Σημασία των δασών

Σερένα Κουόγκι
Τίτλος Καθηγητή Βιολογίας

Τα δάση είναι χώροι των οποίων οι ρίζες μπορεί να είναι και φυσικές και προγραμματισμένες και να συνοδεύονται από τον άνθρωπο, οι οποίοι ορίζονται από το πυκνό παρουσία μιας κυρίαρχης ομάδας μεγάλων φυτών, με πολύ μικρή ποικιλία μεταξύ των ειδών τους· ωστόσο, προσφέρονται ως πλούσιες δεξαμενές για πανίδα βιοποικιλότητας, χάρη στον γενναιόδωρο όγκο των πόρων που παρέχουν στους κατοίκους τους, όπως: 1) Μεγάλη ποσότητα εντόμων για πτηνά, θηλαστικά, ερπετά και εντομοφάγα αμφίβια. 2) Υψηλή υγρασία με συχνή εισροή νερού για όλα τα είδη. 3) Ένα σημαντικό ποσοστό βρύων, λειχήνων και φτερών για φυτοφάγα ζώα που με τη σειρά τους χρησιμεύουν ως τροφή για σαρκοφάγα ζώα. 4) Μόνιμη ροή θρεπτικών ουσιών και ενέργειας σε πολύ υψηλές ποσότητες για μια αυτοσυντηρούμενη δυναμική που εγγυάται την επιβίωση ολόκληρου του βιώματος με την πάροδο του χρόνου. Μπορούμε τώρα να καταλάβουμε ότι τα δάση αντιπροσωπεύουν πολύ περισσότερα από ένα ρομαντικό τοπίο γεμάτο αναζωογονητικό πράσινο, ωστόσο, Η σημασία των δασών υπερβαίνει τις δικές τους προεκτάσεις, αντιπροσωπεύοντας ένα οικολογικό μοντέλο που παράγει μεγάλες συνεισφορές σε όλους ο πλανήτης.

Οι Πνεύμονες της Γης

Ο πυκνός πληθυσμός θάμνων, θάμνων ή δέντρων που αποτελούν ένα δάσος παίζει ζωτικό ρόλο στην επανενσωμάτωση οξυγόνου στην ατμόσφαιρα, ιδιαίτερα στην περίπτωση των δασών που αποτελούνται από μεγάλα δέντρα, η υψηλή φωτοσυνθετική δραστηριότητα που παράγουν για τη δημιουργία των δικών τους θρεπτικά συστατικά, επιτρέπει τη μαζική ανταλλαγή διοξειδίου του άνθρακα για οξυγόνο, διατηρώντας την ισορροπία αυτών των αερίων στην ατμόσφαιρα της γης, διαφορετικά Με τον ίδιο τρόπο, χωρίς την ύπαρξη αυτών των θαυμάσιων χημικών εργαστηρίων της φύσης, πολύ μικρή θα ήταν η διάρκεια της παρουσίας του διαθέσιμου αναπνεύσιμου οξυγόνου. για όλα τα ζωντανά όντα επίγεια, ακόμη περισσότερο με την υπερβολική παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα ως συνέπεια των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Η διατήρηση των φυσικών δασών και η δημιουργία νέων δασικών εκτάσεων, αντιπροσωπεύουν τότε μια πραγματική και απαραίτητη ανάγκη για συντήρηση της ατμοσφαιρικής ισορροπίας που κατέστησε δυνατή τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε, διαφορετικά, η διαταραχή αυτής της ισορροπίας θα δημιουργήσει ολοένα και πιο δραστικές επιπτώσεις σε κλιματική αλλαγή, με συνέπειες που αναμφίβολα θα θέσουν σε κίνδυνο τη συντριπτική πλειοψηφία των έμβιων όντων, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του ανθρώπινου είδους.

Η Φυσική Πηγή του Νερού

Υπάρχει μια βαθιά σύνδεση μεταξύ του νερού, του κύκλου του και της ύπαρξης δασών. Το φαινόμενο αυτό αναπτύσσεται ως συνέπεια της προστασίας που παρέχουν τα δάση στα εδάφη από τις ακτίνες του ήλιου, μειώνοντας το επίπεδο εξάτμιση των επιφανειακών υδάτων στην πρώτη περίπτωση, γι' αυτό τα δάση είναι πιο υγρά και πιο δροσερά από οποιαδήποτε άλλη περιοχή με μικρότερη πυκνότητα των φυτών και των ποταμών βρίσκουν καταφύγιο για τις κεφαλές τους, πριν καταφέρουν να ενσωματώσουν αρκετό νερό για να γίνουν μεγάλα ρυθμούς ροής.

Σε μια δεύτερη συμβολή, το φυσικό φράγμα που αντιπροσωπεύουν τα δάση, παράγει μια δυναμική ροή των ανέμων που επιτρέπει την κατεύθυνσή του προς άλλες περιοχές, επιτρέποντας διανομή της ατμοσφαιρικής υγρασίας με τέτοιο τρόπο ώστε οι βροχές να μπορούν να συμβαίνουν με μεγαλύτερη συχνότητα και επέκταση, μειώνοντας έτσι την κινδύνους που προκαλούνται από βροχοπτώσεις που συγκεντρώνονται σε περιορισμένες περιοχές και μοιράζονται γενναιόδωρα το ζωτικό υγρό με άλλους βιώματα.

Μια τρίτη κατευθυντήρια γραμμή που σχετίζεται με το νερό αντιστοιχεί στην προστασία που παρέχουν τα δάση στα εδάφη από τη διάβρωση λόγω υψηλών βροχοπτώσεων και απορροές νερού που προκαλούν, συμβάλλοντας στη διατήρηση τόσο της σταθερότητας του εδάφους όσο και της δεξαμενής θρεπτικών ουσιών που είναι διαθέσιμα για όλα τα είδη δάσος.

Όσο περισσότεροι πόροι, τόσο περισσότερη ζωή

Η αξία των δασών για διατήρηση του είδους ξεπερνά τα γεωγραφικά του όρια, τα πιο απαραίτητα στοιχεία για την ανάπτυξη της ζωής, όπως ο άνθρακας και το άζωτο, βρίσκονται επίσης στα δάση ένα μεγαλύτερο ερέθισμα για την ανάπτυξη των κύκλων τους, λόγω της αφθονίας των διαθέσιμων πόρων, μέσω της υποβάθμισης υψηλότερης ποσότητας οργανικής ύλης σε σχέση με άλλες βιομάζα και υψηλή υγρασία που επιτρέπει τον πολλαπλασιασμό των μυκήτων και των μικροοργανισμών που ευθύνονται για αυτή τη βασική διαδικασία, δημιουργώντας έτσι πιο γόνιμα εδάφη που επιτρέπουν πιο εύκολα εξαγωγή αυτών των θρεπτικών συστατικών από τα φυτά, παράγοντας που με τη σειρά του οδηγεί σε μεγαλύτερο πληθυσμό των ίδιων και επομένως μεγαλύτερη αφθονία τροφίμων που διατίθενται στους φυτοφάγα ζώα.

Από την άλλη πλευρά, τα δάση αντιπροσωπεύουν ένα άνετο καταφύγιο για τα ζώα, που βρίσκουν ανάμεσα σε κορμούς, κλαδιά, βράχους και σπηλιές μια τέτοια μεγάλη ποικιλία σπιτιών που κανείς δεν μένει χωρίς να κοιμάται ήσυχος στον δικό του και ασφαλή χώρο, και είναι ότι όταν έχει τη χαρά να απολαύσει μια βόλτα σε ένα δάσος, η γαλήνη και η αρμονία που έχουν μέσα τους είναι καλά αισθητές υπάρχει.

βιβλιογραφικές αναφορές

ΟΡΤΕΓΑ f. (2001). Τα δάση, η αξία και η σημασία τους. Περιοδικό Science, (064). Ινστιτούτο Οικολογίας, A.C.

Perez, C., Locatelli, B., Vignola, R., & Imbach, P. (2007). Η σημασία των τροπικών δασών στις πολιτικές προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή.

Βίλα, Γ. (1996). Βιολογία. 8η Έκδοση. Μεξικό. McGraw-Hill.