Σημασία της διάθεσης

Σερένα Κουόγκι
Τίτλος Καθηγητή Βιολογίας

Οι διαθέσεις έχουν μεγαλύτερη συνάφεια από ό, τι συνήθως δίνεται, επειδή είναι η φυσική έκφραση μιας πραγματικότητας νευροχημεία που, σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να μας προειδοποιεί για κάτι πιο ισχυρό από μια απλή κοινή αντίδραση στα γεγονότα του ΖΩΗ. Λαμβάνοντας υπόψη τη συμπεριφορά του μυαλού μας με συνειδητό τρόπο, μπορεί να μας επιτρέψει ορισμένες πλεονεκτήματα όπως: 1) ανάπτυξη της αυτογνωσίας των αντιδράσεων, των εκφράσεων μας και στάσεις? 2) ευκαιρία για αύξηση και άσκηση καλύτερης ενσυναίσθησης. 3) παρατηρούμε τον αντίκτυπο που έχουν οι καταστάσεις και τα συναισθήματα σε εμάς, για καλύτερη προσωπική απόδοση. 4) να συνειδητοποιήσουμε εγκαίρως τις υποκείμενες επιδράσεις της ψυχής μας. 5) αναζητήστε επαγγελματική θεραπευτική βοήθεια και την απαραίτητη υποστήριξη ενόψει περιστάσεων που μπορεί να μας επηρεάσουν αρνητικά.

σκοπό στη ζωή

Ένας από τους παράγοντες που επί του παρόντος έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ψυχική κατάσταση των ανθρώπων βασίζεται στους δικούς τους προσδοκίες ζωής και απόδοση για την επίτευξη ενός συγκεκριμένου σκοπού, σε συνδυασμό με την πίεση να υποθέσουμε ότι ο καθένας από εμάς πρέπει να τον έχει Σαφώς. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές βρισκόμαστε να ασκούμε δραστηριότητες για το γεγονός και μόνο της συμμόρφωσης με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται από εξωτερικές πραγματικότητες, όπως ακαδημαϊκές σπουδές, εργασιακές λειτουργίες, ακόμη και κάποιες ομαδικές απαιτήσεις κοινωνικές καταστάσεις, καταστάσεις που μπορεί να καταλήξουν να προκαλέσουν υψηλά επίπεδα απογοήτευσης και δυσαρέσκειας, τα πιο θρεπτικά τρόφιμα στον κόσμο αποθάρρυνση.

Να είμαστε σε θέση να αναλαμβάνουμε αυτά τα βάρη από μια λιγότερο προσωπική προοπτική, θεωρώντας τα ως απλά μέρη της υπόλοιπης διαδικασίας της ζωής και καθιστώντας μας ικανούς να λαμβάνουμε αποφάσεις δυναμικό να μας κατευθύνει με τρόπους και ενέργειες που να ευθυγραμμίζονται με αυτό που πραγματικά θέλουμε να κάνουμε, γίνεται άμεσος μοχλός ικανοποίησης, μια αίσθηση που, λόγω της Αντίθετα, διεγείρει την ανάπτυξη και διατήρηση καταστάσεων θετικής διάθεσης, όπως το αίσθημα πληρότητας, αισιοδοξίας και ο πειραματισμός αγάπης και ευτυχίας για τον εαυτό μας. και τι κάνουμε.

Όταν το κίνητρο δεν οδηγεί στην επιτυχία

Από την άλλη πλευρά, διαθέσεις όπως ευερεθιστότητα και κατάθλιψη είναι ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά, γίνονται προϊόντα μιας σύγκρουσης μεταξύ της προσδοκίας των αποτελεσμάτων που ελπίζουμε να επιτύχουμε και της δυσμενούς πραγματικότητας που Παρουσιάζεται. Και είναι ότι σε αυτές, όπως και σε όλες τις άλλες καταστάσεις της ζωής, η κατάσταση του νου διατηρεί έναν αδιαίρετο δεσμό με στάση, βλέποντας τον εαυτό του να διαμορφώνεται από τον τρόπο με τον οποίο υποθέτουμε τα γεγονότα και με τη σειρά του να γίνεται άμεση πηγή τροφής της στάσης, εξ ου και η υπερβατική σημασία του να είμαστε παρατηρητικοί στις διαθέσεις που κατευθύνουν τις σκέψεις και διαδικασίες.

Η ανάθεση της ευθύνης της κατάστασης του νου για τα αποτελέσματα που μπορούμε να επιτύχουμε στις διάφορες δραστηριότητες γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα λάθη. που εμποδίζουν τους περισσότερους ανθρώπους να μπορούν να απολαύσουν πλήρως τη ζωή τους, μια κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει μια μεγάλη ποικιλία από διαταραχές προσωπικότητας, οι οποίες στη συνέχεια απαιτούν επαγγελματική θεραπευτική παρέμβαση, καθιερώνοντας έτσι μια επαρκή παρέμβαση για διαθέσεις που εδραιώνονται μέσα μας για πολύ καιρό, είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για να διατηρήσουμε όχι μόνο μια θετική στάση, αλλά και ψυχική υγεία.

Στη χαρά και στη λύπη

Το να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε σωστά τις περιστάσεις, μέσω της υγιούς διαχείρισης των συναισθημάτων που μας προκαλούν, θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε μια κατάσταση πιο ισορροπημένη διάθεση, η οποία με τη σειρά της θα μας επιτρέψει να απολαύσουμε τη χαρά της ζωής, αλλά χωρίς φαντασιώσεις και ψευδαισθήσεις να μας παρασύρουν στη λήψη αποφάσεων παρορμητική λόγω της επιθυμίας να βιώσει νέες εμπειρίες, χωρίς να μετρήσει τις πιθανές συνέπειες, αλλά και να αντιμετωπίσει στιγμές θλίψης και πόνου, όπως η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, εμποδίζοντάς το να γίνει εικόνα κατάθλιψης που αναλαμβάνει τον ψυχικό έλεγχο, με αρνητικές επιπτώσεις σε όλες τις άλλες πτυχές της ζωής.

Η διάθεση ορίζει το εσωτερική κατάσταση στην οποία ένα άτομο βρίσκεται από συναισθηματική άποψη. Ενώ το συναίσθημα και το συναίσθημα είναι πιο μεταβλητά, πιο έντονα και προκύπτουν με βάση τη στιγμή, αντίθετα, η διάθεση είναι λιγότερο έντονη, πιο διαρκής και παρατεταμένη. Το συναίσθημα ή το συναίσθημα είναι η απάντηση σε ένα ερέθισμα, αντίθετα, η κατάσταση του νου είναι το υπόβαθρο του ατόμου, είναι λιγότερο συγκεκριμένη, λιγότερο συγκεκριμένη και λιγότερο καθορισμένη.

Η διάθεση μπορεί επίσης να είναι μεταβλητή, ωστόσο, συνήθως αλλάζει μετά από μερικές ώρες ή ακόμα και μετά από αρκετές ημέρες. Η αληθινή ευτυχία προκύπτει από την επίτευξη μιας σταθερότητας του νου, διαφορετικά, σε περίπτωση που ζει με συνεχείς εναλλαγές της διάθεσης, το άτομο υποφέρει πολύ λόγω της αστάθειάς του.

Η διάθεση μπορεί να είναι ευχάριστη ή δυσάρεστη. Ένα άτομο αισθάνεται καλά όταν είναι χαρούμενο και ικανοποιημένο με την παρούσα κατάστασή του. Σε μια τέτοια εποχή όλα κυλούν καλύτερα. Από την άλλη πλευρά, όταν ένα άτομο είναι θυμωμένο, λυπημένο ή πεσμένο, βλέπει την πραγματικότητα από μια πιο αρνητική οπτική. Η κατάσταση του νου δείχνει μόνιμες στάσεις με την πάροδο του χρόνου που καθορίζουν τον τρόπο ύπαρξης του ατόμου. Υπάρχουν δηλαδή Ανθρωποι που τείνουν να είναι πιο θετικοί και χαμογελαστοί, ενώ άλλοι τείνουν να είναι πιο μελαγχολικοί σε τακτική βάση.

Μέσα στις δυνατότητες και τις δυνατότητες, το ιδανικό είναι να αποφασίζεις εσύ την κατάσταση του μυαλού σου, δηλαδή να αποφασίζεις συνειδητά πώς θέλεις να νιώσεις. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να εστιάσετε προσοχή στη σκέψη. Όταν έχεις θετικές σκέψεις νιώθεις καλύτερα γιατί η σκέψη επηρεάζει το συναίσθημα και αυτό αντανακλάται στη δράση. Υπάρχουν άνθρωποι που η πιο δύσκολη στιγμή τους είναι το πρωί, όταν χρειάζονται τον ρυθμό τους για να προσαρμοστούν στη ρουτίνα της νέας μέρας.

βιβλιογραφικές αναφορές

Greenberger, D., & Padesky, C. (1998). Έλεγχος της διάθεσής σας. Paidos Iberica, Εκδόσεις S. ΠΡΟΣ ΤΗΝ.

Hernaez, Α. Μ. (2006). Η εμπορευματοποίηση των διαθέσεων: η κατανάλωση αντικαταθλιπτικών και η νέα βιοπολιτική των δεινών. Πολ. Soc, 4(3), 43-56.

Sanz Fernandez, J. (2001). Ένα όργανο για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των διαδικασιών πρόκλησης διάθεσης: η «Κλίμακα αξιολόγησης της διάθεσης» (EVEA).

Βεργκάρα, Ρ. σολ. (2006). Η φύση της διάθεσης. Chilean Journal of Neuropsychology, 1(1), 29-40.

Zúñiga, A., Villegas, M., & Torres, C. (2005). Διαταραχές διάθεσης. UNAM.