Η σημασία του Νιρβάνα (Βουδισμός)

Η Νιρβάνα, περισσότερο από ένα μέρος, είναι μια κατάσταση ύπαρξης στην οποία επιτυγχάνεται η αυτο-απελευθέρωση, η παύση του πόνου και ο τροχός της γέννησης-θανάτου-μετενσάρκωσης σπάει. Είναι η στιγμή κατά την οποία το ον παύει να είναι και ενώνεται με το απόλυτο σύνολο.

Βούδας: Βάσανα και Απελευθέρωση

Ο νεαρός πρίγκιπας Σιντάρτα Γκαουτάμα, παρότι ζει ανάμεσα σε πολυτέλειες και απολαύσεις, μια μέρα ανακαλύπτει ότι η ζωή υποφέρει. Ο πατέρας του είχε κάνει το αδύνατο, ώστε ο γιος του να μην γνωρίζει αυτή την τρομερή πραγματικότητα του ανθρώπου. Η περιέργεια του πρίγκιπα τον ώθησε να εξερευνήσει τι υπήρχε πέρα ​​από τα τείχη του παλατιού, χωρίς καν να σκεφτεί ότι μια τέτοια ανακάλυψη θα άλλαζε τη ζωή του και εκατομμυρίων ανθρώπων. Η πρώτη από τις ανακαλύψεις του ήταν αυτή της ταλαιπωρίας που προκάλεσε το πέρασμα των χρόνων, όταν είδε πώς η άμαξα του κόντεψε να έπεφτε πάνω από έναν γέρο σκυμμένο με τα γεράματα. Το δεύτερο αποκαλύπτει την πραγματικότητα της ταλαιπωρίας που προκαλεί η ασθένεια που βίωσε ένας άνδρας ξαπλωμένος στο δρόμο και κινήθηκε σπασμωδικά από τον πόνο και τον πυρετό. Και, τέλος, σε μια τρίτη απόδραση από το παλάτι, ανακαλύπτει την εκπνοή του ανθρώπου βλέποντας, για πρώτη φορά, μια νεκρώσιμη ακολουθία.

Οι διάλογοι που διατηρεί ο νεαρός Σιντάρτα με τον αμαξά του αποκαλύπτουν την αθωότητα εκείνου που για σχεδόν 30 χρόνια δεν γνώριζα, άμεσα ή έμμεσα, την πραγματικότητα των γηρατειών, της ασθένειας και του θανάτου. Μακριά από το να μείνει στο παλάτι, ο πρίγκιπας βγαίνει ξανά έξω, αλλά αυτή τη φορά η συνάντηση με την πραγματικότητα θα αποκαλύψει μια απάντηση στην αγωνία που του είχε προκαλέσει τα βάσανα.

Ένας κολλητός μοναχός δείχνει την ειρήνη που επιτυγχάνει αυτός που έχει αφήσει τα πάντα σε αυτόν τον κόσμο και ζει χωρίς κανενός είδους δεσμούς. Εκεί θα ξεκινήσει την αναζήτηση του Siddharta Gautama που θα τον οδηγήσει να βρει μια διέξοδο από τα βάσανα, φτάνοντας στην κατάσταση της νιρβάνα και που θα τον οδηγήσει να γίνει Βούδας (Ο Φωτισμένος). Οι διδασκαλίες του φτάνουν στις μέρες μας και σηματοδοτούν μια διαδρομή αυτοαπελευθέρωσης του όντος.

Ο Βούδας περιγράφει τη νιρβάνα ως εξής:

Τα στάδια της ύπαρξης

Το ον όχι μόνο μπορεί να μετενσαρκωθεί σε αυτό το επίπεδο ύπαρξης, αλλά υπάρχουν περίπου τριάντα στάδια όπου το ον μπορεί να περάσει ανάλογα με το κάρμα. Κατά κάποιο τρόπο, αυτά τα στάδια θα μπορούσαν να είναι παρόμοια με τον παράδεισο/παράδεισο ή την κόλαση/κάτω κόσμο των υπόλοιπων κοσμολογιών πολλών από τις γνωστές θρησκείες, ειδικά των θεϊστικών θρησκειών. Στη βουδιστική αντίληψη θα υπήρχαν διαφορετικές κολάσεις και διαφορετικοί παράδεισοι μέσω των οποίων το ον μπορεί επίσης να διέλθει. Η διαφορά είναι ότι, αν στις περισσότερες θρησκείες που παρουσιάζουν τον παράδεισο ως το ιδανικό που πρέπει να επιτευχθεί, στον Βουδισμό Θα ήταν ένα ακόμη στάδιο για να φτάσουμε στο τέλος της ύπαρξης, και μαζί του να υποφέρουμε, και έτσι να φτάσουμε στην επιθυμητή κατάσταση νιρβάνα. Με αυτόν τον τρόπο, η νιρβάνα δεν είναι η τελευταία και οριστική κατάσταση ύπαρξης, αλλά η απουσία της.

διαλογισμό και απόσπαση

Η πρακτική του διαλογισμού θα αφυπνίσει τη συνείδηση ​​του όντος με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει επίγνωση της πραγματικότητας των Τεσσάρων Ευγενών Αληθειών. Προοδευτικά, το ον θα πρέπει να ασκεί πλήρη αποκόλληση, ακόμη και από τον εαυτό του, αφού η προσκόλληση είναι θεωρείται μία από τις κύριες αιτίες ταλαιπωρίας και το μεγαλύτερο εμπόδιο για την επίτευξη της κατάστασης νιρβάνα. Προσκόλληση με υλικά πράγματα, με ανθρώπους (π. οι διαφορετικές μορφές αγάπης προς το ζευγάρι, προς τα παιδιά, προς τους φίλους κ.λπ.), προς τις θεότητες ή ακόμα και προς τους δικούς τους Ο Βούδας, η προσκόλληση σε ένα από τα στάδια της ευημερίας, κ.λπ., μπορεί να επηρεάσει τη διαδικασία αυτοαπελευθέρωση.

Τα διαφορετικά ρεύματα του Βουδισμού προσφέρουν διαφορετικούς τρόπους για να εξασκηθείτε στο διαλογισμό και έτσι φωτίζουν την πραγματικότητα της ύπαρξης και τις αλυσίδες που σας εμποδίζουν να απελευθερωθείτε. Μερικές από αυτές τις πρακτικές χρησιμοποιούνται σε ορισμένες ψυχολογικές θεραπείες, όπως η ενσυνειδητότητα, στόχος της οποίας είναι να εστιάσει το θέμα την προσοχή σας στο εδώ και τώρα και έτσι μπορείτε να επιτύχετε μια πλήρη επίγνωση που σας βοηθά να παρατηρήσετε την πραγματικότητα με μεγαλύτερη λεπτομέρεια και βάθος.