίς αμφιβολία, τη σημασία της γλωσσικής πολυμορφίας κατοικεί στο διατήρηση πολιτιστικές, ιστορικές και εθνολογικές των διαφόρων λαών του κόσμου.

Ενημερώθηκε τον Φεβρουάριο του 2022