Σημασία των Γκουρκά

Αλσίνα Γκονζάλες
Ειδικός δημοσιογράφος και ερευνητής

Οι SAS, οι Πράσινοι Μπερέ, οι Γαλλική Λεγεώνα Ξένων, η ρωσική Spetsnaz... υπάρχουν πολλά ονόματα θρυλικών στρατιωτικών μονάδων του Υπηρεσίες ειδικά, σκληρυμένα στρατεύματα που είναι ικανά να προκαλέσουν βαριές ζημιές στον εχθρό ακόμη και στις χειρότερες συνθήκες για αυτούς.

Μεταξύ αυτών, ένα ξεχωρίζει για το ιστορία, αφοσίωση και αποτελεσματικότητα: οι Gurkhas, μια γενεαλογία πολεμιστών που βυθίζει τις ρίζες της στην ιστορία για να λάμψει με τη δική της δύναμη στο παρόν.

Οι λεγόμενοι Gurkhas είναι μια κάστα πολεμιστών του Νεπάλ που υπηρετούν στον Ινδικό και τον Βρετανικό στρατό, με τον τελευταίο να είναι ο πιο διάσημος, ως ειδικές δυνάμεις.

Αυτή η κάστα, που ιδρύθηκε από τον Guru Gorkhanath, μετανάστευσε από τη βόρεια Ινδία στο σημερινό Νεπάλ.

Η ιστορική ύπαρξη του ίδιου του Gorkhanath έχει αμφισβητηθεί από ορισμένους, αν και οι περισσότεροι ιστορικοί τον θεωρούν α υπάρχον ιστορικό πρόσωπο, παρά το γεγονός ότι δεν συμφωνούν για την ιστορική περίοδο στην οποία έζησε, που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα έως τον XIV.

Το 1768 μ.Χ., η δυναστεία Γκόρκα πήρε τον έλεγχο του Νεπάλ.

Οι Βρετανοί, μελλοντικοί εργοδότες των θηριωδών Νεπαλέζων πολεμιστών, τους αντιμετώπισαν το 1814. στο πλαίσιο του «Μεγάλου Παιχνιδιού», σε αυτό που είναι γνωστό ως ο Αγγλονεπαλικός πόλεμος ή, επίσης, «Πόλεμος Γκούρκα».

Οι Βρετανοί, νιώθοντας στρατιωτικά και ηθικά ανώτεροι (χαρακτηριστικό της αποικιακής νοοτροπίας και ρατσιστές της εποχής), υπολόγιζαν σε μια γρήγορη στρατιωτική εκστρατεία με βάση επίσης την εμπειρία τους στο Ινδία.

Αλλά ο έλεγχος της πραγματικότητας τους δόθηκε από κάποιους στρατιώτες του Νεπάλ που, σε αριθμό, πολέμησαν με μεγάλο θάρρος, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στον στρατό της Βρετανικής Εταιρείας Ινδιών Ανατολίτες.

Τελικά, και μετά από δύο χρόνια επίπονης εκστρατείας, οι Βρετανοί πέτυχαν μια νίκη αρκετά αποφασιστική (αλλά όχι οριστική) ώστε να φέρουν τους Νεπάλ στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Οι στρατηγοί του στρατού της Εταιρείας παρασύρθηκαν (επαγγελματικά, δηλαδή) από την αποτελεσματικότητα αυτών που αποκαλούσαν Γκουρκά, με τέτοιο τρόπο που αμέσως μετά τον πόλεμο, σχημάτισαν ήδη μια πρώτη μονάδα με όσους Νεπαλέζους ήθελαν να στρατευτούν, τον θρυλικό Γκούρκα Τυφέκια.

Οι Gurkha Rifles ήταν ενεργοί για την καταστολή της εξέγερσης των Sepoy του 1857.

Μία από τις συνέπειες αυτής της εξέγερσης ήταν η διάλυση της Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών και της ενσωμάτωση από τον ιδιωτικό του στρατό στον Βρετανικό Στρατό.

Οι μονάδες των Gurkha έγιναν επίσης μέρος του Βρετανικού Στρατού, αλλά δεν αναμίχθηκαν με τα υπόλοιπα στρατεύματα, αλλά διατήρησαν τα δικά τους συντάγματα και μονάδες ως στρατεύματα αφρόκρεμα.

Μέχρι το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Gurkha χρησιμοποιήθηκαν από τους Βρετανούς σε διάφορα ασιατικά θέατρα επιχειρήσεων, όπως το Αφγανιστάν ή κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Boxer στην Κίνα.

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι μονάδες των Γκούρκα υπηρέτησαν τόσο στο ευρωπαϊκό μέτωπο όσο και στη Μέση Ανατολή, δείχνοντας επίσης το θάρρος τους.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως το Loos (Γαλλία, κοντά στα βελγικά σύνορα), όπου πολέμησαν μέχρι τον τελευταίο άνδρα, ή στην Καλλίπολη, όπου κατέλαβαν μια θέση Τουρκικού πυροβολικού με επίθεση που υπέστησαν λίγους αριθμούς απώλειες.

Μπορούμε να πούμε χωρίς φόβο ότι θα κάνουμε λάθος ότι ο κόσμος γνώρισε τους Γκουρκά και έμαθε να τους φοβάται, αφού έκαναν το σύνθημά τους: "είναι καλύτερο να πεθάνεις παρά να είσαι δειλός”.

Συνολικά, περίπου 200.000 στρατιώτες των Γκουρκά πολέμησαν στη σύγκρουση, από τους οποίους το 10% (20.000) δεν επέστρεψαν ποτέ στο σπίτι.

Έχοντας επίγνωση της ανάγκης των συμμάχων για στρατιώτες, ο κυβέρνηση Οι Νεπάλ επέτρεψαν στους Βρετανούς να στρατολογήσουν μεγαλύτερο αριθμό Γκουρκά από ό, τι προέβλεπε η διμερής συνθήκη τους.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου πολέμησαν επίσης, ειδικά στα ασιατικά και αφρικανικά θέατρα.

Στην Ευρώπη τους είδαν στο ιταλικό μέτωπο, ενώ στο ασιατικό μέτωπο, πολεμώντας στις βιρμανικές ζούγκλες, συνέβαλαν στο να αποτρέψουν τους Ιάπωνες να φτάσουν στην Ινδία, το «κόσμημα» της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

Το 1947 η Ινδία έγινε ανεξάρτητη, αλλά το ενδιαφέρον του Βρετανικού Στρατού για τους Γκουρκά αυξήθηκε.

Έτσι, η βρετανική κυβέρνηση κατέληξε σε μια τριμερή συμφωνία με αυτές της Ινδίας και του Νεπάλ που της επέτρεψε να συνεχίσει να στρατολογεί στρατιώτες των Γκουρκά.

Επί του παρόντος, υπάρχουν περίπου 3.500 υπηρετούν στον βρετανικό στρατό, ενώ 120.000 στον Ινδικό στρατό. Γιατί οι πρώτοι είναι πιο διάσημοι;

Λοιπόν, λόγω της σκληρότητας που απαιτείται για να περάσει κανείς τις επιλεκτικές δοκιμές.

Οι Βρετανοί Γκουρκά επιλέγονται από αυτούς που μπορούν να τρέξουν 5 χιλιόμετρα σε ανώμαλο έδαφος με ένα σακίδιο 25 κιλών σε λιγότερο από μία ώρα.

Κάθε χρόνο περίπου 28.000 υποψήφιοι υποβάλλουν αίτηση για την κάλυψη 200 θέσεων, οι οποίοι έχουν προετοιμαστεί για αυτό από τις οικογένειές τους από την ηλικία των πέντε ετών. Αυτή η διαδικασία επιλογής θεωρείται από τις πιο σκληρές -αν όχι η πιο σκληρή- στον κόσμο.

Παρόλα αυτά, τα μέλη τέτοιων πολύτιμων δυνάμεων δεν έλαβαν τους ίδιους όρους με τους Βρετανούς ομολόγους τους.

Μόνο από το 2007 οι συνταξιούχοι Γκουρκά πληρώνονταν ισοδύναμα με εκείνους των στρατιωτών βρετανικής καταγωγής και μόνο από το 2009 τους επετράπη να διαμένουν στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά τη συνταξιοδότησή τους.

Οι μονάδες των Γκουρκά συνέχισαν να υπηρετούν το βρετανικό στέμμα κατά τις πρόσφατες συγκρούσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.

Από αυτούς, ένας Ινδός στρατηγός είπε ότι αν κάποιος ισχυρίζεται ότι δεν φοβάται τον θάνατο, είναι είτε ψεύτης είτε Γκουρκά. Μια φράση που καθορίζει τη βαθιά εντύπωση που έχουν αφήσει στον κόσμο.

Fotolia art: Ingo Bartussek