Σημασία της ένοπλης σύγκρουσης στην Κολομβία

Είναι η εσωτερική αντιπαράθεση που λαμβάνει χώρα στην Κολομβία από τη δεκαετία του 1960 έως σήμερα, μεταξύ διαφόρων παραγόντων στη ζωή της χώρας: του κράτους, οι παραστρατιωτικές δυνάμεις που ενθαρρύνονται και υποστηρίζονται από πολλές κυβερνήσεις, αντάρτες, ακροδεξιές και αριστερές ομάδες, καρτέλ ναρκωτικών και εγκληματικές συμμορίες διαφορετικών εκχυλίσματα.

Ένας εσωτερικός πόλεμος που καθυστέρησε τη χώρα και έθεσε σε κίνδυνο τη δημοκρατική διακυβέρνηση

Είχε καταστροφικές συνέπειες για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και έδωσε πολλές ευκαιρίες θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την πολιτική σταθερότητα και την κοινωνική αρμονία, που είναι απαραίτητα για ένα έθνος πρόοδος.

Επιτέθηκε επίσης στους θεσμούς της χώρας, οι οποίοι φυσικά ήταν αποδυναμωμένοι, για να μην αναφέρουμε το μετανάστευση αναγκάζονται από πολλά από τα πληθυσμός Κολομβιανός που αναζητούσε λιγότερο βίαιους προορισμούς για να ζήσει.

Και στον οικονομικό τομέα, ήξερε πώς να λειτουργήσει ως τροχοπέδη στις οικονομικές δυνατότητες της χώρας, αφού οι επενδύσεις διέφυγαν από μια μεγάλη σύγκρουση που χαρακτηριζόταν από βία.

Προώθησε τη γέννηση του βίαιου αντάρτικου

Προκάλεσε ένα αβυσσαλέο ρήγμα μεταξύ των συγκρουόμενων τομέων, που αναπτύχθηκε στον τομέα της διαλεκτικής αλλά και στον δρόμο, με ένοπλες διαμάχες σώμα με σώμα, επιθέσεις, απαγωγές, βομβαρδισμοί, που στοίχισαν τη ζωή χιλιάδων και χιλιάδων Κολομβιανών που εμπλέκονται σε πρώτο πρόσωπο στις πράξεις βίας, αλλά και στον αστικό πληθυσμό, που παρευρέθηκε ως δυσαρεστημένος θεατής του εν λόγω σύγκρουση.

Ενθάρρυνε τη γέννηση και την προβολή των ανταρτικών ομάδων που θα γίνονταν πολύ δημοφιλείς, ακόμη και εκτός Κολομβίας, όπως: Ενοπλες δυνάμεις Επαναστάτες της Κολομβίας (FARC), ο Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός (ELN), Κίνηση 19 Απριλίου (M-19), και Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (EPL).

Ένας αγώνας για κυριαρχία στα εδάφη

Πολλαπλές αιτίες ενθάρρυναν τη σύγκρουση που κλιμακώθηκε δεκαετία με τη δεκαετία σε υψηλά ποσοστά σωματικής βίας, αν και ο αγώνας για γη υποδεικνύεται ως το κύριο έναυσμα.

Στα οποία μπορούμε να προσθέσουμε: η σκληρή πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ φιλελεύθερων και συντηρητικών, συνταγματική αδυναμία και η δημοκρατική ανωριμότητα της χώρας και η κοινωνική ανισότητα που έδωσε τη θέση της στη γέννηση βίαιων ανταρτικών ομάδων.

Τα καρτέλ ναρκωτικών πρόσθεσαν περισσότερο δράμα στη σύγκρουση

Στη δεκαετία του ογδόντα έφτασε σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της, όταν οι αντάρτες κατέλαβαν διάφορες περιοχές μέσω εκφοβισμού και βίας. και με την εμφάνιση καρτέλ ναρκωτικών που πέτυχαν πρωτοφανή δύναμη (Κάλι και Μεντεγίν) και που χρηματοδότησαν ακόμη και τις ομάδες στασιαστές.

Η απαγωγή ήταν αναμφίβολα ο πόρος που χρησιμοποιούσαν περισσότερο οι αντάρτες για να υποτάξουν πολιτικούς, δημοσιογράφους και διακινητές ναρκωτικών στη θέλησή τους.

21ος αιώνας: δέσμευση για διάλογο για την ειρήνη

Η νέα χιλιετία έφερε ηρεμία, όχι μόνο επειδή οι αντάρτες άρχισαν να εξασθενούν λόγω της απώλειας των ηγετών τους, κάτι που συνέβη και σε καρτέλ ναρκωτικών, όπως το Μεντεγίν, με τη δολοφονία του ισχυρού άνδρα τους Πάμπλο escobar.

Και πρέπει επίσης να πούμε ότι από το ίδιο το κράτος, πιεσμένο από πολίτες ήδη κουρασμένους να ζουν ανάμεσα σε βίαιους ανθρώπους, άρχισαν να αναπτύσσονται διάλογοι κάθε φορά πιο συμπαγής και γόνιμη με τους αντάρτες, για να τερματιστεί μια για πάντα αυτή η μακρόχρονη σύγκρουση και επιτέλους η ειρήνη στους πολίτες Κολομβιανοί.

Η λήψη του επίγνωση Όσον αφορά το γεγονός ότι η επιμονή σε μια τέτοια πραγματικότητα ήταν μια αιώνια καταδίκη για την ανάπτυξη, ήταν επίσης βασικό στο πνεύμα της ειρήνης.

Fotolia art: Iguanasbear