Σημασία της Οργανικής Χημείας

Σερένα Κουόγκι
Τίτλος Καθηγητή Βιολογίας

Η Χημεία αντιπροσωπεύει ένα ευρύ σύμπαν αντιδράσεων και οργανώσεων της ύλης, από υποατομικά επίπεδα έως τα μεγαλύτερα μόρια. Μέσα σε αυτό το τεράστιο πεδίο της επιστήμης υπάρχουν δύο μεγάλα γένη που διακρίνουν τις χημικές ενώσεις με βάση τα στοιχεία που τις συνθέτουν. Καταρχήν έχουμε ανόργανες ενώσεις, που υπάρχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε όλη την ύλη. που συνθέτει το Σύμπαν και του οποίου η μελέτη μας επιτρέπει να κατανοήσουμε τις στοιχειώδεις αντιδράσεις που υπάρχουν μεταξύ των ατόμων και του μόρια; ενώ στον δεύτερο όρο βρίσκουμε μια περιοχή εξ ολοκλήρου αφιερωμένη σε μόρια των οποίων η σύνθεση επικεντρώνεται σε ένα στοιχείο βάσης Ειδικότερα, ο άνθρακας, γι' αυτό και αυτή η επιστημονική περιοχή ήταν γνωστή με τα ονόματα: χημεία άνθρακα, οργανική χημεία και ακόμη και χημεία άνθρακα. ΖΩΗ.

μόρια για τη ζωή

Εάν ο άνθρακας δεν ήταν σε θέση να αποδείξει τη χημική και οργανωτική συγγένεια που έχει με το υδρογόνο στην πρώτη περίπτωση και στη συνέχεια με στοιχεία όπως άζωτο, οξυγόνο, θείο, ακόμη και τα αλογόνα, όχι μόνο δεν θα είχαμε οργανική χημεία για να μιλήσουμε, αλλά και η ίδια η ζωή δεν θα θα ήταν δυνατό όπως το ξέρουμε, από τις πιο βασικές μοριακές οργανώσεις όπως οι ιοί, μέχρι τους ανθρώπους και άλλες μορφές ζωής ανώτερος.

Αν και επιστημονικά δεν αποκλείεται η πιθανότητα αυτός ο τυχαίος συνδυασμός στοιχείων με τα οποία έχει δομηθεί όλη η οργανική ύλη στον πλανήτη θα μπορούσε έχουν δημιουργηθεί με τη χρήση κάποιου άλλου στοιχείου βάσης σε υποκατάσταση του άνθρακα, για να καταστήσει επίσης δυνατή την εμφάνιση των πρώτων κυττάρων, χωρίς αμφιβολία, τη μεγάλη αφθονία του άνθρακα που είναι διαθέσιμος στο Σύμπαν, του επέτρεψε να αναλάβει αυτή την ευθύνη, αφού απολύτως όλα τα μόρια που αποτελούν τη βάση της χημείας του ζωής, είναι αποκλειστικά οργανικής φύσης, ανήκουν σε μία από τις τρεις μεγάλες δομικές ομάδες, πρωτεΐνες, λιπίδια και υδατάνθρακες ή ακόμη και αποτελούν συνδυασμό μεταξύ δύο ομάδων, όπως στην περίπτωση των λιποπρωτεϊνών που αποτελούν μέρος της χοληστερόλης που είναι διαλυμένη στο αίμα μας και των γλυκολιπιδίων που αποτελούν τις μεμβράνες κύτταρα, μόρια χωρίς τα οποία σίγουρα δεν θα μπορούσε να προέλθει η ζωή, αφού δεν υπήρχε μοριακή δομή που να περιέχει χώρο που μοιάζει με μεμβράνη μειωμένα, προστατευμένα και ελεγχόμενα, όλα τα υπόλοιπα οργανικά μόρια που συμμορφώνονται με τις διάφορες λειτουργίες αυτού που γνωρίζουμε ως μεταβολικές διεργασίες και τις δραστηριότητες του ζωντανοί οργανισμοί.

μοριακές λειτουργίες

Εκτός από την παρουσίαση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών ανάλογα με τον τύπο των δεσμών που δημιουργούνται μεταξύ των ατόμων άνθρακα, τα οποία τους δίνουν την ποιότητα αλκάνια, αλκένια ή αλκύνια, η οργανική χημεία μπόρεσε επίσης να διακρίνει τις ιδιαίτερες ιδιότητες που μπορεί να έχουν τα μόρια οργανικό σύμφωνα με τους διαφορετικούς τύπους διαμόρφωσης, είτε η κεντρική του αλυσίδα είναι γραμμική είτε αν, αντίθετα, ενώνεται στα άκρα του, σχηματίζοντας ένα κύκλος.

Με τον ίδιο τρόπο, η οργανική χημεία ταξινομεί τα μόρια σύμφωνα με τις ριζικές δομές τους, δηλαδή τους δευτερεύοντες κλάδους που συνδέονται με την κύρια αλυσίδα. Όταν υπάρχουν αυτοί οι κλάδοι, ιδιαίτερα στα άκρα της κύριας αλυσίδας, έχουν την ικανότητα να προσδίδουν συγκεκριμένες ιδιότητες στο μόριο, σύμφωνα με το οποίο έχουν ταξινομηθεί λειτουργικά ως: 1) Αλκοόλες, 2) Φαινόλες, 3) Αιθέρες, 4) Αλδεΰδες, 5) Κετόνες, 6) Καρβοξυλικά Οξέα και 7) αμίνες.

Όλη αυτή η ταξινόμηση σύμφωνα με τη δομή των μορίων επέτρεψε την εξέλιξη των μελετών της οργανικής χημείας ως επιστήμης, δημιουργώντας έτσι τις μεγάλες προόδους που γίνονται στην κατανόηση των διαφόρων χημικών φαινομένων που επηρεάζουν τη ζωή, τόσο θετικά όσο και αρνητικός. Υπό αυτή την έννοια, η σημασία της οργανικής χημείας επεκτείνεται από τις συνεισφορές που έχει προσφέρει για τη μελέτη και την κατανόηση καθεμιάς από τις μεταβολικές διεργασίες, ανακάλυψη ακόμη και του ίδιου του DNA και της σχέσης μεταξύ των γονιδίων, των εκφράσεων και των αλλοιώσεων τους, σε κάθε ένα από τα πεδία της τεχνολογίας που απολαμβάνουμε σε καθημερινή βάση, αφού η χημεία βιολογικό, δεν θα ήταν δυνατό να ανακαλύψουμε, να επεξεργαστούμε και να αξιοποιήσουμε τα διάφορα προϊόντα που λαμβάνονται από το λάδι και φυσικά, αυτή η ίδια η βιομηχανία δεν θα είχε καν δημιουργηθεί, όχι πολύ λιγότερο διευρυμένη.

Φυσικά Πολυμερή

Σίγουρα, είναι εκπληκτική η ικανότητα που έχει η οργανική χημεία να δημιουργεί δεσμούς μεταξύ των μορίων και πώς αυτά με τη σειρά τους καταφέρνουν να φτάσουν σε «γιγαντιαία» επίπεδα οργάνωση, σε σημείο να μπορεί να βρει αυθεντικά μακρομόρια που αποτελούνται από μεγάλο αριθμό πολυμερών, τα οποία με τη σειρά τους μπορούν να βρεθούν ως ανεξάρτητα μόρια και λειτουργικές, όπως είναι η περίπτωση τεράστιων πρωτεϊνών, οι οποίες έχουν τουλάχιστον 50 αμινοξέα στη δομή τους, τα οποία αποτελούν βασικά κομμάτια για την ανάπτυξη μεγάλου αριθμού μεταβολικές διεργασίες.

Ομοίως, συμβαίνει με μια άλλη μεγάλη ποικιλία πολυμερών που έχουν ήδη συντεθεί με βιομηχανικό τρόπο, τα οποία έχουν επιτρέψει την ανάπτυξη υψηλής συγκροτήματα, που προορίζονται να διευκολύνουν τη ζωή της ανθρωπότητας, χάρη σε όλη τη λειτουργικότητα που προσφέρει η οργανική χημεία στις βιομηχανίες και τεχνολογία.

βιβλιογραφικές αναφορές

Τσανγκ, Ρ. (1997). Χημεία. 4η Έκδοση (1η στα Ισπανικά). McGraw-Hill. Μεξικό.

Μόρισον, Ρ. T., & Boyd, R. όχι. (1998). οργανική χημεία. ΑΥΤΟΣ. Εκπαίδευση Pearson. Μαδρίτη, Ισπανία.

Σολομών, Γ. (1978). Οργανική χημεία. Εκδότης John Wiley & Sons. ΧΡΗΣΕΙΣ.

WADE, L. G., et al. (2004). οργανική χημεία. ΑΥΤΟΣ. Εκδότης Pearson Education. Μαδρίτη, Ισπανία.

Γουλφ, Δ. (1995). Γενική, Οργανική και Βιολογική Χημεία. 2η Έκδοση (στα Ισπανικά). McGraw-Hill. Μεξικό.