Σημασία Ιδιωτικής Ιδιοκτησίας

ο σημασία της ιδιωτικής ιδιοκτησίας βρίσκεται στο δικό του συμβολολογία ως ένα από τα πρώτα ανθρώπινα δικαιώματα. Έτσι, ένας ευρύς ορισμός της έννοιας της ιδιωτικής ιδιοκτησίας περιλαμβάνει, στην πραγματικότητα, το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα των φυσικών ή νομικών προσώπων να αγοράζουν νόμιμα μέσα, συντηρούν, ελέγχουν, διαθέτουν και αφήνουν ακίνητη περιουσία ως κληρονομιά σε άλλα άτομα (κινητά αντικείμενα, χρηματοοικονομικό κεφάλαιο, γη, ακίνητη περιουσία ή οι υπολοιποι).

Σε όλη την ιστορία, έχει διαφοροποιηθεί ιδιωτική ιδιοκτησία της λεγόμενης «δημόσιας περιουσίας» ως αντιστάθμισης, σε σχέση με τα αγαθά που διαχειρίζονται απευθείας η Κράτος (ομοσπονδιακό, περιφερειακό ή δημοτικό), την κοινότητα ή την κυβέρνηση, χωρίς συγκεκριμένη δράση εκ μέρους ιδιωτών ή εταιρειών.

Η απήχηση του έννοια της ιδιωτικής ιδιοκτησίας έχει παρακινήσει τη δημιουργία διαφορετικών οικονομικών μοντέλων, στα οποία αυτή η ιδέα εξετάζεται ή εξαλείφεται για να δημιουργήσει την κατασκευή ενός συστήματος. Από τη μια πλευρά, ο καπιταλισμός αποτελεί ένα μοντέλο στο οποίο η ιδιωτική ιδιοκτησία αντιπροσωπεύει τον ακρογωνιαίο λίθο, δεδομένου ότι οι επενδύσεις αυτών τα αγαθά θα παρακινούσαν τη δημιουργία πηγών εργασίας, την ίδια στιγμή που τα έσοδα προέρχονται από την έναρξη λειτουργίας των προαναφερθέντων περιουσία. Το σύστημα προέκυψε ως αντίθεση στους δεσποτισμούς των παλαιών μοναρχιών και συνοδεύτηκε από την εμφάνιση πολυάριθμων συνοδευτικών δικαιωμάτων, που κατοχυρώνονται στο

Σύνταγμα διαφορετικών εθνών και σε πολλούς από τους θεμελιώδεις νόμους των περισσότερων δυτικών εθνών.

Ως αντίθεση, περιγράφεται το μαρξιστικό μοντέλο, στο οποίο η ιδιωτική ιδιοκτησία θεωρείται ως εμπόδιο στην υλική ανάπτυξη της κοινωνίας, γι' αυτό αγωνίζονται για την εξάλειψή τους με τη μεταφορά όλων των περιουσιακών στοιχείων στο πεδίο εφαρμογής του διαχείριση του Κράτους. Αν και έχει χαρακτηριστεί από διαφορετικές αποχρώσεις, αυτό το σύστημα δεν ήταν αποτελεσματικό στα διάφορα έθνη όπου εφαρμόστηκε.

Από την άλλη πλευρά, το ιδιωτική ιδιοκτησία έχει συνδεθεί με άλλες ατομικές ελευθερίες, όπως η δυνατότητα να εμπορεύονται, να μαθαίνουν, να διδάσκουν, να μετακινούνται στην εθνική επικράτεια και να ασκούν τη θρησκευτική ελευθερία. Επομένως, είναι δύσκολο να αποσπαστεί η έννοια της ιδιωτικής ιδιοκτησίας από τον ορισμό της δημοκρατίας ή μιας δημοκρατικής δομής διακυβέρνησης.